مجیدانصاری:عده ای انقلابی گری را در نعره زدن و فحش دادن به این و آن می دانند

عبارات مهم : انقلاب

انقلاب اسلامي ايران در آستانه چهل سالگي واقع شده است است و كساني كه در خط مقدم اصلاحات قرار داشتند امروز به عنوان جريان اصلاح طلب به فعاليت سياسي مشغول هستند. بعد از اتفاقاتي كه در دي ماه رخ داد، بسياري از صورت هاي اصلاح طلب اذعان داشتند كه ديگر موافق هيچ انقلابي نيستند و بايد راه اصلاحات را در پيش گرفت.

عده ای انقلابی گری را در نعره زدن و فحش دادن به این و آن می دانند / مجیدانصاری

«مجيد انصاري» عضو مجمع تشخيص مصلحت نظام و عضو مجمع روحانيون مبارز راجع به رابطه اصلاحات و انقلابي گري اعتقاد است راه نجات كشور اين روز ها انقلاب نيست و ثمره انقلاب سال ٥٧ اصلاح پذير هست. او مي گويد مخالفت اصلاح طلبان با انقلاب به معناي مخالفت با انقلاب سال ٥٧ نيست زيرا در آن سال تنها راه اصلاح كشور انقلاب بود.

چرا اصلاح طلباني كه در سال ٥٧ در خط مقدم مبارزه با رژيم پهلوي بودند، امروز با هرگونه انقلاب مخالف هستند؟

اين عنوان طبيعي است زيرا انقلاب راه حلي براي هرروز يا هرچند سال نيست. ما بايد درون ساختار هاي موجود در قانون اساسي به دنبال حل مشكلات باشيم. حاكميت وظيفه دارد بر اساس آرزوی بزرگ هاي انقلاب كه در شعار هاي مردم متجلي بود و در قانون اساسي تجلي پيدا كرد، آزادي هاي فردي، اجتماعي و مدني را فراهم كند. خواسته اصلاح طلبان واضح و روشن هست. جريان اصلاحات خواهان اصلاح روند اداره كشور است.

انقلاب اسلامي ايران در آستانه چهل سالگي واقع شده است است و كساني كه در خط مقدم اصلاحات قرار داشتند امروز به عنوان جريان اصلاح طلب به فعاليت سياسي مشغول هستند. ب

مشكلات زيادي در كشور وجود دارد و به عنوان نمونه مي توان به مشكلات اقتصادي، معيشتي، بيكاري جوانان، عقب ماندگي كشور در برخي موضوعات، نرسيدن به اهداف انقلاب، وجود موانع در برابر آزادي هاي مدني و اجتماعي و فساد هايي كه در برخي دستگاه ها وجود دارد، اشاره كرد. مردم مطالبات بحقي دارند ولی راه حل اين مشكلات انقلاب نيست بلكه اصلاح رو به جلو هست. همه بايد در تسريع اين حركت اصلاحي تلاش كنيم. مسوولان نظام در هر رده و سطحي بايد همواره براي شنيدن اعتراض و انتقاد مردم گوش شنوا داشته باشند و به مطالبات جامعه توجه كنند.

چرا اصلاح طلبان معتقدند انقلاب سال ٥٧ اجتناب ناپذير بود؟

بررسي انقلاب ها و واقعه هاي بزرگي كه در دنیا رخ داده از جمله انقلاب مردمي و بسيار بزرگ اسلامي در ايران نشان مي دهد انقلاب ها يك شبه شكل نگرفته اند. انقلاب سال ٥٧ ريشه در يك سلسله علل و عوامل بسيار زياد در طول تاريخ ايران داشته و اينگونه نبوده است كه جمعي يك شبه و يك ساله تصميم بگيرند انقلاب كنند. فرآيند طولاني تحولات كشور و مطالبات انباشته شده است مردم به صورت مداوم با در بسته، سد آهنين يا برخورد قهر آميز حكام مواجه شد.

عده ای انقلابی گری را در نعره زدن و فحش دادن به این و آن می دانند / مجیدانصاری

همين عنوان موجب شد كه جامعه اعم از رهبران، نخبگان و حتي توده هاي مردم به اين جمع بندي رسيدند كه هيچ روزنه اي براي اصلاح و تغيير وجود ندارد و انقلاب تنها راه دگرگون سازي بنيادين و به هم ريختن ساختار هاي قدرت و حكومت موجود هست. ريشه اوليه و اصلي انقلاب اسلامي ايران قبل از سال ٤٢ بود. مي توان گفت جرقه هاي اوليه انقلاب با انحراف انقلاب مشروطه به وسیله رضا خان و استقرار نظام استبدادي محمد رضا شاه زده شد. ولی اگر ١٥ خرداد ٤٢ را مبدا انقلاب بدانيم كه حقيقتا همين طور هست، مي بينيم امام خميني سال ها قبل از ٤٢ درصدد اصلاحات بودند. امام يك اصلاح طلب واقعي بود و گواه اين عنوان نامه هاي زيادي است كه ايشان به شاه نوشت يا سخنراني هايي كه پيش از سال ٤٢ انجام دادند. امام در نامه ها و سخنراني هاي خود بارها به شاه تاكيد داشتند كه ما كار به سلطنت تو نداريم، كار به حكومت تو نداريم.

ما مي خواهيم تو عزيز باشي تو نمي خواهي عزيز باشي؟ تعابير اينچنيني در نامه ها و سخنراني هاي امام زياد هست. امام به شاه توصيه مي كردند دست از وابستگي بردار و استقلال كشور را پاس بدار. با دين مردم بازي نكن، آزادي هاي مردم را سلب نكن، مردم را سركوب نكن. مجموعه اي از نصايح، پيشنهادات و انتقادات كه شخص امام و ساير مبارزين در طول اين مدت داشتند، به در بسته دربار شاه برخورد و حكومت شاه نيز به جاي شنيدن صداي مردم، شنيدن صداي نصيحت دلسوزان و شخص حضرت امام به تقويت دستگاه شكنجه گر ساواك و توسعه دستگيري مبارزين و خاموش كردن هرگونه صداي انتقاد و اعتراض پرداخت.

انقلاب اسلامي ايران در آستانه چهل سالگي واقع شده است است و كساني كه در خط مقدم اصلاحات قرار داشتند امروز به عنوان جريان اصلاح طلب به فعاليت سياسي مشغول هستند. ب

اگر به تاريخچه شكل گيري ساواك دقت كنيم، مي بينيم به موازات بلند شدن صداي اعتراض مردم و طرح مطالبات بيشتر، ساواك تقويت شد، شكنجه گاه ها توسعه پيدا كرد، آزادي ها محدود شد، مطبوعات و رسانه هاي آزاد تعطيل شدند و منتقدين و معترضين اعم از روحاني، دانشگاهي و بازاري به بند كشيده شده است و به شديد ترين شكل ممكن سركوب شدند. آخر در سال ٥٦ امام احساس كردند هيچ روزنه اي براي اصلاح وجود نداشته و رژيم شاه قصد اصلاح ساختار را ندارد از همين رو تلاش براي تغيير رژيم جدي تر شد. بعد از وقايع ١٩ دي جرقه اصلي انقلاب زده شد و مردم موجب شدند امواج خروشان انقلاب شكل گيرد. اوج گيري انقلاب در سال ٥٦ نتيجه واکنش‌ها حكومت شاه و مقاومت در برابر هرنوع اصلاح، آزادي و غير انديشي بود در نتيجه انقلاب تنها گزينه اصلاح براي وضعيت كشور و مردم بود.

در ميان صحبت هاي تان فرموديد كه انقلاب راه حل نيست و بايد از طريق اصلاحات مشكلات را حل كنيم. آيا مردم نشانه هاي اصلاح را در مجموع حاكميت ديده اند تا به اصلاحات اميدوار بمانند؟

حتما ديده اند. مردم ايران هرگاه جدي به صحنه آمدند، تغييرات اساسي ايجاد كردند. در وقت جنگ تا زماني كه مردم به صحنه نيامده بودند، هر روز قطعه اي از سرزمين را از دست مي داديم ولی وقتي كه مردم با دست هاي خالي به ميدان آمدند، در گام اول توانستيم متجاوزين را متوقف كرده و در گام دوم به عقب رانيم. همين مردم وقتي در سال ٧٦ به صحنه آمدند توانستند عرصه سياسي كشور را بر خلاف برنامه ريزي هايي كه صورت گرفته بود، تغيير دهند و آقاي خاتمي را به عنوان رييس جمهور گزینش كنند. در سال ٩٢ نيز بر خلاف اراده اي كه وجود داشت، عمل كردند. بر اساس آن اراده حتي شخصيتي همچون مرحوم آيت الله هاشمي رفسنجاني رد صلاحيت شده است بود تا فضا براي شخصيت هاي مورد نظرشان باز باشد ولی مردم اين فضا را تغيير دادند.

عده ای انقلابی گری را در نعره زدن و فحش دادن به این و آن می دانند / مجیدانصاری

اين را قبول دارم كه مسير اصلاح مسير دشواري هست. مانع اصلاحات بسيار جدي است ولی ما هرگز مايوس نيستيم و معتقديم كه مشكلات از طريق حضور مردم، مقاومت و همدلي نيروهاي دلسوز قابل حل هست. اين را نيز در نظر داشته باشيد كه گام هاي بلندي به سمت اصلاحات برداشته ايم و خدمات بزرگي صورت گرفته هست. نبايد تنها نيمه خالي ليوان را ببينيم. برداشتن گام هاي بلند و رو به جلو در حوزه هاي متفاوت ناشي از همين حضور تحول خواهانه مردم بوده است.

وقتي از گام هاي رو به جلو در حوزه هاي متفاوت صحبت مي كنيد منظور اين است كه اصلاحات در نهادهايي غير از دولت نيز مورد انتظار است؟

منظور از اصلاحات، يك گروه و دو گروه نيست. صحبت از انجام اصلاحات در ساختارها و روش ها هست. به عنوان نمونه قوه قضاييه ما بايد حتما تغييرات اساسي در واکنش‌ها و كردار خود صورت دهد تا مردم اعتماد كنند. قوه قضاييه عادل، شجاع و مستقل مي تواند اعتماد مردم را جلب كند. مثال ديگر صدا و سيما هست. مردم مايل هستند كه صدا و سيما به عنوان رسانه ملي عمل كند و نه به عنوان رسانه يك باند و گروه افراطي. مردم مي خواهند كه در كار دولت كارشكني نشود، مردم مايل هستند كه روابط ما با دنيا اصلاح يابد و سرمايه خارجي جذب شود.

ما براي ايجاد اشتغال براي جوانان ناگزير به سرمايه گذاري هستيم و سرمايه گذاري نيز بدون آرامش و تعامل با دنيا ميسر نيست. مردم خواسته هاي مختلفي از جمله برطرف مشكلات معيشتي، برطرف فساد (فسادي كه احيانا در قالب رشوه، پارتي بازي، خويشاوند سالاري به جاي شايسته سالاري، اشكالات اداري چه در دولت و چه در نهادهاي ديگر وجود دارد) و… دارند. اينها چيزهايي نيست كه قابل حل نباشد و با تكرار اراده مردم و تلاش مسوولان قابل حل است.

در دهه هفتاد شاهد بوديم كه جناح هاي راست و چپ سياسي به جريان اصلاح طلب و اصولگرا تبديل شد. در عين حال جريان اصولگرا قايل به اين تقسيم بندي اصلاح طلب و انقلابي هست. به عبارتي سعي مي كند اصلاح طلبان را كه در خط مقدم انقلاب اسلامي ٥٧ بودند به نوعي از انقلاب جدا كنند. آیا جريان اصولگرا ميان اصلاح طلبي و انقلابي گري تفاوت قائل مي شود؟

من نمي دانم كه منظور جريان اصولگرا از انقلابي گري چيست. انقلابي گري متناسب با شرايط وقت و مكان تعريف مي شود. در سال ٥٧ وقتي رژيم شاه با همه توان در برابر مردم به ميدان آمده بود و سركوب را در دستور قرار داده بود، انقلابي گري اين بود كه مردم نترسند و از طريق اعتصابات و تظاهرات نشانه خود يعني سرنگوني رژيم شاه را دنبال كنند و همين اتفاق هم افتاد. انقلابي گري بعد از استقرار جمهوري اسلامي اين بود كه همه منافع شخصي را كنار گذاشته و روحيه فداكاري اول انقلاب را حفظ كنند. انقلابي گري همان بود كه در هشت سال دفاع مقدس بسياري از مردم، جوانان، دانشجويان و روحانيون دست از زندگي شخصي خود شسته و براي دفاع از كشور با دست خالي برابر دشمن مسلح و متجاوز ايستادند.

انقلابي گري در مذاكرات برجام اين بود تيم هسته اي ما كه هجده ماه با كمال قدرت و اعتماد به نفس برابر ١+٥ بايستد و از حقوق مردم دفاع كند. انقلابي گري امروز در اين است كه همه با هم در راستاي سرمايه گذاري، توليد و توسعه همكاري كنند تا كشور ما از كشورهاي همسايه عقب نماند. انقلابي گري هميشه به اين نيست كه رگ گردن را كلفت كرده و صدا را اوج ببرند و در تريبون ها به اين و آن فحش دهند. عده اي فكر مي كنند كه انقلابي گري فقط به نعره زدن هست. به اينكه ما به همه دنيا بي احترامي و فحاشي كنيم. نه؛ انقلابي گري به فهم درست و حركت عقلاني مبتني بر منافع ملي و اسلامي هست. امروز انقلابي گري در اتحاد ملي، مهرباني و همبستگي ملي، همكاري و تعامل داخلي، سعه صدر، نگاه اميدوارانه به جلو و مبارزه با عوامل يأس و نا اميدي هست. انقلابي گري امروز در كار مضاعف براي پيشبرد كشور و برطرف فقر و فساد هست. هر تفسير ديگري از انقلابي گري در اين مقطع، گام نهادن در مسير انحرافي و بي فايده است.

انقلاب اسلامي سال ٥٧ در سال ٩٦ و در آستانه چهل سالگي تا چه حد توانسته به اهداف خود دست يابد؟

آرمان ها و اهداف نسبي هستند. همانطور كه هر نظامي يا حتي مسلماني و عدالت خواهي داراي درجات متفاوت هست. به عنوان نمونه انسان تراز اولي مثل حضرت علي (ع) به لحاظ خصلت هاي شخصي، معنوي يا شاخص هاي زمامداري در جايگاهي ايستاده كه ما در برابر آن هيچ هستيم. توجه داشته باشيد كه انقلاب اسلامي، انقلاب ايستايي نبود كه به عنوان نمونه بگوييم بعد از چهل سال به كدام يك از اهداف مطرح شده است رسيده است يا خير؟ اين انقلاب در مسير تكامل هيچگاه متوقف نخواهد شد و بايد همواره به سمت جلو و آينده بهتر حركت كند.

بطور نسبي در بسياري از زمينه ها پيشرفت كرديم. بالاخره انقلاب اسلامي توانست آینده كشور را به دست مردم بسپارد. نظام موروثي، ديكتارتوري و عقب مانده شاهنشاهي را به نظام جمهوري تبديل كند. درست است كه در مسير انتخابات با برخي از تفسيرهاي نادرست از نظارت يا برخي مداخلات مواجه هستيم ولی هنوز مردم هستند كه نمايندگان را گزینش مي كنند، هنوز مردم هستند كه با حضور پاي صندوق راي رييس جمهور را گزینش مي كنند. در حوزه اقتصاد نيز پيشرفت هاي بزرگي داشتيم.

در كشاورزي به خودكفايي رسيديم. در صنعت نفت گام هاي بلندي برداشتيم. جمعيت سي و چهار، پنج ميليوني سال ٥٧ به ٨٦ ميليون نفر رسيده و در سطح رفاه عمومي از جمله توسعه، عمران و آبادي روستاها و شهرها، خدمات رساني مثل آب، برق، گاز و… پيشرفت داشته ايم و وضعيت با قبل از انقلاب قابل مقايسه نيست. نمي خواهم بگويم كه نمي توانستيم بهتر از اين عمل كنيم ولی گام هاي بزرگي در حوزه فناوري، بهداشت و درمان و… برداشته ايم. همين كه اميد به زندگي در كشور نسبت به اول انقلاب نزديك به ٣٠ سال افزايش يافته است نشان از سرمايه گذاري هاي بزرگ در حوزه سلامت، بهداشت، رفاه و… دارد. متاسفانه اين روزها برخي فقط آيه يأس مي خوانند و در مقايسات خود بهترين هاي كشورهاي ديگر را كنار برخي از كمبودهاي كشور مي گذارند.

اين در حالي است كه همه كشورها داراي مشكلات و پيشرفت هايي هستند. ما نيز داراي پيشرفت ها و كمبودهايي بوديم و هستيم. صرفا نيمه خالي ليوان را ديدن شرط انصاف نيست. از سوي ديگر از خود راضي بودن نيز درست نيست. بايد نقاط قوت خود را تقويت كرده و قصورها را نيز بپذيريم و در جهت برطرف آن بكوشيم. بنابراين اعتقاد هستم كه انقلاب بطور نسبي در رسيدن به اهداف خود موفق بوده و هنوز راه هاي ناپيموده بسياري دارد. به اعتقاد من انقلاب از طريق اصلاح مداوم مي تواند به راه خود ادامه دهد.

مسوولان نظام در هر رده و سطحي بايد همواره براي شنيدن اعتراض و انتقاد مردم گوش شنوا داشته باشند و به مطالبات جامعه توجه كنند.

در سال ٥٦ نتيجه واکنش‌ها حكومت شاه و مقاومت در برابر هرنوع اصلاح، آزادي و غير انديشي بود در نتيجه انقلاب تنها گزينه اصلاح براي وضعيت كشور و مردم بود.

اين را قبول دارم كه مسير اصلاح مسير دشواري هست. مانع اصلاحات بسيار جدي است ولی ما هرگز مايوس نيستيم و معتقديم كه مشكلات از طريق حضور مردم، مقاومت و همدلي نيروهاي دلسوز قابل حل است.

انقلابي گري متناسب با شرايط وقت و مكان تعريف مي شود.

انقلاب اسلامي، انقلاب ايستايي نبود كه به عنوان نمونه بگوييم بعد از چهل سال به كدام يك از اهداف مطرح شده است رسيده است يا خير؟ اين انقلاب در مسير تكامل هيچگاه متوقف نخواهد شد.

اعتماد

واژه های کلیدی: انقلاب | انقلابی | اصلاح طلب | اصلاح طلبان | اخبار سیاسی و اجتماعی