زیان بنزین هزارتومان چقدر است؟

عبارات مهم : ایران

در حالی که هنوز آثار منفی اجرای طرح تثبیت قیمت ها در کشور عزیزمان ایران از صورت اقتصاد و اجتماع زدوده نشده هست، بار دیگر تکرار این تجربه شکست خورده می تواند بنیان های اقتصاد کشور عزیزمان ایران را در معرض خطری جدی قرار دهد .

اقتصاد کشور عزیزمان ایران حالا نزدیک به ۵ دهه است که با تورم دو رقمی خو گرفته است.در بعضی سال ها هر چند قیمت تورم روی تک رقمی شدن را دیده ما دیرپایی تورم در ایران، نام کشور عزیزمان ایران را در فهرست متورم ترین کشورهای دنیا قرار داده هست. این امر هر چند همواره به محلی جهت حساسیت مدیران اقتصادی و سیاسی بدل شده، ولی تا کنون راه حلی ریشه ای جهت درمان این درد در دستور کار قرار نگرفته است .

زیان بنزین هزارتومان چقدر است؟

ورق زدن صفحات روزنامه ها و مجلات در تمامی این سال ها نشان از برخوردهای دستوری با پدیده ای اقتصادی به نام تورم دارد.

در این میان تورم خود به جولانگاهی جهت اعتراض به اوضاع اقتصادی از سوی منتقدان بدل شده است و در نتیجه ورود سیاست به عرصه ای تماما اقتصادی ، نه تنها باعث شده است پای بحران از اقتصاد فراتر رود بلکه نسخه درمان نیز در هیاهوی مسابقه جناح ها و گروه ها در کشور عزیزمان ایران به بایگانی سپرده شده است است .

تبدیل لایحه بودجه به شیر بی یال و دم و اشکم ، صلاح اقتصاد و اجتماع کشور عزیزمان ایران را در بر ندارد

اقتصاد کشور عزیزمان ایران در حالی آخرین روزهای سال ۱۳۹۶ را سپری می کند که تورم شمه ای از صورت اش را بار دیگر به اقتصاد نشان داده است ؛ مانور بر مساله تورم نیز به مهم ترین شاه بیت منتقدان دولت بدل شده است ولی اوضاع برخورد با مساله ای تاریخی در کشور عزیزمان ایران امروز چگونه است؟

اقتصاد بیمار، اقتصاد تب کرده

بی تردید تورم در کشور عزیزمان ایران باعث شده است است رفتارهای اقتصادی مردمان تحت تاثیر قرار گیرد ولی آنچه مشهود است اینکه اقتصاد بیش از زیان از بابت اصل ماجرای تورم، قربانی برخورد پوپولیستی با این مساله است .

زیان بنزین هزارتومان چقدر است؟

سیزده سال جهت تاریخ ، حتی از چشم بر هم زدنی کوتاه تر است . سال ۱۳۸۳ بود که مجلس هفتم، با حضور اقتصاددانان به نامی چون احمد توکلی، الیاس نادران ، حسن سبحانی و محمد خوش صورت ، قانونی تحت عنوان قانون تثبیت قیمت ها را به تصویب رساند و دولت خاتمی را در سال ۱۳۸۳، یعنی آخرین سال فعالیتش از زیاد کردن تدریجی قیمت ها بازداشت.

قیمت برق، آب ، مخابرات، حامل های انرژی و … در حالی تثبیت شد که تورم سرکش همچنان میل به قدرت نمایی داشت.در حالی که هزینه های تولید و حتی قیمت ارز هر سال نسبت به سال گذشته زیاد کردن می یافت، قیمت خدمات دولتی ثابت می ماند و نتیجه اجرای این سیاست در سه سال ، زیاد کردن فزاینده قیمت ها در سال های بعد و متعاقب آن رشد خارج از تصور قیمت ها بود.

تبدیل لایحه بودجه به شیر بی یال و دم و اشکم ، صلاح اقتصاد و اجتماع کشور عزیزمان ایران را در بر ندارد

مصرف بنزین چنان سرسام آور شد که دولت در سال ۱۳۸۶ ، بر ای حل مسئله ، دست به سهمیه بندی آن زد و از سوی دیگر مخالفان بین الملی کشور عزیزمان ایران نیز با سوار شدن بر حساسیت عمیق مساله سوخت و بنزین ، جهت فشار مضاعف به کشور عزیزمان ایران نسبت به تحریم فروش بنزین به کشور اقدام کردند. با اجرای قانون هدفمندی یارانه ها نیز قیمت ها افزایشی قابل توجه را تجربه کرد.

داستان برق نیز کم غصه تر از بنزین نبود، هزینه تولید برق در نیروگاه ها روندی افزایشی را طی می کرد ولی قیمت جهت مصرف کنندگان ثابت بود؛ این اوضاع از یک سو خاموشی هایی را در سال های بعد به کشور تحمیل کرد و از سوی دیگر سرمایه گذاری در صنعت برق را با کم کردن روبرو ساخت و بخشی از بار زیاد کردن بدهی دولت به فعالان شخصی صنعت برق نیز محصول همین قانون بود.

زیان بنزین هزارتومان چقدر است؟

داستان ولی در حوزه آب کمی تراژیک تر از سایر حوزه ها بود. کم آبی کشور عزیزمان ایران در این میان نادیده انگاشته شده است بود و اتفاقا به جای طرح ریزی برنامه ای جهت آگاهی رسانی به عمومی در خصوص ارزش ذاتی آب در کشوری چون ایران، ثبات تعرفه این سیگنال را به مصرف کنندگان می داد که خطری احساس نمی شود و با خیال آسوده مصرف کنید.

حالا اگر طرح تثبیت قیمت ها به درازنای ۱۳ ساله آن بررسی شود ، معلوم می شود آن گونه که غلامعلی حداد عادل، رییس وقت مجلس آینده نگری می کرد اجرای طرح نه تنها باعث آسوده تر شدن نفس ایرانیان نشد بلکه گره خوردنش با کلیت اقتصاد، فشاری مضاعف را جهت توده مردم در بر داشت.

و ولی امروز

اقتصاد بی تورم یکی از دیرپاترین آرزوهای هر دولتی در کشور عزیزمان ایران بوده هست. حتی پرچمداران فتح قله های تورمی نیز شعار کم کردن تورم را سر می دادند و با اقداماتی پوپولیستی در صدد بودند نظر توده را به صحت سیاست هایشان جلب کنند.

مساله اینجا ولی توجه به ذات تورم در اقتصادی است که اتفاقا در ۵ سال گذشته در حوزه تورم نفسش کمی راحت تر از گذشته به سینه فرو رفته و بازگشته است.

ایران از سال ۱۳۹۲ تا کنون جهت نخستین بار طی چهار دهه مداوم طعم کم شدن قیمت تورم را چشید. این توصیه نه به معنای تایید وضع موجود و نه به مفهوم ارزان تر شدن قیمت هاست بلکه بدان معنی است که رشد سطح عمومی قیمت ها کمتر از پیش شده است است.

تورم از نظر علم اقتصاد به معنی زیاد کردن سطح عمومی قیمت ها در طول یک وقت مشخص هست. قیمت تورم برابر است با عوض کردن در یک شاخص قیمت که معمولا شاخص قیمت مصرف کننده است.

ریشه یابی تورم در کشور عزیزمان ایران ولی نشان می دهد راهکار حل این بحران ورود دستوری به عرصه اقتصاد نیست که اگر بود تا کنون لابلای انبوه بخشنامه ها و دستور العمل ها تا کنون مهر باطل بر شناسنامه اش حک شده است بود.

آنچه در این میان اهمیت دارد تکرار تجربه تلخ سیزده سال پیش در عرصه اقتصاد، با ادبیاتی دیگر در شرایط کنونی است.

مجلس شورای اسلامی دولت را از زیاد کردن قیمت حامل های انرژی در سال آینده بازداشته است و همین باعث می شود روحانی در مصاحبه های مطبوعاتی و صحبت ها از اهمیت بنزین گران تر سخن بگوید.

این سخن به معنای دفاع از گرانی نیست، ولی آنچه اهمیت دارد این است که بخشی از گرفتگی هوای این روزها اتفاقا ریشه در بنزین هزار تومانی دارد که می سوزد تا آلودگی را به ریه های اهالی کشور عزیزمان ایران هدیه کند.

این ولی تنها منعی نیست که در میان انبوه دستورات جهت ممانعت از رشد تورم صادر می شود، رییس اتاق اصناف در بخشنامه ای زیاد کردن قیمت کالاها و خدمات صنفی را تا آخر فرودین ماه سال ۱۳۹۷ ممنوع کرده است.

به نظر می رسد گفت و گو میان گروه ها و جناح ها بر سر برخورد با مسائلی از این دست باید شروع شود. حساب اقتصاد در عرصه سیاست تسویه نخواهد شد. آگاهی رسانی راجع به مضرات برخورد پوپولیستی با اقتصاد امروز از مهم ترین وظایفی است که تمامی فعالان اقتصادی و سیاسی بر عهده دارند.

پذیرش این واقعیت که تبدیل لایحه بودجه به شیر بی یال و دم و اشکم ، صلاح اقتصاد و اجتماع کشور عزیزمان ایران را در بر ندارد شاید بتواند از تکرار تجربه تلخ آزموده شده است در سال ۱۳۸۳ ، پیش گیری نماید.

واژه های کلیدی: ایران | بنزین | سیاست | اقتصاد | برخورد | اقتصاد | ایرانی | اقتصادی | ایرانیان | اجرای طرح