آژیر قرمز در جنوبی ترین نقطه تهران/ شروع آسیب های اجتماعی در کنار بزرگ ترین زندان

عبارات مهم : ایران

قبلا شورا های شهر پایتخت کشور عزیزمان ایران مباحث شهرستان ری را به طور جدی پیگیری نمی کردند، چون خود را زیاد شورای پایتخت کشور عزیزمان ایران می دانستند؛ ولی حالا اعضای شورای پنجم بر نمایندگی مردم شهرستان ری و شمیرانات هم مانند پایتخت کشور عزیزمان ایران تأکید دارند و به این علت است که نماینده شورای شهر جهت چندمین بار متوالی معضلات جدی بخش فشافویه را متذکر می شود.

شروع آسیب‌های اجتماعی در کنار بزرگ‌ترین زندان ، آژیر قرمز در جنوبی‌ترین نقطه تهران

خليل آبادي از اينکه معضلات پایتخت کشور عزیزمان ایران به نحوي به شهرستان ري انتقال یافته مي شود، اعترض دارد و مي گويد: نگراني بزرگ تر ما زندانياني با محکوميت اوج يا حبس ابد هستند که خانواده هايشان در روستاهاي اطراف زندان منزل گرفته اند و شوراي شهر آنجا بارها به ما اعلام کرده است آسيب هاي زيادي از سوي اين خانواده ها که عموما بدون سرپرست هستند، ايجاد شده است و بافت اجتماعي و فرهنگي آنجا در حال تغيير است.

ندامتگاه، اردوگاه يا زندان؛ براي فشافويه نام هاي زيادي را متناسب با کاربردهايي که دارد پيش بيني کرده اند و براي آن به کار مي برند. مجموعه اي حدودا ١١٠هکتاري که سوله هاي متعددي با کاربري هاي متفاوت در آن ايجاد شده است و بعد از حدود ٣٠سالي که از کلنگ زني آنها گذشته، حالا چند سالي است که تبديل به محل اصلي ارجاع محکومان مواد مخدر و البته معتادان متجاهر شده است است.

قبلا شورا های شهر پایتخت کشور عزیزمان ایران مباحث شهرستان ری را به طور جدی پیگیری نمی کردند، چون خود را زیاد شورای پایتخت کشور عزیزمان ایران می دانستند؛ ولی حا

اين زندان سال ها کاربري جدي ای نداشت تا اينکه شرايط شهر و استان پایتخت کشور عزیزمان ایران مسئولان مراجع قضائي و ستاد مبارزه با مواد مخدر را بر آن داشت كه از فضا و کاربري هاي اين زندان استفاده کنند. اردوگاه فشافويه شهر حسن آباد در جنوبي ترين قسمت استان پایتخت کشور عزیزمان ایران واقع شده است است.

اين اردوگاه در محدوده خارجي شهر و ميان زمين هاي کشاورزي و راه هاي خاکي هست. فضايي که در وقت احداث به حد کفايت از حومه پایتخت کشور عزیزمان ایران و ري دور بود؛ ولی حالا با ساخت و سازهاي بسيار در نزدیکی شهر و گسترش ساخت وساز در شهرستان هاي اطراف شهر پایتخت کشور عزیزمان ایران و ري، در نزديکي منزل هاي مردم قرار گرفته است.

شايد اگر اتفاقات سال ٩٤ بر چشمگيرشدن حضور متراکم معتادان متجاهر و کارتن خواب هاي زن و مرد در خيابان هاي پایتخت کشور عزیزمان ایران تأثير نمي گذاشت و نگراني راجع به آسيب هاي اجتماعي به سطح مقامات عالي نمي رسيد، بسياري از مسئولان راجع به اين زندان هم پيش فعالانه تصميم نمي گرفتند. در شرايطي که شهرداري و استانداري اصرار بر خالي کردن پایتخت کشور عزیزمان ایران از هر مدل زنداني دارند تا جايش پارک و فضاي فرهنگي بسازند، اين فضا ناگزير به نقاط ديگري که کم ترين ميزان دفاع از خودشان را دارند، فرستاده مي شود. مردم شهرستان ري و نمايندگان آنها در شوراياري و شوراي شهر و مجلس شوراي اسلامي، در اين سال ها بارها از اينکه همه آسيب ها و پرسشها اجتماعي هزينه بردار و زشتي ها و کثيفي هاي شهر را به جنوب پایتخت کشور عزیزمان ایران مي آوردند، معترض بودند.

شروع آسیب‌های اجتماعی در کنار بزرگ‌ترین زندان ، آژیر قرمز در جنوبی‌ترین نقطه تهران

در وقت مکان يابي براي گورستان جديد تهران، نمايندگان اين شهرستان بر نبود مکا ن يابي جديد در اين شهرستان تأکيد داشتند و دست آخر هم با گرفتن زمين هايي در محدوده هاي بهشت زهراي تهران، راضي به اين عنوان شدند. حالا شهرري و حومه و شهرهاي اطراف آن دچار عوارض منفي استان پایتخت کشور عزیزمان ایران هستند که گورستان کم آسيب ترين آنهاست. از کهريزک و کوه ٤٠متري زباله آن که از نيم قرن قبل آنجا نشسته و مانده تا زندان فشافويه اي که آسيب اجتماعي ماندگار و مکرري را براي آنها به دنبال دارد.

زماني که استاندار پایتخت کشور عزیزمان ایران در پاسخ به پرسش های مکرر که آيا فشافويه محل مناسبي براي کارتن خواب و معتاد متجاهر هست، به ويژگي هاي منحصربه فرد اين زندان اشاره کرده و اسمش را اردوگاه مي گذاشت، هنوز بسياري از پرسشها اين انتقال آشکار نشده بود؛ ولی حالا بعد از بيش از دو سال از فعال شدن اين زندان و حضور کارتن خواب ها در اين مجموعه اردوگاهي، پرسشها خودشان را نشان داده اند.

قبلا شورا های شهر پایتخت کشور عزیزمان ایران مباحث شهرستان ری را به طور جدی پیگیری نمی کردند، چون خود را زیاد شورای پایتخت کشور عزیزمان ایران می دانستند؛ ولی حا

فشافويه يکي از بخش هاي شهرستان ري است که بخش هاي زيادي از آن در گذشته و البته امروز زمين هاي کشاورزي داشته است و مردمان ساکن در آن، عموما مهاجران شهرستان هاي اطراف و مهاجران افغان هستند. فشافويه ٣۸ دِه دارد و چند مجموعه شاخص؛ يعني شهرک صنعتي شمس آباد، فرودگاه بين المللي امام خميني (ره)، زندان و مجموعه دام گستر به عنوان ظرفيت براي اين بخش محروم معرفي مي شود؛ ولی بايد پرسيد کدام يک از اين پتانسيل ها به نفع مردم فشافويه بوده است؟

محمدصالح ضيايي، بخشدار فشافويه، يک سال قبل ضمن ارزيابي از توجهاتي که به اين گوشه جنوبي محروم استاني شده است هست، گفت: «حدود ۶۰ هزار نفر در شهرک صنعتي شمس آباد مشغول هستند که متأسفانه درصد بسيار کمي از اين تعداد بومي فشافويه هستند. عوارض و بيمه فرودگاه و شرکت هاي وابسته که حدود ۵۰۰ ميليون تومان هست، متأسفانه تا امروز به رباط کريم پرداخت مي شد و با مذاکرات انجام شده، اين مبلغ در آينده اي نزديک به فشافويه مي رسد» و اين بخش هم هنوز معلوم نيست محقق شده است است يا نه. بخشدار فشافويه همچنين گفته بود: «اين بخش فاقد کلينيک درماني مجهز هست؛ ما يک زمين براي درمانگاه تخصیص داده شده است داده ايم و پروانه و جواز ساخت آن هم صادر شد؛ ولی تنها مسئله موجود بحث اعتبار و بودجه آن هست؛ زيرا مبلغ ۸۰ ميليارد ريال هزينه نياز دارد؛ به عبارتي مي توان گفت با نصف عوارض درآمد يک ماه تأمين اجتماعي فشافويه مي توان يک بيمارستان ۶۰ تختخوابي ساخت».

شروع آسیب‌های اجتماعی در کنار بزرگ‌ترین زندان ، آژیر قرمز در جنوبی‌ترین نقطه تهران

مشکلات متعدد بخش فشافويه بارها در جلسات یکسان استاندار و فرمانداران استان مطرح شده است است و حالا يکي از نمايندگان شوراي شهر تهران، ري و شميران به اين شرايط دلواپس کننده در فشافويه ابراز نگراني جدي مي کند. پيش تر اعضاي شوراي شهر پایتخت کشور عزیزمان ایران اين اندازه به مباحث شهرستان ري توجه نداشتند و حالا در شوراي پنجم که اصرار بر شوراي شهرستان هاي تهران، ري و شميرانات دارد، اين عنوان پيگيري مي شود. در اين ميان حسن خليل آبادي يکي از اعضايي است که تاکنون به مباحث فشافويه تصویر العمل نشان داده است.

او هفته گذشته در صحن شوراي شهر تهران، زماني که معاون عمراني شهردار پایتخت کشور عزیزمان ایران راجع به انتقال زندان اوين پیشنهاد مي داد، در تذکري به معاون شهردار گفت که اميدوار است براي جايگزين كردن زندان اوين باز هم به دنبال فضايي در شهرستان ري نباشند و فضاهاي ديگري در شهرستان هاي ديگر استان را ارزيابي کنند و از پایتخت کشور عزیزمان ایران به ري قبلا خير زياد رسيده هست. او در بیانات ديگري اعلام کرده بود که بيش از ٢٥ هزار نفر در فشافويه زندگي مي کنند، درحالي که بيش از ١٥ هزار زنداني در زندان فشافويه هستند و اين آمار به زودي از جمعيت اين بخش بيشتر مي شود.

او راجع به مشکلاتي که اين زندان براي فشافويه به همراه داشته هست، بيشتر توضيح داد و گفت: درحال حاضر به طور معمول دو هزار نفر از معتادان متجاهر پایتخت کشور عزیزمان ایران را به فشافويه مي برند و در محدوده اي جداگانه، ولی تحت پوشش زندان نگهداري مي شوند. معتاداني که با ماده ١٦ به آنجا برده مي شوند ترک داده مي شوند، ولی معمولا اينها به تناوب اعتياد برمي گردند و درعين حال حضور اين افراد در اين محدوده و رفت وآمد آنها معضلات اجتماعي زيادي را به وجود مي آورد.

او مي گويد نگراني بزرگ تر ما، زندانياني با محکوميت های اوج يا ابد هستند که خانواده هايشان در روستاهاي اطراف زندان منزل گرفته اند، چراکه نمي توانند هر هفته جهت ملاقات از شهرستان به آنجا بيايند. اين عنوان را شوراي شهر آنجا بارها به ما اعلام کرده است که آسيب هاي زيادي از سوي اين خانواده ها که عموما بدون سرپرست هستند ايجاد مي شود. خليل آبادي مي گويد در نتيجه تغييراتي که اين زندان در فشافويه داشته، بافت قديمي اين منطقه از نظر فرهنگي در حال تغيير است و اين پيش درآمد آسيب شديد فرهنگي و اجتماعي است که در محيطي محلي و روستاي در حال ايجاد است.

روزي که گرمخانه خاوران به عنوان راه حلي براي انبوه کارتن خواب ها و جلوگيري از فوت آنها در سرما پيش بيني شد، شهرداري پایتخت کشور عزیزمان ایران و ساير مسئولان مرتبط با چنين تصميماتي به اعتراض مردم و نگراني هاي آنها در اين همنشيني توجه نکردند. اين گونه بود که اين گرمخانه در عين مفيدبودن، سراسر آسيب شده است و حالا با وجود دوباره پلمب شدن، نه مي توان گفت نباشد و نه مي توان زخم هاي اطرافش را نديد.

همه مي دانند مباحث اجتماعي که راجع به آنها حرف مي زنيم، موضوعاتي يک فاکتوري نيستند که با يک اقدام و تصميمي يک جانبه، معادله اي را از سطح شهر پاک و به جاي ديگري ببريم و با صرف پولي قابل توجه به خيال خودمان مسئله را حل کنيم. اگر تا به حال فشافويه و آسيب هاي آن به پایتخت کشور عزیزمان ایران نرسيده، فاصله چندده کيلومتري آن تا پايتخت و شهرري هست؛ فاصله اي که به ساکنان محروم و آسيب زده آن اجازه نمي دهد هرروز با هزينه اي به پایتخت کشور عزیزمان ایران بيايند و برگردند. اگر اين فاصله کمتر بود شايد آسيب هم سریعتر ديده مي شد و مسئولان متوجه عمق اشکالاتي که در نتيجه تصميمات آنها رخ داده، مي شدند.

شرق

واژه های کلیدی: ایران | تهران | زندان | زنداني | اخبار اجتماعی