دَم روزنامه به استقبال مدیر فراکسیون زنان مجلس دهم می رویم. اتاق مصاحبه آماده هست. روی مبل مشکی رنگ اتاق می نشیند و کنارش گلدان سبزی هست. گفت وگوی دوساعته مان ب
مدیر فراکسیون زنان مجلس: با همسرم تماس گرفتند که کاندیدا نشوم
عبارات مهم : ایران
دَم روزنامه به استقبال مدیر فراکسیون زنان مجلس دهم می رویم. اتاق مصاحبه آماده هست. روی مبل مشکی رنگ اتاق می نشیند و کنارش گلدان سبزی هست. گفت وگوی دوساعته مان با او از سؤال های خودمانی شروع می شود و به اخبار و پرسشها فراکسیون «زنان» و «امید» می رسد. پروانه سلحشوری از آن بختیاری های خوشرو هست. تازه از سفر صربستان به کشور عزیزمان ایران بازگشته و حالا در مقام نخستین زنی که در تاریخ کشور عزیزمان ایران بعد از انقلاب اسلامی مدیر هیئت دوستی کشور عزیزمان ایران و یک کشور خارجی هست، برابر مان نشسته است.
با همسرم تماس گرفتند که کاندیدا نشوم / مدیر فراکسیون زنان مجلس
تجربه های سفر برایش آموزنده بوده، از عزت و احترام میزبان جهت میهمان گرفته تا جوان گرایی و حضور زنان در مجلس و کابینه صربستان. میزبان هم خرسند بوده که بعد از سال ها زنی از مجلس کشور عزیزمان ایران در مقام ریاست هیئت دوستی دو کشور دیده شده است هست. سلحشوری به نامه نگاری های مفصل فراکسیون زنان با همه وزارتخانه ها جهت زیاد کردن حضور زنان در لایه های قدرت اشاره می کند و پیگیری همان رویه. از بعضی وزرا، به خاص رحمانی فضلی گله دارد و اعتقاد است رویکرد وزیر کشور چندان مبتنی بر حمایت از حضور زنان در قدرت نیست و به همین خاطر جناب وزیر در همان جلسه های منتهی به رأی اعتماد هم خیلی براق به زن های نماینده گفته بود که به دلایلی با انتصاب استاندار زن مخالف است.
سلحشوری خیلی براق و خودمانی حرف می زند؛ ولی آخر گفت وگو می گوید «حالا اسم ها را نیاورید، همین کلیاتش خوب هست. منظور را می رساند». به همین خاطر ما به واژه هایی مانند «فلانی» و «یک نفر» می رسیم تا اسامی بعضی نفرات حسب صلاحدید او مطرح نشود.
دَم روزنامه به استقبال مدیر فراکسیون زنان مجلس دهم می رویم. اتاق مصاحبه آماده هست. روی مبل مشکی رنگ اتاق می نشیند و کنارش گلدان سبزی هست. گفت وگوی دوساعته مان ب
به خاص آنجا که به کنایه آقای نماینده ای اشاره دارد که به او و یک زن نماینده دیگر گفته بود «رأی هر دو نفرتان اندازه یک مرد است» یا آقای نماینده دیگری که جهت منصرف کردن او از نامزدی جهت ریاست کمیسیون فرهنگی مجلس به همسر او تلفن زده تا منصرفش کند.
تجربه ریاست گروه دوستی یکسان کشور عزیزمان ایران و صربستان چگونه بود و اصلا بفرمایید فرایند گزینش شما جهت ریاست این گروه چطور انجام شد؟
ابتدا نامزدهای ریاست گروه دوستی مشخص شدند. بین من و آقای نقوی حسینی قرعه کشی شد و باید بگویم با خوش شانسی و به قید قرعه مدیر این گروه دوستی شدم؛ یعنی با این شانس به عنوان تنها زن مدیر گروه دوستی پارلمانی کشور عزیزمان ایران و ایتالیا، بلژیک، صربستان، مونته نگرو و چاد گزینش شدم.
تعداد گروه های دوستی چند تا است؟
با همسرم تماس گرفتند که کاندیدا نشوم / مدیر فراکسیون زنان مجلس
تا جایی که می دانم، ۲۵ گروه دوستی پارلمانی با ۱۲۳ کشور دنیا در مجلس تشکیل شده است است.
یعنی پیش از شما هیچ زنی به این سمت منتصب نشده بود؟ دلیلش چیست؟
نه، دلیلش را نمی دانم. البته فهمیدن دلیلش شاید چندان سخت هم نباشد.
دَم روزنامه به استقبال مدیر فراکسیون زنان مجلس دهم می رویم. اتاق مصاحبه آماده هست. روی مبل مشکی رنگ اتاق می نشیند و کنارش گلدان سبزی هست. گفت وگوی دوساعته مان ب
به جز ریاست فراکسیون زنان و این گروه دوستی جهت ریاست جای دیگری در مجلس هم نامزد شده است اید، تجربه اش چطور بوده؟
بله، ریاست کمیسیون فرهنگی.
با همسرم تماس گرفتند که کاندیدا نشوم / مدیر فراکسیون زنان مجلس
همین دوره یا سال پیش؟
خیر، جهت همین امسال و ماجرایش هم عجیب وغریب بود.
از چه نظر عجیب وغریب؟
من و آقای مازنی و آقای شیخ کاندیدا بودیم. باید یک اصلاح طلب نامزد نهایی می شد و یک اصولگرا. به من گفتند کنار بکش. من قبول نکردم؛ چراکه ما در کشور عزیزمان ایران بعد از انقلاب زنی نداشتیم که مدیر کمیسیون دائمی در مجلس شود. این افتخاری جهت اصلاح طلبان است که بتوانند در این زمینه تلاش کنند.
و چندان تلاش نمی کنند؟
ببینید در مقایسه با اصولگرایان خیلی بهترند؛ ولی گاهی در عمل بعضی اصلاح طلبان هم پا بعد می کشند و کم رونق ظاهر می شوند. البته آقای عارف، ریاست فراکسیون امید، به واقع به حضور زنان در عرصه های متفاوت باور دارند.
در این مورد خاص با شما صحبتی شد؟ یعنی اینکه به شما گفتند کاندیدا نشو؟
نه تنها با من؛ بلکه با همسرم هم صحبت کردند!
آیا با همسرتان؟
یکی از مردها نماینده زحمت کشیدند و با ایشان تماس گرفتند و به همسرم گفتند که «خانم شما راحت هست، رأی نمی آورد. بهتر است از کاندیداتوری ریاست کمیسیون فرهنگی کنار برود».
تصویر العمل شما چه بود؟
خیلی ناراحت شدم. یک میلیون رأی هم بیاوری و رزومه کاری ات هرچه باشد، در چشم بعضی از مردها آخرسر به اسم و رسم همسرت پیوند می خوری. به آن فرد گفتم خوب است من همین واکنش‌ها مشابه را با شما داشته باشم و در موضوعی مشابه به همسرتان زنگ بزنم و… آخر این چه برخوردی است که شما می کنید؟ خیلی به من برخورد و واقعا رفتار، واکنش‌ها خارج از چارچوب مواضع حرفه ای یک نماینده بود.
از این برخوردها باز هم با شما شده، به خاص از جانب اصلاح طلبان مدنظرم است؟
دوستان خیلی جاها همراه اند و گاهی هم کنایه ها و شوخی هایشان اذیت می کند. یک بار با یک زن نماینده دیگر ایستاده بودیم که آقای نماینده اصلاح طلبی به شوخی گفت رأی شما دو نفر، اندازه یک مرد حساب می شود. به نظرم اصلا خنده نداشت. راستش یک سری مردها صرف نظر از اصلاح طلب بودن و اصولگرابودن رویکرد مردسالارانه ای دارند که امیدوارم با زیاد کردن حضور زنان در سمت های کلیدی این نگاه و رویکرد از مد افتاده ارزش کم رونق شود.
بالاخره شما چه کردید؟ کاندیداتوری جهت ریاست کمیسیون فرهنگی مجلس دهم را می گویم.
بنا بود از جانب اصلاح طلبان یک نفر نامزد شود. من بودم و آقای شیخ و آقای مازنی. در نهایت من به رأی جمعی عمل کردم. در این گونه موارد من هر لحظه فراکسیونی عمل می کنم، ولی خب بعضی رفتارها هم توهین آمیز و برخورنده بود. طبق معمول جهت مردها تجربه مشکل است که رئیسشان زن باشد. گویی برایشان افت دارد که یک زن مدیر شود. اینها اتفاقا به مقبولیت اجتماعی اصلاح طلبان کمک می کند. به هر شکل اگر در مجلس دهم زنی مدیر دائمی یک کمیسیون شود، این نخستین بار خواهد بود که در تاریخ مجالس کشور عزیزمان ایران این اتفاق افتاده و باید دید این افتخار نصیب کدام فراکسیون مجلس می شود.
خب برویم سراغ فراکسیون زنان، کارها در فراکسیون خوب پیش می رود، چه خبر از طرح هایی که دنبال کرده اید؟
در هر طرحی که به دنبال آن هستیم مخالفت ها فراوان هست، نمونه اش همین ماجرای کودک همسری که موج حمله ها را به سوی ما روانه کرد. راجع به خروج زنان ورزشکار از کشور هم دنبال ایجاد تسهیلات و تمهیداتی بودیم که با مخالفت ها از دوسو مواجه شدیم، هم فعالان حوزه زن و هم اصولگراها. کار فراکسیون زنان، کار بسیار پیچیده ای است و مخالفت ها فراوان. بااین حال معتقدیم زنان کشور عزیزمان ایران مسیری را رفته اند که به خوبی نیازها و تقاضایشان را به مسئولان نشان داده اند و اگر این خواسته ها برآورده نشود، به زیاد کردن آمار افسردگی ها در میان زنان جوان ما منجر خواهد شد.
راجع به مباحث مربوط به زیاد کردن حضور زنان در لایه های قدرت چه برنامه ای در دستور کار دارید؟
در این زمینه با تمام وزرا نشست داشته ایم. انتصاب دست کم یک معاون وزیر را از آنها خواسته ایم و مرتب زیاد کردن حضور زنان در ساختار قدرت را پیگیری می کنیم.
کارنامه کدامشان بهتر است؟
خب، جناب زنگنه در این زمینه خوش درخشیده اند و امثال آقای رحمانی فضلی نه. انتظار از آقای رحمانی فضلی زیاد بود، ولی ایشان در جریان رأی اعتماد هم در جلسه های متعددی که داشتیم اصولا انتصاب استاندار زن را منتفی می دانستند؛ جهت نمونه آیا زن ژاله فرامرزیان که در وزارت کشور مأمور به کار بودند از جانب وزیر ورزش به عنوان معاون توسعه مدیریت و منابع وزارت ورزش و جوانان برگزیده می شوند و در وزارت کشور رشدی نمی کنند. یا همین مسئله و نقد راجع به زن زهرا احمدی پور [رئیس سابق شرکت میراث فرهنگی] هم صدق می کند. آیا زنان در این مجموعه نادیده گرفته می شوند؟ وزیر کشور متأسفانه رویکردی نیرومند در به کارگیری زنان در قدرت ندارد.
دلیلشان چه بود؟
خیلی وارد شرح نمی شدند و به بعضی نتوانستن ها و مخالفت ها اشاره می کردند.
مثل ماجرای انتصاب وزیر زن از جانب آقای روحانی؟
مدیران در انتصاب ها باید دل و جرئت بیشتری داشته باشند. هر لحظه جهت انتصاب زنان در همه ادوار مخالفت هایی بوده و هست.
خب برویم سراغ فراکسیون امید و ماجراهایش. وظیفه اعلام اسامی فراکسیون امید به کجا رسید.
خیلی وقت پیش فرم پر کردیم، ولی در جریان دقیقش نیستم؛ راجع به انتشار اسامی دو رویکرد وجود دارد. یک رویکرد مثل ما می گوید باید براق باشد. زیاد هم می گویند که باید گفته شود چند نفر اصلاح طلب در مجلس هستند. ما می گوییم اجازه دهید مردم بدانند ما چند نفریم. چند نفرشان پای جریان ایستاده اند و چند نفرشان نوسان دارند. در جریان رأی اعتماد وزرا، به عنوان نمونه وزیر ارتباطات را می گویند اگر امید مخالف بوده، چگونه رأی آورده؛ البته ١٣٥ رأی مخالف داشت.
ولی بعضی امیدی ها بودند که به نفع آذری جهرمی کار کردند.
بله؛ بعضی ها مصاحبه کردند؛ بعضی ها توییت کردند. بعضی ها خیلی کارها کردند. مردم باید بدانند چه کسانی تشکیلاتی عمل کردند و چه کسانی تشکیلاتی عمل نکردند.
ولی الان انگار که نبود شفافیت بر درخواست شفافیت می چربد. خب دلسردی افرادی که رأی دادند، هزینه محسوب می شود.
اینها دو رویکرد است و باید دید وجه غالب کدام است و براساس رأی گیری به چه نتیجه ای می رسند.
خیلی ها معتقدند فراکسیون امید منفعل عمل می کند؛ جهت مثال در جریان رأی اعتماد که امید از آذری جهرمی حمایت نکرد، رأی آورد و از بیطرف حمایت کرد و رأی نیاورد. یا راجع به آقای غلامی جهت وزارت علوم. اینها اثرات بدی در فضای روانی جامعه دارد.
ما اتفاقا منفعل نیستیم. وزیر ارتباطات با هفت رأی توانست رأی اعتماد بگیرد. همان هفت رأی را اگر جست وجو کنید آنهایی هستند که نباید رأی می دادند و رأی دادند.
شما می گویید که فراکسیون منفعل نیست. برون داد آن چه بوده؟
من می گویم برون داد فراکسیون، شوراهای شهر هست. ناظرهایی که مشخص شدند، امیدی بودند. اگر تغییری در کل کشور در سطح شوراهای شهر رخ داد به خاطر ناظرانی بود که مجلس به آنها رأی داد.
این یک مورد است.
این خیلی مهم است چون مربوط به تمام کشور است.
بله خیلی مهم است ولی در صحن مجلس چه کاری کرده؟
در خیلی از مصوبات مؤثر بودیم. به عنوان نمونه بحث عدالت جنسیتی. مخالفانی داشت. زن خزعلی از شورای فرهنگی-اجتماعی آمده بود که نگذارد ما تصویب کنیم. ولی همین مسئله در برنامه توسعه رأی خوبی آورد. بعضی کارها را هم نمی شود گفت. ولی خیلی از نماینده ها که حتی دور اول هستند، اهتمام زیادی به خرج می دهند. به عنوان نمونه همین دکتر نوبخت (نماینده تهران)؛ در بحث وزرا همه می گفتند به خاطر موقعیت برادرش، بعید است مخالف باشد، ولی من ندیدم این ملاحظات را داشته باشد. ولی من می گویم مجلس عیب بزرگی دارد که یا از درون است یا بیرون مجلس؛ همین تذکرها که هر روز کلی تذکر داده می شود که به خاطر نرم افزار نماسنج یا مشابه آن است که بگویند فلان نماینده، فعال بوده یا فلانی فعال نبوده که جهت تحلیل محتوا و نه تحلیل گفتمان کاربرد دارد.
این من نماینده را ترغیب می کند که صوری نماینده باشم. من خودم از اینکه بخواهد فقط شکلی باشد و محتوایی نباشد و فقط با عدد و رقم من را بشناسند، خوشم نمی آید. من می گویم اگر به نماینده ابزاری به نام تذکر دادند، از این ابزار طوری استفاده کنم که لوث نشود. چه تعدادی از این همه تذکر را جواب می دهند؟
از وزیر سؤال می پرسند؛ با قول دادن وزیر، قانع می شوند.
بله؛ خب آیا این ابزار نظارتی باید بی ارزش شود؛ نماینده که ابزار دیگری ندارد. اینها مهم است که ما هم متأسفانه ممکن است یک نفر هدفش این باشد که دور بعد رأی بیاورد یا کارنامه خوبی از خودش به جا بگذارد. بالاخره هرکسی یک نیتی دارد ولی باید کارکرد اختیاراتمان را حفظ کنیم ولی با این گونه رفتار، کارکرد اختیاراتمان را حفظ نمی کنیم.
ولی در بعضی بزنگاه ها که در فضای اجتماعی دیده می شود، انگار فراکسیون نفس کم می آورد؛ به عنوان نمونه کسی نمی گوید که آذری جهرمی با اختلاف هفت رأی وزیر شد. می گویند بالاخره وزیر شد. ولی حالا به نظر شما که از عملکرد فراکسیون دفاع می کنید، عملکرد فراکسیون به خوبی گفته نمی شود یا فضایی علیه فراکسیون شکل گرفته است؟
به نظرم می رسد فضایی علیه فراکسیون و به خاص علیه شخص دکتر عارف شکل گرفته. اگر ما بافایده نبودیم این فضا شکل نمی گرفت. ما کار خود را انجام می دهیم و دکتر عارف هم کارشان را به خوبی انجام می دهند. ولی اینکه از کجا حمایت می شود و علیه فراکسیون بودن فضا، خودش نیاز به بررسی دارد.
فکر نمی کنید چون عملکرد فراکسیون به خوبی گفته نمی شود، به شدت یافتن این فضا کمک می کند.
این طور نیست که نگوییم؛ کارها را می گوییم ولی رسانه فراگیر نداریم. به عنوان نمونه ما که تلویزیون نداریم. به عنوان نمونه ما اساسنامه صداوسیما را جهت نخستین بار بعد از انقلاب به صحن علنی بردیم ولی خب رأی نیاورد. ما فقط ٩٧ نفر بودیم.
یعنی افراد فراکسیون حدود همین تعداد هستند؟
عدد فراکسیون بین ١٠٠ تا ١٢٠ نفر هست. آن ٩٧ رأی هم بابت این بود که نماینده ها بعضا غایب می شوند یا از صحن بیرون می روند چون هر لحظه همه نماینده ها در صحن حاضر نیستند.
خب، شما اعتقاد به شکل گرفتن فضا علیه فراکسیون هستید. فکر می کنید که منشأ این فضا از کجا باشد؟ چون بین اصلاح طلبان هم هستند افرادی که منتقد فراکسیون باشند.
یکی اطلاع رسانی ضعیف است که اعتقاد دارم اطلاع رسانی درستی نداریم. بعد اینکه بالاخره ناامیدکردن مردم به رأیی که دادند و این تکرار، تکرار نشود. البته اینها علمی نیستند و گمانه زنی هستند.
کجا این تجربه را داشتید که نمایندگان یا دوستانتان گفتند که بابت فلان کار ممکن است دور بعد نباشید.
مثلا نطقی که جهت آقای موسوی کردم خیلی ها دوستانه به من گفتند صحبت نکن و نگو. با اینکه من را به اصلاح طلبی می شناسند، یک احترامی بین اصولگرایان دارم. یکی از مردها به من گفتند که سلحشوری، تو خیلی خوب هستی ولی این اصلاح طلبان تو را شیر می کنند که دفعه بعد مجلس نیایی. ولی من هر جا صلاح بدانم، حرفی را بزنم، می گویم.
راجع به دیدار با آقای خاتمی هم گفتند؟
بعد از آن بود که نامه علیه مان نوشتند. من نمی دانم این کار چه ضرورتی داشت. ولی خب، اینکه کار حداقلی بود.
اخبار سیاسی – شرق
واژه های کلیدی: ایران | دوستی | اصلاح طلب | اصلاح طلبان | اخبار سیاسی و اجتماعی
