محققان دانشگاه سینسیناتی آمریکا یک حسگر زیستی طراحی کرده‌اند که در زمانی که کاربر در حال استراحت هست، باعث تعریق می‌شود.
ابداع حسگر زیستی که باعث تعریق می شود
عبارات مهم : محققان
به گزارش ایسنا و به نقل از نیواطلس، در سال های اخیر وسایل پوشیدنی نظارت بر تعریق، کاربرد گسترده ای پیدا کرده اند.
ابداع حسگر زیستی که باعث تعریق می‌شود
یکی از مشکلاتی که در این فناوری ها وجود دارد این است که استفاده از آنها منوط به انجام فعالیت بدنی و تعریق بدن است که استفاده از آنها را صرفا به ورزشکاران و افرادی که فعالیت بدنی اوج دارند محدود می کند.
حال محققان دانشگاه “سینسیناتی”(Cincinnati ) آمریکا موفق به طراحی یک حسگر زیستی شده است اند که در ابعاد یک باند است و می تواند یک قسمت کوچک پوست را جهت عرق کردن، جنبش نماید.
محققان دانشگاه سینسیناتی آمریکا یک حسگر زیستی طراحی کرده‌اند که در زمانی که کاربر در حال استراحت هست، باعث تعریق می‌شود.
با استفاده از این حسگر بسیاری از مواد شیمیایی کلیدی جهت محققان قابل رصد و بررسی خواهد بود.
برای مثال بررسی سطح گلوکز خون در بیماران دیابتی، و تنظیم دُز مواد دارویی با توجه به اوضاع ترکیبات شیمیایی موجود در عرق بیمار از جمله مهمترین مواردی هستند که با استفاده از این حسگر قابل بررسی هستند، بدون آنکه نیاز باشد بیمار فعالیت بدنی انجام دهد و یا به عنوان نمونه روی تردمیل بدود.
پروفسور “جیسون هیکنفلد”( Jason Heikenfeld) محقق ارشد این تحقیق می گوید: جهت یک دوره طولانی محققان از عرق بیماران به خوبی استفاده نکرده اند، با وجود اینکه ترکیبات موجود در آن می تواند بسیار بافایده و مهم باشد ولی به این خاطر اینکه دسترسی به آن هر لحظه ممکن نیست، مورد بی توجهی واقع شده است است.
ابداع حسگر زیستی که باعث تعریق می‌شود
وی افزود: نشانه ما این است که به راهکاری دست پیدا کنیم تا در هر زمانی که نیاز داشتیم و یا حتی جهت مدت چند روز به طور مداوم به عرق بیمار دسترسی داشته باشیم.
محققان از سه روش جهت جنبش عرق در یک ناحیه موضعی از پوست ایجاد کرده اند.
محققان دانشگاه سینسیناتی آمریکا یک حسگر زیستی طراحی کرده‌اند که در زمانی که کاربر در حال استراحت هست، باعث تعریق می‌شود.
در روش اول یک ژل حاوی یک ماده شیمیایی به نام کرباکول، که در قطره چشمی استفاده می شود، در جنبش تولید عرق موفق بود.
در روش دوم یک پد فوم حافظه ای ایجاد شد تا ارتباط بهتری بین حسگر و پوست برقرار شود.
ابداع حسگر زیستی که باعث تعریق می‌شود
در نهایت، تیم تحقیقاتی یک فرایند به نام “iontophoresis” را به وجود آوردند که مقدار کمی از کارباکول را به لایه بالایی پوست تزریق می کند که یک جریان الکتریسیته کوچک و غیرقابل تشخیص را ایجاد می کند.
این فرآیند می تواند جهت چند روز نیز در بیمار تعریق را ایجاد نماید.
نتیجه نهایی این اختراع می تواند تولید انواع وسایل پوشیدنی جهت رصد ترکیبات شیمیایی موجود در عرق انسان در زمینه های متفاوت باشد.
مهمترین مزیت این حسگرها این است که می تواند کوچکترین تغییراتی را که در میزان ترکیبات شیمیایی و هورمون های موجود در عرق رخ می دهد، ثبت کند و این توانایی در بررسی نمونه های خونی ممکن نیست.
هیکنفلد در این رابطه می گوید: یک نمونه خون اطلاعات مورد نیاز را در یک لحظه مشخص می کند ولی اکثر پزشکان علاقه دارند تا نحوه عوض کردن ترکیبات موجود در بدن را به صورت مداوم و در یک بازه زمانی رصد کنند.
تیم تحقیقاتی اعلام کرده است که نیروی هوایی ارتش آمریکا نسبت به استفاده از این فناوری ابراز میل به کرده است و از آن جهت بررسی میزان کورتیزول موجود در بدن خلبان ها جهت سنجش میزان خونسردی و استرس آنها استفاده خواهد نمود.
نظارت بر سلامت بیمار در منزل بعد از جراحی، یکی دیگر از نتیجه های بالقوه نوآوری تیم دانشگاه سینسیناتی است.
بیماران به جای اینکه بخواهند جهت معاینات بعدی آزمایش خون بدهند، می توانند ۲۰ دقیقه این حسگر را استفاده کنند.
واژه های کلیدی: محققان | استفاده | شیمیایی | بیماران دیابتی | اخبار علمی و آموزشی
