سد هزار ميلياردي روي مخزن زباله

عبارات مهم : زباله

دریاچه ای روی کوهی از نمک و دریاچه ای روی کوهی از زباله؛ این داستان دو سد چندهزار میلیارد تومانی یکی در جنوب کشور عزیزمان ایران است و دیگری در شمال. اولی سد گتوند در خوزستان است که روی رودخانه کرخه ساخته شد و سال ٩٢ محمود احمدی نژاد افتتاحش کرد و دومی سد هراز روی رودخانه ای به همین نام در مازندران است که طبق آینده نگری ها قرار است سال ٩٧ افتتاح شود و جهانگیری، معاون اول مدیر جمهور کنونی، از آن دیدار کرده و از لزوم سرعت گرفتن پروژه ساختش گفته است.

سد هزار ميلياردي روي مخزن زباله

از سد سه هزارمیلیارد تومانی «گتوند» در جنوب کشور به علت قرارگرفتن دریاچه اش روی گنبدی نمکی به عنوان یک «اشتباه بزرگ ملی» یاد می شود، چراکه میلیاردها مترمکعب آب شیرین را با ساخت این سد به آب شور تبدیل کرده و درصد شوری رودخانه کارون را ٢٥ تا ٣٠ درصد نسبت به حالت طبیعی زیاد کردن داده هست. سد هزارمیلیارد تومانی هراز در مازندران هم به نظر تکرار تجربه مشابه گتوند این بار در شمال کشور هست. سدی که فاصله اش تا مرکز دپوی ٣٥ساله زباله های شهر آمل که روزانه ٢٠٠ تن زباله در آن تخلیه می شود کمتر از پنج کیلومتر است.

این سد که با موافقت شرکت محیط زیست و دیگر نهادهای مسئول در دست ساخت هست، با آب گیری دریاچه اش به نزدیک ترین نقطه به این مرکز دپوی زباله خواهد رسید و میلیون ها مترمکعب آب شیرین را به میلیون ها متر مکعب آب آغشته به آلوده ترین زباله ها و شیرابه های عفونی تبدیل خواهد کرد. به نظر می رسد آن «اشتباه بزرگ ملی» در جنوب جهت سدسازان درس عبرت نشده و آنها در شمال کشور مشغول تکرار تجربه ای مشابه هستند. راجع به سد هراز مسئولان آب منطقه ای مازندران ادعا می کنند «مطالعات و شاخص های زیست محیطی سد هراز به تصویب رسیده و این سد با مسئله زیست محیطی اجرائی نمی شود؛ به همین علت مصوبات مربوط به آن اخذ شده است هست؛ نماینده محیط زیست نیز در مجموعه مستقر شده است و تمامی استانداردها را پالایش می کند». ادعایی که با نگاهی به اوضاع کنونی پروژه ساخت آن به نظر می رسد چندان با واقعیت هماهنگ نیست.

دریاچه ای روی کوهی از نمک و دریاچه ای روی کوهی از زباله؛ این داستان دو سد چندهزار میلیارد تومانی یکی در جنوب کشور عزیزمان ایران است و دیگری در شمال. اولی سد گت

برای تکمیل این گزارش بارها تلاش شد با «حسینعلی ابراهیمی کارنامی»، مدیر کل محیط زیست مازندران که کار خود را در این سمت از دی ماه سال ٩٥ شروع کرده گفت وگو کنم؛ او ولی بعد از شنیدن توضیحات و پرسش های «شرق» راجع به پرسشها زیست محیطی سد هراز و مرکز دپوی زباله های آمل، پاسخ دادن را به هماهنگی روابط عمومی اداره منوط کرد و کارشناسان روابط عمومی این اداره کل هم با وجود پیگیری و قول جهت هماهنگی مصاحبه، در نهایت آخرین راهکارشان بی پاسخ گذاشتن تماس های تلفنی «شرق» بود.

قرارداد با ژاپن

عزت الله یوسفیان ملا، نماینده شهر آمل در مجلس شورای اسلامی که تجربه سه دوره نمایندگی از این شهر را در کارنامه خود دارد، در پاسخ به «شرق» دراین باره این طور توضیح داد: «برای حل مسئله زباله های آمل ما همه کارها را انجام داده ایم، در همین زمینه قراردادی با دولت ژاپن بسته شده است و دستگاه های مورد نیاز جهت حل مسئله زباله ها نیز تهیه و آماده راه اندازی هستند. با همین منظور زمینی به فاصله ٤٠ کیلومتری از بزرگراه هراز در دل کوهستان جهت مرکز تازه دپوی زباله آمل در نظر گرفته شده است که متعلق به شرکت اوقاف هست، قرار ما این است که بخشی از این زباله ها به مرکز تازه انتقال یافته شوند و بخشی دیگر همین جا معدوم شوند. ما منتظریم اداره اوقاف زمین را تحویل بدهد تا کار را شروع کنیم. در قرارداد ما پاک سازی کامل مرکز دپوی زباله کنونی که وزارت کشور با پیگیری شخص وزیر با ژاپن بسته، لحاظ شده است است».

کوه زباله و دریای شیرابه

سد هزار ميلياردي روي مخزن زباله

مرکز دپوی زباله ها که نماینده مردم آمل در مجلس از پاک سازی آن سخن می گوید، در فاصله ای کمتر از پنج کیلومتر با تاج سد هراز در بلندای ضلع غربی بزرگراه و رودخانه هراز واقع شده است هست. شیرابه های ناشی از این زباله ها که تولید گردشگران پرشمار شمال، اهالی آمل و همچنین تعدادی از روستاهای اطراف هست، سال هاست از ارتفاع به داخل رودخانه نفوذ می کند و آب این رودخانه را آلوده کرده؛ ولی حالا قرار است با ساخت این سد، رودخانه در این نقطه به دریاچه سد بدل شود و خودش را به زباله ها برساند. معضل زباله های شمال مسئله و معضل جدیدی نیست و سال هاست راجع به آن داد کارشناسان و دل سوزان محیط زیست و اهالی شمال به آسمان بلند شده.

ساخت سد هراز درست روی مرکز زباله های آمل اتفاقی تازه و در حال اجراست. معضل و مشکلی که در جست وجو راجع به اخبار مرتبط با آن فقط با یک اظهارنظر و هشدار امام جمعه آمل روبه رو می شویم. حجت الاسلام سیدجلیل مرتضوی بهمن سال ٩٥ در یک مراسم مرتبط با شهرداری دراین باره این طور گفت: «سد هراز در معرض دپوی زباله است و امیدواریم با برطرف مسئله زباله، این سد نیز رهایی یابد».علاوه بر این حسین احسانی، معاون سیاسی فرمانداری خاص آمل نیز در یکی از جلسات استانی با عنوان «پسماند شهرستان آمل» دراین باره این طور اظهارنظر کرد: «زباله سوز شهرستان هنوز اوضاع مشخصی ندارد و شرایط زیست محیطی خوبی نیز در آمل وجود ندارد. مرکز دفن زباله آمل در مسیر آبگیری سد هراز واقع شده است است و طبق گفته مسئولان مرکز دفن باید قبل از آبگیری سد جابه جا شود، ولی هنوز این اتفاق رخ نداده هست. از سویی جهت جابه جایی این میزان زباله دو سال وقت نیاز است و نباید وقت را از دست داد».

دریاچه ای روی کوهی از نمک و دریاچه ای روی کوهی از زباله؛ این داستان دو سد چندهزار میلیارد تومانی یکی در جنوب کشور عزیزمان ایران است و دیگری در شمال. اولی سد گت

انتقال آن حجم از زباله به گفته این مقام مسئول دو سال وقت نیاز دارد، کاری که نه تنها هنوز شروع نشده، بلکه همین امروز هم زباله های شهر در همین محل تخلیه می شود. این در حالی است که سال گذشته حمید چیت چیان، وزیر نیرو، در دیدار از سد مخزنی هراز آمل، آن را یکی از بااهمیت ترین طرح های عمرانی وزارت نیرو در استان مازندران دانست و وقت تکمیل و بهره وبرداری سد را تا آخر سال ٩٧ اعلام کرد. درهمین حال که معضل ترسناک زباله ها در شمال به خصوص در مازندران روزبه روز بزرگ و بزرگ تر می شود و اقدام خاصی جهت حل این مسئله نیز صورت نگرفته، مسئولان عمرانی استان مشغول تعریف و تمجید از پروژه سد هراز هستند.

چندی پیش، مدیرعامل آب منطقه ای مازندران در نشستی خبری سد هراز را «یکی از بی نظیرترین پروژه های استان مازندران در ۶۰ سال اخیر نام برد».

سد هزار ميلياردي روي مخزن زباله

با زباله های شمال چه باید کرد؟

مرکز دپوی زباله های آمل و اوضاع بغرنج آن فقط یکی از مشکلاتی است که معضل زباله ها در شمال ایجاد کرده هست. خرداد ماه سال ٩٥ در هفدهمین جلسه کارگروه ملی مدیریت پسماند که با محوریت بررسی برنامه مدیریت پسماندهای سه استان شمالی کشور برگزار شد، این آمار ارائه شد: «میزان پسماندی که در بازه زمانی حضور گردشگران به دست شهرداری این سه استان جمع آوری می شود، حدود پنج تا شش برابر میزان عادی زباله است».

از طرفی به علت رطوبت اوج و همچنین نبود محل و امکانات مناسب جهت دفع زباله های شمال، هنوز کسی راهکار علمی و کارشناسی شده است دقیقی جهت حل این معضل ارائه نداده هست. به همین علت است که نه فقط شهر آمل که زیاد نقاط سه استان شمالی با این معضل به ظاهر حل نشدنی دست به گریبان هستند و زباله های خود را یا در دل جنگل های بکر یا در سواحل دریا یا در کوهستان تخلیه می کنند که هر کدام تبعات و عوارض به شدت خطرناکی را در پی دارد. در همین شرایط، عباس رضاییان از فعالان اقتصادی کهنه کار اهل مازندران دست به کار برگزاری یک کنگره ملی با عنوان «پاکسازی باریکه خزر از آلودگی های زیست محیطی» شده است که به گفته خودش قرار است پاییز امسال برگزار شود. به همین جهت او در پاسخ به شرق این طور توضیح داد: «کشور ما سال هاست که در تحریم ظالمانه مالی و همچنین تکنولوژیکی واقع شده است است و به همین دلیل، امکان استفاده از منابع مالی جهانی و فناوری روز دنیا در زمینه حل معضل زباله را نداشته ایم.

بر همین اساس، ما در حال تلاش هستیم که با برگزاری این کنگره و دعوت از عموم مردم جهت حل مسئله با پیوستن به این حرکت ملی، از نهادهای مالی بزرگ جهانی مانند بانک جهانی یا بانک های بزرگ دنیا مانند دویچه بانک آلمان یا میتسوبیشی بانک ژاپن درخواست کنیم که به کمک کشور عزیزمان ایران بیایند. با همین منظور، به بررسی شرایط و اوضاع زباله های شمال کشور که به لحاظ اقلیمی به کشور انگلستان شباهت دارد می پردازیم و می خواهیم از الگوی این کشور جهت حل مسئله استفاده کنیم. به همین جهت تلاش می کنیم که با تأمین نظر و درخواست چند میلیون نفر از هموطنان صدای آنها را به گوش جامعه جهانی برسانیم و از نهادهای بین المللی بخواهیم که با در اختیار قراردادن منابع مالی و همچنین فناوری مورد نیاز جهت حل مسئله به این تحریم های ظالمانه علیه محیط زیست و سلامتی و جان مردم کشور عزیزمان ایران آخر بدهند».

اخبار اجتماعی – شرق

واژه های کلیدی: زباله | پروژه | استانی | داستان | دریاچه | رودخانه | مازندران | استاندارد | استان مازندران