«و ابراهیم سینمای ایرانی! ابراهیم را در آتش انداختند و نسوخت ولی تو با حرف‌های دیشب‌ات، آتش‌افروختی.»
کاش این حرف ها را می زدی حاتمی کیای عزیز!
عبارات مهم : کارگردان
محمد مهاجری در یادداشتی در خبرآنلاین نوشت:
«آقای حاتمی کیا! می گویند تو ابراهیم سینمای ایرانی! ابراهیم را در آتش انداختند و نسوخت ولی تو با حرف های دیشب ات، آتش افروختی. کاش در میان همان آتشی که به زعم خودت، دشمنانت برافروخته اند، رقص کنان وارد می شدی و لذت ابراهیم گونه بودن را حس می کردی.
کاش این حرف‌ها را می‌زدی حاتمی‌کیای عزیز!
این که بخواهی در آتش، خودت را بسوزانی مختاری. ولی باور ندارم که حق داشته باشی، ارزش هایی را که جهت ماندنش، هزاران پروانه سوخته اند، به آتش بکشانی. این که افتخار کنی جهت نظام و آرزوی بزرگ ها و دستاوردهایش فیلم می سازی، غرور برانگیز و افتخارآمیز هست. این هدفت “ایوالله” دارد ولی با آن نحوه حرف زدن؟
نه برادر ابراهیم! تو دیشب آنی نبودی که باید باشی. از این بعد اگر خواستی لباس دفاع از نظام و انقلاب و نهاد مقدس سپاه و فخر کشور عزیزمان ایران و اسلام حاج قاسم سلیمانی را بر تن کنی و حتی از موسسه سینمایی اوج دفاع کنی، لحنت را عوض کن!
«و ابراهیم سینمای ایرانی! ابراهیم را در آتش انداختند و نسوخت ولی تو با حرف‌های دیشب‌ات، آتش‌افروختی.»
دفاع از واژه های مقدس، شیوه مقدس می خواهد. فریاد نمی خواهد؛ لحن بغض آلود نمی طلبد؛ قیافه خشن مورد نیاز ندارد؛ چشمان پر از نفرت برایش کارسازی نمی کند.
آقای حاتمی کیا! اگر امروز سپاه مدال افتخار دارد، اگر سردار قاسم سلیمانی را حتی دشمن های من و تو ستایش می کنند، اگر ده ها هزار به خون خفته انقلاب و جنگ نام ارزش ماندگار شده، به خاطر مظلومیتی است که آن را در اوج نجابت فریاد کرده اند. محبوب شدن و عزیز ماندن با فریاد و جیغ میسر نمی شود.
ابراهیم عزیز! من همه فیلم هایت را دیده ام؛ نه یک بار که بعضی را چندین بار و «آژانس شیشه ای» را ده ها بار. و هر بار که دیده ام مثل ابر بهار گریسته ام. دیشب هنگامی که در جشنواره حرف هایت را شنیدم احساس کردم شاید کسی دیگر آن فیلم ها را ساخته و فقط نام تو به اسم کارگردان به آن سنجاق شده است است.
کاش این حرف‌ها را می‌زدی حاتمی‌کیای عزیز!
«دفاع بد» می دانی چیست؟ همان چیزی که دکتر شریعتی ۵۰سال پیش گفت و نوشت و همه مان خوانده ایم که جهت حمله به یک موضوع، از آن بد دفاع کن. دیشب قهرمانانه «دفاع بد» کردی. هم از سپاه، هم از نظام و هم از موسسه سینمایی اوج. انگار اصرار داشتی همه شائبه ها و شایعه ها را به موسسه ای که تو آن را صاحب فضیلت می شناسی بچسبانی و خرابش کنی.
آقای کارگردان! در برابر «دفاع بد» تعبیر «حمله خوب» را هم داریم و تو در این زمینه هم قهرمانانه واکنش‌ها کردی. می خواستی صداوسیما و «هفت» و «رشیدپور» را بزنی. اتفاقا نشانه گرفتن ات درست بود. می خواستی مجری پر انتقاد و صداوسیمای پرانتقادتر را با خاک یکسان کنی ولی لحن بیان و کلامت چنان بود که همین ها را هم با «حمله خوب» تطهیر کردی. من اگر جای مدیر صداوسیما بودم حتما یک گروه تحریریه سایت به تو می دادم تا همه عیوب سازمانم را بپوشانم.
«و ابراهیم سینمای ایرانی! ابراهیم را در آتش انداختند و نسوخت ولی تو با حرف‌های دیشب‌ات، آتش‌افروختی.»
کارگردان خوب ما! می خواهم پیشنهاد کنم جهت چند لحظه چشمانت را ببندی و خودت را ببری در مراسم دیشب. هنگامی که گروه تحریریه سایت را می گیری، بروی پشت تریبون و با لحن «حاج کاظم» بگویی: «این گروه تحریریه سایت تقدیم به مدافعان حرم و شهدای این راه؛ هدیه به سبزپوشان سپاه مقدس پاسداران و تقدیم به سردار علاقه و وفا حاج قاسم سلیمانی.»
خب. حالا چشم هایت را بازکن تا تاثیر جملاتت را ببینی. نه در زمین فقط، که آن اوج بالاها.
کاش این حرف‌ها را می‌زدی حاتمی‌کیای عزیز!
حاتمی کیای عزیز! از دیشب تا حالا اینترنت پر شده است است از «توفان»ی که دیشب برپا کردی. برایت هورا می کشند و تشویقت می کنند. شاید خودت هم کیف کرده ای ولی اگر وقت کردی جمعه صبح بیا بهشت زهرا. توی قطعه های۲۴،۲۶،۲۷ و… حرف های دیشب ات را با همان حرارت جهت رفقای قدیمی که آنجا آرمیده اند تکرار کن! حتی اگر یک نفر برایت دست زد، تا آخر عمر همین جوری که دیشب حرف زدی، حرف بزن!»
واژه های کلیدی: کارگردان | حاج قاسم سلیمانی | سردار قاسم سلیمانی | اخبار فرهنگی و هنری
