در میان بازیگرانی که این سال ها در سینما و تلویزیون کوشیده اند ایفای کاراکترهای مملوس دهه هفتادی را برعهده داشته باشند الهه حصاری جایگاه خاص ای دارد.
الهه حصاری؛ بازیگر نقش دهه هفتادی ها
عبارات مهم : بازیگر
این بازیگر هرچند خودش متولد آخرین سال از دهه شصت است ولی هم صورت کمابیش نوجوانانه اش و هم عادات رفتاریش در بازیگری و به خصوص نوع نگاهش موجب شده است همواره به عنوان یکی از عالی ترین بازیگران ایفای نقش جوانان دهه هفتاد مورد توجه قرار گیرد.
الهه حصاری که یک فیلم معناگرایانه با نام «سوفی و دیوانه» را آماده اکران دارد به تازگی درگیر بازی در فیلمی با نام «بالن» شده است هست. «بالن» یک فیلم کاملا جوانانه است که کارگردانی به نام مسعود تکاور آن را می سازد؛ کارگردانی که هرچند نزدیک به دو دهه قبل نخستین فیلم بلند خود با نام «پروانه های پشت دیوار» را جهت سینما ساخت ولی در سال های اخیر زیاد در تلویزیون و شبکه خانگی فعالیت داشته و سریال هایی مانند «رهایی» و آثاری ویدیویی نظیر «بچرخ تا بچرخیم» را کارگردانی کرده است.
بازیگر نقش دهه هفتادی ها , الهه حصاری
«بالن» داستان تعدادی جوان را می گوید که عازم سفری پرماجرا می شوند و می روند که به خیال خود یک شبه ره صدساله را بپیمایند ولی طبیعی است که این سفر برایشان اتفاقات و ماجراهای مختلفی را رقم خواهدزد…
در میان بازیگرانی که این سال ها در سینما و تلویزیون کوشیده اند ایفای کاراکترهای مملوس دهه هفتادی را برعهده داشته باشند الهه حصاری جایگاه خاص ای دارد.
الهه حصاری ایفاگر یکی از جوانانی است که در «بالن» به سفری پرماجرا می رود! سفری که هر لحظه اش جهت وی و همراهان با اتفاقی خاص همراه هست. کوروش تهامی، رامین پرچمی، رضا یزدانی و اندیشه فولادوند از جمله همبازیان الهه حصاری در «بالن» هستند؛ بازیگرانی که هرکدام یادآور استایل هنری متفاوتی هستند. یکی مثل یزدانی خواننده ای ست که اخیرا در «تیک آف» تصویری تازه از قدرت بازیگری خود نشان داد، دیگری کورش تهامی که با «رگ خواب» کولاک کرد. یکی رامین پرچمی که سال ها از بازیگری سینما دور افتاده و اخیرا در کمدی «فیلسوف های احمق» بازی داشت و اندیشه فولادوند هم که آخرین بار با آثاری همچون «بدو ساعت بعد مهرآباد» و «گاهی» مهمان سینماها بود.
آغاز با نقش های کوتاه
الهه حصاری به مانند بسیاری دیگر از بازیگران تحصیلات دانشگاهی بازیگری ندارد. او لیسانس زبان انگلیسی و فوق دیپلم تربیت بدنی است ولی از نوجوانی علاقه به بازیگری داشت و جهت همین در دوران دبیرستان در گروه های تئاتر دبیرستان شرکت داشته و رفته رفته جذب گروه های تئاتر مدارس کشور شده است و به موازات آن نیز کوشید آموزه های بازیگری را در یک آموزشگاه آزاد بازیگری پشت سر بگذارد.
حصاری در کلاس های بازیگری موسسه فرهنگی هنری (چهره های ماندگار) عضویت کرد و کوشید با حضور در این مدرسه دانش آکادمیک خود در بازیگری را زیاد کردن دهد.
بازیگر نقش دهه هفتادی ها , الهه حصاری
میانه دهه هشتاد بود که الهه حصاری با بازی در فیلم «نطفه شوم» وارد بازیگری حرفه ای شد. «نطفه شوم» فیلمی با نقد خرافات و آلودگی بعضی جوانان به آن بود. فیلم البته آنقدر باکیفت نبود که مورد توجه مخاطبان قرار گیرد و جهت همین حصاری هم به واسطه اش چنان که باید دیده نشد ولی حصاری آن قدر تجربه گرا بود که حضور در چنین آثاری را امتداد دهد جهت افزون کردن دامنه تجربیات. چنین بود که این بازیگر بعد از «نطفه شوم» در یک کمدی با نام «تاکسی نارنجی» ایفای نقش کرد؛ فیلمی به کارگردانی ابراهیم وحیدزاده که البته در زمره کمدی های روتین وقت خود بود.
حصاری در فیلم بعدی وحیدزاده با نام «عروسک» هم ایفای نقش کرد و این دو فیلم کنار یکدیگر اسباب همکاری او با صورت هایی همچون بهاره رهنما، آزیتا حاجیان، حسن پورشیرازی و ماهایا پطروسیان را فراهم کرد. حصاری در این آثار نقش های کوتاهی داشت ولی آشنایی درست از نقش و درک جایگاه در فیلمنامه باعث می شد نقش هایش اسباب آزردگی خاطر مخاطب را موجب نشود.
در میان بازیگرانی که این سال ها در سینما و تلویزیون کوشیده اند ایفای کاراکترهای مملوس دهه هفتادی را برعهده داشته باشند الهه حصاری جایگاه خاص ای دارد.
ادامه با سینمای تجاری و سپس…
«زن ها شگفت انگیزند» و «زنان ونوسی مردان مریخی» دو فیلم تجاری حصاری بود که در هر دوی آنها ایفاگر دخترانی جوان که اغفال شده است اند را ایفا می کرد. ایفای ظاهر زن اغفال شده است هرچند سال هاست در سینمای کشور عزیزمان ایران جریان دارد و از وقت فیلم فارسی ها به سرنوشت معاصر و سینمای بدنه و حتی بعضی سریال های تلویزیونی آمده ولی ایفای نمکین این نقش ها که اسباب پیشبرد درام می شود موضوعی است که کمتر بازیگری بتواند از پسش برآید ولی حصاری شاید ناخواسته به واسطه حالات صورت اش از بعد آن برآمد.
بازیگر نقش دهه هفتادی ها , الهه حصاری
بعد از ایفای نقش در این دو فیلم تجاری فرصتی جهت حصاری پیش آمد بلکه بتواند در آثاری متفاوت تر ایفای نقش کند. «آزادراه» فیلمی با مضمون تعارضات پیش آمده جهت یک طلبه و همچنین «بیتابی بیتا» که روایتی داشت از زندگی دختران تنها در کلانشهرها از جمله آثار متفاوت بعدی بودند. در این میان «بیتابی بیتا» از این حیث که موجب شد الهه حصاری بعد از مدت ها نقش اول زن یک فیلم را ایفا کند می تواند جایگاهی خاص در کارنامه وی داشته باشد.
در «بیتابی…» حصاری در نقش دختری جوان ظاهر شده است بود که فعالیتیش در یک دندانپزشکی اسباب تهمت هایی ناروا می شود و پسری که به او دل بسته به دنبال نجات او از اوضاع پیش آمده است ولی مسئله آنجاست که این دلبستگی هم سودی به حال دخترک ندارد و دختر جوان در بلبشوی مناسبات غلط کلان شهری همچون پایتخت کشور عزیزمان ایران ذره ذره دچار دگرگونی می شود.
حصاری تلاش زیادی کرد که در «بیتابی…» تصویر قانع کننده ای از دختری در حال دگرگونی ارائه دهد ولی مسئله آنجا بود که فیلم به دلایل متفاوت که مهم ترین آن کیفیت پایین اش در اجرا بود آن قدر دیده نشد که بتواند اسباب دیده شدن حصاری را هم فراهم کند.
تجربه فضاهای متفاوت
«انتهای خیابان هشتم» امتداد منطقی مسیری بود که حصاری بعد از «آزادراه» و «بیتابی…» جهت تجربه فضاهای متفاوت در پیش گرفته بود. فیلم آن قدر تلخ بود که مدت ها طول بکشد تا بتواند روانه اکران شود ولی اثرگذاری درام آن قدر بود که بتواند مورد توجه مخاطبان قرار گیرد.
«قاعده تصادف» نقطه عطفی در کارنامه الهه حصاری هست. فیلمی که با حضور تعدادی از بازیگران جوان سینمای کشور عزیزمان ایران و با روایت داستانی مینی مال راجع به تاثیرپذیری اهداف و آرای آدمیان زا اتفاقات کوچک پیرامونی پیش می رود. حصاری در این فیلم جزیی از کل بود چون فیلم از آن درام هایی بود که اصلا شخصیت محوری نداشت و کاراکترهایش به موازات هم روایت شده است بود ولی به هر حال در کارنامه حصاری «قاعده تصادف» جایگاهی مناسب پیدا کرد.
فیلم های میانه
«نقش نگار» که به واسطه بازگشت ناصر ملک مطیعی به سینما مورد توجه قرار داده شد فیلم بعدی حصاری بود. در این فیلم حصاری در نقش خواهر ناتنی دختری پرورشگاهی ظاهر شده است بود که در آستانه ازدواج به سراغ والدین ناتنی خود می آید. حصاری همان شوخ و شنگی سال های پیش را به این نقش خود هم انتقال یافته کرده بود. همان خنده های تین ایجری و همان سر به هوا بودن ها و همه اینها بوده که باعث شد نقشش در «نقش نگار» چندان دیده نشود. البته خود فیلم هم به دلایل مدت ها پشت خط اکران ماندن و بعدتر اکران در یکی از بدترین وقت ها نتوانست چندان پرمخاطب باشد.
«داره صبح میشه» فیلم مینی مال و به شدت خنثایی که در زمره آثار هنر و تجربه ای جای گرفته و «پی ۲۲» دیگر آثار سال های اخیر الهه حصاری بوده اند. «داره صبح میشه» به علت بکر نبودن ساختار و خط داستانی چنان که باید مورد توجه قرار نگرفت و «پی ۲۲» هم که روایتی ارائه می داد از دلاوری های نیروی دریایی کشور عزیزمان ایران هم زیاد فیلمی مردانه بود تا زنانه. در کنار اینها حصاری در آثاری تلویزیونی مانند «هشت و نیم دقیقه» و محصولات نمایش خانگی مانند «در حاشیه» و «شوخی کردم» و «قلب یخی ۳» هم ظاهر شده است است که در این میان بیش از بقیه همان «هشت و نیم دقیقه» بود که مورد توجه قرار گرفت.
از «بالن» تا «هایلایت»
الهه حصاری که این روزها درگیر بازی در «بالن» شده است یک فیلم سیاسی با نام «ماه گرفتگی» با محوریت حوادث ۸۸ را هم آماده اکران دارد ضمن اینکه به جز «بالن» در فیلمی با نام «هایلایت» هم ایفای نقش داشته هست. هم «بالن» و هم «هایلایت» اگر بتوانند در جشنواره فجر امسال حضور خواهندداشت. باید منتظر ماند و دید ارائه این آثار در جشنواره اسباب توجه زیاد به حصاری را موجب خواهدشد؟؟؟ آیا این بازیگر خواهد توانست نخستین جایزه بازیگری خود را از جشنواره فجر بگیرد؟
ماهنامه دنیای زنان – ورتا چمانی
واژه های کلیدی: بازیگر | بازیگری | بازیگران | الهه حصاری | اخبار فرهنگی و هنری
