بلاگز

  • خرید کتاب از گوگل
  • چاپ کتاب PDF
  • خرید کتاب از آمازون
  • خرید کتاب زبان اصلی
  • دانلود کتاب خارجی
  • دانلود کتاب لاتین
  • گت بلاگز اخبار فرهنگی و هنری ساخت فیلم کمدی / مهران احمدی اتهام/ نام

    مهران احمدی یکی از آچار فرانسه های سینمای کشور عزیزمان ایران هست. بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون که در سینما و تلویزیون در سمت های دیگری چون برنامه ریزی، دستیار

    ساخت فیلم کمدی / مهران احمدی اتهام/ نام

    نام: مهران احمدی اتهام: ساخت فیلم کمدی

    عبارات مهم : سیاسی

    مهران احمدی یکی از آچار فرانسه های سینمای کشور عزیزمان ایران هست. بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون که در سینما و تلویزیون در سمت های دیگری چون برنامه ریزی، دستیاری کارگردان، کارگردانی و مدیریت تولید هم فعالیت کرده است.

    ساخت فیلم کمدی / مهران احمدی اتهام/ نام

    ورود مهران احمدی به دنیای سینما به سال ۱۳۸۵ بازمی گردد؛ سالی که او با بازی در فیلم آدم ساخته رضا کاهانی خیلی ها را متوجه استعداد عجیب وغریبش در واقع نمایی جلوی دوربین کرد. بعدتر همکاری این بازیگر با کاهانی به دستاوردهای مهمتری چون بیست، هیچ و اسب حیوان نجیبی است ختم شد که اگر اینها را در کنار بازی هایش در فیلم هایی مثل یک خانواده محترم، بغض و ماحی قرار دهیم، سیمای یک بازیگر درجه یک ترسیم می شود که می داند از سینما چه می خواهد.

    با چنین پیش زمینه ای هنگامی که مهران احمدی ساخت فیلم مصادره را شروع کرد، از همان ابتدا مشخص بود نمی شود با معیارهای یک فیلم اولی به انتظار این فیلم نشست. چنین هم البته شد. نخستین فیلم بلند سینمایی مهران احمدی، فیلم خوش سروشکلی بود که معلوم بود به سودای ارتباط وسیع و گسترده با تماشاگر ساخته شده است است و به نظر می رسید مهران احمدی در این فیلم خواسته در عرصه کارگردانی هم از آن ابتدا میخش را محکم بکوبد.

    مهران احمدی یکی از آچار فرانسه های سینمای کشور عزیزمان ایران هست. بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون که در سینما و تلویزیون در سمت های دیگری چون برنامه ریزی، دستیار

    مصادره با نویسندگی علی فرقانی و تهیه کنندگی محمدحسین قاسمی یک کمدی قصه گو راجع به یک ساواکی با بازی رضا عطاران است که درگیر ماجراهایی راجع به مصادره دارایی هایش در کشور عزیزمان ایران بعد از انقلاب می شود. او که مسئول خرید اداره ساواک بوده و چندان اطلاعی از فعالیت های مخفی این شرکت نداشته، بعد از وقوع انقلاب دستگیر می شود و در این بین با کمک دوستی که نقشش را بابک حمیدیان بازی کرده و آشکارا یادآور خاوری پناهنده به کاناداست، موفق به خروج از کشور می شود، اما…

    این نخستین حضور مهران احمدی به عنوان کارگردان سینما با آن داستان ظاهرا ملتهب کمیک، زمانی که اخبار تولید فیلم در مطبوعات و رسانه ها منتشر می شد، این بارقه امید را در دل علاقه مندان به سینما ایجاد کرده بود که مصادره می تواند یک کمدی ناب از یک کارگردان تازه نفس باشد. درنهایت هم با این که مصادره نتوانست به آن انتظارات پاسخ گوید، ولی هنوز هم یک سروگردن از بسیاری از تولیدات این سینما بالاتر است و حداقل این که در ساخت و تولید احترام تماشاگرش را نگه داشته و به قولی کم فروشی نکرده است…

    مصادره در گیشه بسیار مورد توجه مردم قرار داده شد و حالا در پنجمین هفته اکران حدود ١٢ میلیارد تومان فروخته است که جهت یک فیلم اول بسیار بالاتر از حد انتظار به نظر می رسد. این فروش درحالی اتفاق افتاده که به خصوص در نخستین روزها و هفته های اکران تبلیغات کم شمار و تبعیض آمیز صداوسیما که همه چیز را در خدمت فیلم های به وقت شام و لاتاری چیده بود، صدای مهران احمدی را درآورد و او در مورد نحوه پخش تیزر فیلم مصادره و تبعیض بین فیلم ها، از مسئولان این شرکت انتقاد کرد و در صفحه شخصی اینستاگرام خود نوشت: «من این جا در صفحه شخصی خودم فیلم مصادره را تبلیغ می کنم، چون جای دیگری جهت تبلیغ به من نمی دهند. چون من ایرانی نیستم لابد. چون فیلم من ایرانی نیست لابد. چون من اجنبی هستم شاید. چون من خدا ندارم انگار. آیا من یک ایرانی هستم. فیلم ایرانی ساختم. من دشمن نیستم و خدا دارم. خدایی که در این نزدیکی. نزدیک تر از رگ گردن به شما. مراقب باشید، مراقب خدای من باشید که خودش گفت وای از آه مظلوم…»

    ساخت فیلم کمدی / مهران احمدی اتهام/ نام

    در گفت وگوی پیش رو مهران احمدی راجع به فیلم مصادره صحبت کرده است.

    آقای احمدی عزیز؛ می توانید بگویید از روند پخش فیلم مصادره راضی هستید؟

    به هرحال فیلم مصادره که در وقت خوبی اکران شد، مورد استقبال مردم قرار گرفته و شاهد این مدعا هم آمار فروش این فیلم است که در اکران عید امسال پرفروش ترین فیلم روی پرده بوده است.

    مهران احمدی یکی از آچار فرانسه های سینمای کشور عزیزمان ایران هست. بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون که در سینما و تلویزیون در سمت های دیگری چون برنامه ریزی، دستیار

    از همان ابتدا چنین استقبالی از مصادره را آینده نگری می کردید؟

    خب این جور چیزها را چندان نمی شود آینده نگری کرد. در واقع عوامل زیادی باید دست به دست هم بدهند تا یک فیلم موفق شود و مورد استقبال مردم و سینمادوستان قرار بگیرد.

    ساخت فیلم کمدی / مهران احمدی اتهام/ نام

    به عنوان نمونه چه عواملی؟

    مثلا وقت اکران، حس وحال جامعه، حال وهوای فیلم و تناسب آن با وضع اجتماعی، شرایط اقتصادی کشور، کمدی بودن فیلم، بازیگرانش، فیلم هایی که همزمان با فیلم شما اکران شده است اند و خیلی عوامل دیگر. اینها همه آینده نگری موفقیت یک فیلم را کاری سخت می کند.

    درست هست، ولی یک سری چیزها هم به سهولت قابل آینده نگری هست؛ به عنوان نمونه پرفروش بودن یک فیلم. در مورد مصادره از وقت جشنواره هم روشن بود این فیلم پرفروش خواهد شد.

    درست هست، ولی باز هم می شود مثال هایی زد که فیلم های خوبی ساخته شده است اند ولی در اکران جز شکست چیزی نصیب ارزش نشد.

    بگذارید پرسش را جور دیگری طرح کنم. درحالی که تقریبا همه می دانستند مصادره پرفروش خواهد شد، آیا شما هم ته دل تان این امید را داشتید؟

    به هرحال هیچ کس با این نشانه سراغ ساخت یک فیلم نمی رود که یک فیلم بد یا نفروش و شکست خورده بسازد. بعد این امید را هر فیلمسازی دارد، ولی در مورد مصادره، من فقط می توانم در این حد بگویم که وقت ساخت این فیلم، ما تمام تلاش مان را کرده بودیم تا یک فیلم خوب بسازیم. فیلمی که استاندارد بالایی داشته باشد و چه در تعریف داستان و چه در زبان سینمایی و البته رنگ و شکل و نور فیلم واجد جذابیت هایی جهت تماشاگران باشد.

    کمدی بودنش هم به این علت بود؟

    (به شوخی) جوری می گویید کمدی بودن که انگار در مورد یک اتهام حرف می زنید، ولی من به هرحال تا حدی از خانواده و قبیله کمدی بودم و چندان هم از این فضا دور نبودم که کمدی ساختنم تعجب انگیز باشد.

    ولی متاسفانه در سینمای کشور عزیزمان ایران منتقدان و جشنواره ها سینمای کمدی را جدی نمی گیرند و این باعث شده است که نوعی تقسیم بندی سینمای هنری و جدی و البته کمدی رواج یابد که باعث می شود فیلم اولی ها کمتر دلشان بخواهد شروع کارشان با فیلم کمدی باشد.

    این را که قبول دارم، ولی این توصیه را هم نباید نادیده گرفت که به هر شکل کمدی با کمدی تفاوت دارد و نمی شود همه را با یک چوب راند. ما در مصادره تلاش کردیم یک کمدی آبرومند بسازیم که هم جهت تماشاگر جالب باشد و هم این که چیزهایی هم جهت لذت بردن و ارتباط برقرارکردن تماشاگران جدی تر هم داشته باشد.

    یعنی دلواپس نیستید به این علت کمتر از حق فیلم تحویل گرفته شوید؟

    نه. دلیلش هم این است که در تاریخ سینما می بینیم فیلم های کمدی هم اگر خوب ساخته شوند، درنهایت پذیرفته خواهند شد.

    مثلا؟

    مثلا مهمان مامان و اجاره نشین ها؛ داریوش مهرجویی یا لیلی با من هست؛ کمال تبریزی. موفقیت این فیلم ها ثابت می کند که یک فیلم کمدی درست و صحیح درنهایت راهش را باز خواهد کرد و موفق خواهد شد.

    حالا که این فیلم موفق شده؛ وسوسه نشده اید از این به بعد زیاد تمرکزتان را روی کارگردانی بگذارید تا روی بازیگری؟

    وسوسه کارگردانی که از خیلی وقت پیش با من بوده و اصلا به این علت هم است که مصادره را ساختم. تئاتری ها این را خوب می دانند که در تئاتر حداقل چندبار تجربه کارگردانی دارم. در سینما هم سال ها به عنوان دستیار و برنامه ریز فعالیت کرده ام که می تواند شاهدی باشد بر وسوسه و علاقه به کارگردانی که درنهایت باعث شد در سینما هم کارگردانی کنم.

    این را که همه می دانند از همان ابتدا در وقت بازیگری هم رابطه نزدیکی با کارگردانان آثارتان داشتید و در آن زمینه ها هم صاحبنظر بودید. با این پیش زمینه می توانم بپرسم آیا آغار فعالیت کارگردانی در سینما این همه طول کشید؟

    نمی خواستم به اصطلاح بی گدار به آب بزنم و در تمام این سال ها حس می کردم باید به یک بلوغی رسیده باشم تا بتوانم فیلم بسازم. می دانید؛ فیلمسازی کار بسیار دشواری است.

    این دشواری ممکن است موجب شود دوباره پشت دوربین نروید؟

    فعلا در این حد می توانم به پرسش تان پاسخ دهم که درحال حاضر عجله ای ندارم که به این زودی ها فیلم دیگری بسازم. فیلم ساختن یک روند طولانی و سخت است که در آن همه چیز هم در اختیار آدم نیست.

    یعنی از این جنبه مسئله دارید؟

    فعلا نه؛ آن هم به این علت که هنوز این روند را جهت دومین بار شروع نکرده ام. دشواری هایی را هم که گفتم، دشواری های کلی هست. چیزهایی مثل پرسشها مالی و سرمایه گذاری فیلم، درگیری با ارشاد و سانسور و مجوز و… درگیری های دیگر که همه بهتر می دانند.

    برویم سراغ خود مصادره؛ می توانید در این مورد حرف بزنید که اصلا ایده اولیه فیلمنامه مصادره از کجا آمد؟

    داستان از جایی شروع شد که تصمیم گرفته بودم یک فیلم بسازم و من چند طرح متفاوت هم داشتم که با حسین قاسمی تهیه کننده فیلم مطرح ارزش کردم. بعد که یکی از آن طرح ها تأیید شد؛ مهدی فرقانی بعد از چندماه کار سخت براساس طرح تأییدشده فیلمنامه مصادره را نوشت که هنگامی که آن را خواندم، دیدم می شود یک فیلم خوب و استاندارد با آن ساخت. این نقطه شروع فیلمی بود که درحال حاضر روی پرده است.

    از همان اول دلتان می خواست بار کمدی فیلم تان روی یک سری شوخی های سیاسی استوار شود؟

    سوال شما بوی این را می دهد که انگار مصادره یک فیلم سیاسی هست، درحالی که همین اول باید این را توضیح دهم که از ابتدای ساخت فیلم هرگز دلم نمی خواست صرفا یک فیلم سیاسی بسازم؛ بلکه نشانه ما در این فیلم زیاد ساخت یک کمدی انسانی بود. ولی این را هم نمی شود کتمان کرد که به هرحال زیاد این شوخی ها از همان اول در فیلمنامه آینده نگری شده است بود؛ با این که مثل هر فیلم دیگری در وقت فیلمبرداری بعضی ارزش کم و زیاد شدند.

    ولی به هرحال مصادره مایه های سیاسی آشکاری دارد.

    شاید در ظاهر. ولی من به عنوان کارگردان این فیلم به تأکید می گویم که تمام تلاش ام را کرده ام که بی طرف باشم. در واقع مصادره یک فیلم سیاسی نیست، بلکه سیاست در این فیلم خوابیدن است جهت تعریف کردن قصه و وقایع و آدم های دسته ها، گروه ها و جناح های مختلف. آدم هایی که البته هر که مصادره را دیده می داند که در وهله اول نه به عنوان آدم های سیاسی بلکه به عنوان آدم های معمولی بهشان نگاه شده است است.

    نشانه تان ساخت فیلم سیاسی نبود، قبول. بعد چه بود؟

    ماجرا خیلی راحت تر از این حرف هاست. من می خواستم فیلمی داشته باشم که مضمون و حرف خوبی بزند و فقط خلق لحظه های خنده آمیز و کمیک در آن مطرح نباشد. فیلمی که از سر سبک سری ساخته نشده باشد و نشانه اول و آخرش گرفتن خنده از تماشاگران نباشد. در حقیقت به این فکر می کردم که چقدر جای فیلم هایی که درست طراحی شده است اند، کم است.

    مجوز فیلم را راحت گرفتید؟

    راحت راحت هم که نه. فیلمنامه مصادره جهت بار اول پروانه نگرفت. بالاخره نمی شود که فیلمنامه ای بی ایراد باشد و همان اول به آن پروانه بدهند، ولی آقای قاسمی و من هم در مواقعی آن قدر رفتیم و آمدیم که درنهایت چیزهایی را به ما گفتند که آنها را اصلاح کردیم.

    دلیلش این نبود که به قول بعضی از رسانه های خاص فیلم تان در مورد ضدانقلاب بود؟

    آخر این فیلم که در مورد ضدانقلاب نیست. آخر شخصیت مهم فیلم ما چه کاری ضد انقلاب می کند؟ در این مورد هوشنگ گلمکانی حرف قشنگی می زند و می گوید که این شخص نه انقلابی هست، نه ضدانقلاب؛ بلکه او غیرانقلابی هست. این تعبیر را من خیلی دوست دارم. ما انقلابی ها را دیده ایم. ضدانقلاب را هم. ولی در این میان یک عده ای هم بودند که اصلا به این کارها کاری نداشتند. فیلم مصادره راجع به این هاست.

    ولی به هرحال طرف در ساواک کار می کرده دیگر؛ که بعد از انقلاب مجبور به ترک کشور عزیزمان ایران می شود.

    این را همین یکی دو روزه یک جای دیگر هم گفتم و باز تکرارش می کنم. یک جایی خواندم که اوایل انقلاب یک عده کارمند اداره ساواک رفته بودند دم وزارت کشور تظاهرات؛ که آیا حقوق های ما را قطع کرده اید. این صددرصد واقعیت دارد. امام خمینی(ره) هم یادمان است که گفته بود فقط شکنجه گرها و رؤسای مهم را محاکمه کنید. یک توصیه ای بگذار بگویم که جالب هست. می گویند حتی همین الان و امروز هم عده ای حقوق بازنشستگی ساواک را می گیرند.

    درباره سرمایه گذار فیلم، شایعات زیادی در اینترنت وجود داشت و خیلی ها هم دل می سوزاندند که طفلکی مهران احمدی که تاکنون تلاش کرده بود سالم کار کند، به دام سفارش بگیری افتاد.

    من راجع به این جور شایعات نمی خواهم حرف بزنم. اصلا این جور پرسشها در حد سینما نیست. فقط جهت راحتی خیال تان این را باید بگویم که در مورد مصادره سرم را با افتخار اوج می گیرم، چون به فیلمی که ساخته ام و کاری که کرده ام، اعتقاد و باور دارم.

    به چه جنبه ای از فیلم؟

    به کل مصادره. هنگامی که می خواستم مصادره را شروع کنم، در ذهنم این بود که فیلمی بسازم که در آن به مسأله هویت انسانی توجه شده است باشد. فیلمی که نشان دهد یک نفر به اجبار وطنش را ترک کرده و چگونه در کشور دیگر تمام تلاش اش را می کند که یک هویت تازه جهت خود به دست آورد؛ ولی موفق نمی شود.

    توصیه ای که در فیلم مصادره خیلی توی چشم می زند، خودداری فیلم هست. یعنی به نظر می رسد سازندگان فیلم، هم سناریست و هم کارگردان تمام تلاش ارزش را کرده اند که به هر قیمتی مخاطب را نخندانند و به اصطلاح اندازه نگه داشته اند. درست است؟

    دقیقا. ما در مصادره این امکان را داشتیم که تماشاگر از لحظه اول تا آخر فیلم درحال قهقهه زدن باشد. راستش تمام ابزارها جهت رسیدن به این نشانه را هم داشتیم، ولی آنچه از همان ابتدای مسیر الزام کرده بودیم، این بود که نباید به راهی برویم که در نتیجه آن راه حرف مهم فیلم در زیر سنگینی صحنه های کمیک پنهان شود.

    می توانید به این پرسش جواب دهید که آیا تمام بازیگرانی را که در ذهن داشتید، توانستید مجاب به بازی در مصادره کنید؟

    این پرسش را در مورد تک تک بازیگران نمی شود پاسخ داد. به هرحال هر فیلمسازی جهت هر نقشی ممکن است چند گزینه در ذهنش داشته باشد که به ترتیب سراغ ارزش برود. ما هم در مورد بازیگران این فیلم درنهایت با گزینه اول مان به توافق رسیدیم یا هم درنهایت با دومین گزینه ای که داشتیم.

    رضا عطاران چه؟ او که گزینه دوم تان نبود؟ بود؟

    نه؛ خوشبختانه رضا عطاران گزینه اول ما جهت حضور در این نقش بود.

    چرا؟ نقش را مناسبش می دیدید یا به او به عنوان تضمینی جهت موفقیت اقتصادی فیلم نگاه می کردید؟

    من خوشبختانه بازیگری هم کرده ام و شمای بازیگر هنگامی که در کنار رضا عطاران قرار می گیرید، تازه می فهمید او چه توانایی ها و توانایی هایی دارد. از طرف دیگر، همان گونه در تمام مصاحبه هایم گفته ام، وجوه اخلاقی رضا عطاران هم برایم مهم بود. او یک بازیگر حرفه ای، خوش اخلاق، باانرژی و منعطف است که نه تنها ایده های خوبی می دهد، بلکه مردم هم دوستش دارند و مگر یک کارگردان از بازیگر فیلمش بیش از اینها چه انتظاری دارد؟

    فکر نمی کنید او در این فیلم هم مثل تمام فیلم های اخیرش دارد یک نقش را بازی می کند؟ نقش رضا عطاران را در موقعیت های مختلف؟

    نمی دانم این ایراد است یا نه، ولی در تمام سال هایی که عاشق سینما بوده ام، دیده و فهمیده ام که اصولا در تمام دنیا کمدین ها در زیاد کارهایشان یک نقش را بازی می کنند. مگر به عنوان نمونه چاپلین یا باستر کیتون فیلم به فیلم تفاوت دارد بازی شان؟ معلوم است که نه. اصلا قطعا می دانید که جهت بازیگرانی در این حد براساس شاخصه هایشان فیلمنامه نوشته می شود؛ این از این، ولی بیایید از جنبه دیگری هم نگاه کنیم. آن بخش های پیری عطاران کجایش تکراری است؟ کجا آن بخش از بازیگری رضا عطاران را که در سن اوج رخ می دهد، در فیلم های دیگر دیده اید؟ عطاران یکی از عالی ترین کمدین های کشور عزیزمان ایران است و در این فیلم هم یکی از بازی های خوبش را شاهدیم. او در این فیلم، یک پروسه ۴۰ساله را در بازی اش طی می کند. یعنی که در ۴۵روز، ۴۰ سال پیر می شود. این که درنهایت مخاطب باور می کند که درحال تماشای یک آدم ۷۰ساله هست، به این علت است که عطاران با تمام فیزیک و روح و روانش در اختیار نقش بوده.

    شهروند

    واژه های کلیدی: سیاسی | سینما | سینمای | سینمایی | کارگردانی | رضا عطاران | مهران احمدی | بازیگر سینما

    دانلود

    نویسنده : blogzz

  • کتاب زبان اصلی J.R.R
  • دانلود کتاب لاتین
  • خرید کتاب لاتین
  • خرید مانگا
  • خرید کتاب از گوگل بوکز
  • دانلود رایگان کتاب از گوگل بوکز
  • دانلود رایگان کتاب از آمازون
  • دانلود رایگان کتاب از گوگل بوکز
  • کتاب روانشناسی به انگلیسی
  • کتاب زبان اصلی
  • کتاب خارجی
  • رفتن به نوار ابزار