روزنامه خراسان با محمدباقر قالیباف گقت وگو کرده است.بخشهایی از این گفت وگو را می خوانید:
موضعگیری شدید قالیباف علیه جمنا/ این روزها کار اقتصادی نمی کنم،با ایجادشغل،صادرات می کنم
عبارات مهم : سیاسی
روزنامه خراسان با محمدباقر قالیباف گقت وگو کرده است.بخشهایی از این گفت وگو را می خوانید:
این روزها کار اقتصادی نمی کنم،با ایجادشغل،صادرات می کنم ، موضعگیری شدید قالیباف علیه جمنا
اگر موافقید بحث را از گفت و گو در جریان اصولگرا شروع کنیم. موضوعی که به نظر می رسد حلقه مفقوده امروز جریان اصولگراست. چقدر این گفت و گو را نیاز روز می بینید؟
گفت و گو در عرصه سیاسی و فعالیت احزاب موضوعیت دارد. درست مثل خانواده، اختلاف از هنگامی که شروع می شود که دوطرف با هم حرف نمی زنند. گاهی در بین دو دوست بر سر این که چه کسی بحث را شروع کند، اختلاف نظر پیش می آید. به خاص در عرصه سیاسی، هنگامی که در اردوگاهی ادعا می شود حداقل در مبانی با هم یکی هستند، این حرکت منسجم حتماً نیازمند گفت و گو هست. این گفت و گو در اردوگاه اصولگرایی خیلی کم است.
چرا کم است؟
روزنامه خراسان با محمدباقر قالیباف گقت وگو کرده است.بخشهایی از این گفت وگو را می خوانید:
چون این ها گفت و گو را یک طرفه می بینند. به این معنا کسانی که پیش کسوت هستند و حس می کنند در مرکزیت قرار دارند، احساس می کنند نیازی ندارند حرف بقیه را گوش کنند. گفت و گو بین اصولگرایان یکی از ضرورت هاست و باید اجازه داد این گفت و گو بین همه اتفاق بیفتد. یعنی افراد را به پیش کسوت و آماتور تقسیم نکنند. درست است که انصاف و عقل حکم می کند آماتورها و تازه واردها به حرف پیش کسوت ها زیاد توجه کنند، ولی معنای این حرف این نیست که فرد پیش کسوت نیازی به گوش دادن ندارد. باید اجازه داد این گفت و گو از متن جریان اوج بیاید. دیکته کردن و مونولوگ در حوزه سیاسی، اجازه نمی دهد تضاد افکار به درستی معلوم شود، این ضعف جدی اردوگاه اصولگرایی است.
دیدگاه تان راجع به گفت و گوی ملی چیست؟ با این ملاحظه که جریان اصلاح طلب از منظر خاصی گفت و گوی ملی را مطرح کرده و ممکن است برداشت خاص خود را هم داشته باشد.
فرقی نمی کند گفت و گو بین خودشان باشد یا بین خودشان و رقیب یا در شرایط فعلی بین خودشان و دولت. این را باید یاد بگیرند. من با اصل گفت و گو چه بین دوستان و چه بین رقبا و حتی بین مخالفان موافقم. ولی این که در این گفت و گو چه کسی، با چه نیت هایی و با چه قصدی موضوعی را مطرح و چه هدفی را دنبال می کند، طبیعتاً نیاز به بررسی دارد.
گفتید بخشی از جریان اصولگرا به گفت و گو نگاه مونولوگ محور دارد. فکر نمی کنید علت این عنوان این است که اصولگراها زیاد گفت و گو هایشان را جهت شب انتخابات می گذارند و خاصیت گفت و گوی شب انتخاباتی هم سهمیه خواهی است؟ اگر این گفت و گو ها در طول چهار سال باشد، بهتر نیست؟
این روزها کار اقتصادی نمی کنم،با ایجادشغل،صادرات می کنم ، موضعگیری شدید قالیباف علیه جمنا
حتماً. یک اردوگاه و یک جریان سیاسی باید بداند که حرکت سیاسی یک پروژه نیست، بلکه یک پروسه هست. اصلاً بخشی از اختلافات و موفق نبودن ها از همین جا شروع می شود که این گفت و گو را یک پروژه می بینند. مثلاً شما ببینید همین حرکت جمنا، انتخابات تمام شد، این حرکت هم تمام شد. کم کم که به انتخابات مجلس نزدیک بشویم، حتماً باز زمزمه هایی مطرح می شود. درحالی که این گفت و گوها باید دایمی باشد. یک توصیه مهم دیگر این که بعضی ها فکر می کنند می توانند و حتی وظیفه دارند جهت جمع تصمیم بگیرند و بقیه هم وظیفه دارند از تصمیم این ها حمایت کنند! این هم یک اشکال هست. یعنی وحدت یک فرایند است که برایند آن وحدت نهایی است.
در این مدلی که گفتید، جمنا را سازوکار خوبی جهت گفت و گو بین جریان اصولگرا می دانید یا معتقدید آن قدر معیوب است که باید سازوکار جدیدی تدوین شود؟
کاری که جمنا انجام داد از لحاظ شکلی درست بود. اصل این که باید مجمع بزرگی از همه قشرها و سلایق متفاوت اصولگرا تشکیل شود، درست هست. این که یک جمع سه هزار نفره دور هم جمع شوند، خیلی ایده آل هست. ولی راجع به این که این افراد با چه سازوکاری و چگونه دور هم جمع شوند، به جمنا انتقاداتی وارد هست، الان هم اگر جمنا این چگونگی را حل کند و به درستی آن مجمع تشکیل شود، در حقیقت همان فرایندی است که باید در نواصولگرایی اتفاق بیفتد.
روزنامه خراسان با محمدباقر قالیباف گقت وگو کرده است.بخشهایی از این گفت وگو را می خوانید:
درباره عملکرد جمنا انتقادهای زیادی مطرح شده است هست؛ از جمله آقای باهنر در جایی گفته بودند که انتخابات جمنا مهندسی شده است هست. شما هم ممکن است درد دل هایا انتقادی از جمنا داشته باشید که چه سازوکاری رخ داده که فردی مثل آقای ضرغامی در بین پنج نفر مهم قرار نمی گیرد. شما هم نقد دارید؟
در این که انتقاد وارد هست، شک نکنید. آن سه هزار نفری که در مجمع جمنا بودند فکر می کردند باید نظر خودشان را بگویند، در حالی که آن ها آمده بودند تا افکار عمومی جامعه را نمایندگی کنند، حداقل اردوگاه خودشان را نمایندگی کنند. ممکن است من یک نظر شخصی داشته باشم، ولی هنگامی که جامعه و جهت گیری ها را ببینم ممکن است به تصمیم دیگری برسم. این ایراد در جمنا مشهود بود.
این روزها کار اقتصادی نمی کنم،با ایجادشغل،صادرات می کنم ، موضعگیری شدید قالیباف علیه جمنا
می توانیم بگوییم بزرگ ترین اشکال جمنا در سازوکار آن بود؟
از لحاظ محتوایی بله. از لحاظ شکلی کارشان درست بود. این که ضرورت دارد سازوکاری شبیه جمنا شکل بگیرد، بله حتماً در آینده اصولگرایی نیاز به چنین کاری دارد که سه هزار نفر از همه کشور جمع بشوند. ولی در چگونگی اشکال وجود دارد، به این معنا که با چه شیوه ای سه هزار نفر کنار هم جمع بشوند، در این جا اشتباه صورت گرفت و این روش درست نبود.
برداشت من از صحبت شما این است که جمنا به وجود آمد تا همه سلایق انقلابی را در خود جای دهد ولو اصولگرا نباشند. درست است؟
حداقل در قدم اول باید می توانست همه سلایق اصولگرا را در خود جمع کند که در همین جا هم ناموفق بود. علاوه بر این همه افراد انقلابی می توانند وارد کار بشوند و باید به این ظرفیت اضافه شوند. همه ما اتفاق نظر داریم که بخش قابل توجهی از جامعه حزبی عمل نمی کنند. معنای آن هم این نیست که این بخش قابل توجه به انقلاب ذهنیت منفی دارند. همه این افراد اسلام را رکن زندگی خود قرار داده اند. رهبر انقلاب می گویند ممکن است به من انتقاد داشته باشید، کشور عزیزمان ایران را که قبول دارید، بعد در انتخابات شرکت کنید. باید قبول کنیم پویش انتخاباتی تشکیل دادن، یک مهارت است.
شما چند بار از پدرخواندگان اصولگرایی نام بردید، ولی خیلی توضیح نداده اید. نمی خواهید کدهای بیشتری از این جریان بدهید؟
منظور همان کسانی هستند که ممکن است در مرکزیت جریان اصولگرا باشند و بگویند ما یک تصمیمی گرفته ایم و همه باید گوش کنند.
همان افرادی که می گویند مانیفست اصولگرایی را ما نوشتیم و بقیه باید تبعیت کنند؟
بله. مثلاً در انتخابات مجلس یازدهم در سال ۹۸ درست است که از پایتخت کشور عزیزمان ایران جهت یک شهرستان نماینده گزینش کنند؟ حتماً مرکزیت اصولگرایی باید به شهرستان ها کمک کند، ولی نه این که از اوج بگوید شما قدرت تشخیص ندارید و ما جهت تان تعیین وظیفه می کنیم؛ این افراد را بگذارید، بقیه هم نباشند!
می خواهم بدانم تقسیم بندی ۴ درصدی مبنای علمی دارد یا خیر؟
شما در بانک ها ببینید افرادی که بالای ۵۰ میلیون تومان از بانک وام می گیرند، زیر ۴ درصد جامعه هستند. آن هایی که می توانند واردات خاص انجام دهند مواردی مانند واردات خودروی گران قیمت، آن هایی که دسترسی به اطلاعات خاص اقتصادی دارند، آن هایی که می دانند چه زمانی تخم مرغ وارد کنند و چه زمانی دانه های مربوط به طیور را! نقدینگی موجود در بانک ها که مال مردم هست، چند درصد در حال استفاده است؟ ۹۶ درصدی ها جهت یک وام ازدواج ، چند سال در صف می مانند! حتی در حوزه رضایت مندی، در نظرسنجی های داخلی و خارجی، افراد کاملا راضی از شرایط موجود فقط ۴ درصد هستند. کسانی که بانک شخصی تشکیل می دهند، حتما به قدرت وصل هستند. آیا دولت همین ۱۱ هزار میلیارد تومان را از جیب مردم به مؤسسات مسئله دار داد؟ در هر جایی که عدد و رقم وجود دارد، عدد همین ۴ درصد است.
پس الزاماً این ۴ درصدی ها پولدارها نیستند؟
خیر، وقت طلب ها هستند. من در انتخابات هم توضیح دادم که هرگز با تولید ثروت مخالف نیستم. من دست کسی که واردات انجام می دهد و زیرساخت های کشور را در حوزه صنعت متحول می کند، می بوسم. ما با تولید کننده مشکلی نداریم. ولی با آن هایی که سود بانکی را به ۲۷ درصد می رسانند، مخالفیم.
پس تولیدکننده ها و حتی خیلی از پولدارها جزو ۹۶ درصدی ها هستند؟
بله اصلاً ، وارد کننده هایی که به صورت رانتی کالا وارد می کنند، تولید کننده را از بین می برند. ۴ درصدی ها وقت کسب و کار درست را در کشور از بین می برند. این ها با دور زدن قانون، ثروت بی تلاش و هنگفت به دست می آورند. کدام تولیدکننده خودروی چهار میلیاردی سوار می شود؟ او می فهمد که چهار میلیارد تومان چه گردشی برایش ایجاد می کند.
در هیچ کجای دنیا بانک ها وام نمی دهند. اصل تناوب کارآفرین در حوزه بازار سرمایه هست، ولی در کشور عزیزمان ایران بانک ها به جای بازار سرمایه نشسته اند. بانک ها هم دست ۴ درصدی هاست. بعضی وقت ها تصمیمات دولت ها ناشی از ۴ درصدی هاست. به عنوان نمونه همین تصمیم بردن نقدینگی در شب عید به خاطر ارز، ۴ درصدی هست. سود بانک را اوج آوردند، قیمت ارز را هم نتوانستند حل کنند. تصمیم شجاعانه دولت در کم کردن سود هم منتفی شد. این تصمیم هم تصمیم ۴ درصدی هاست.
افق اقتصاد کشور در سال ۹۷ را چطور ارزیابی می کنید؟ با در نظرگرفتن این که ممکن است تنش تحریمی هم داشته باشیم.
هر موقع بزرگ ترین فرصت، پیش روی کشور بود، باید دانست همان وقت بزرگ ترین ترساندن هم پیش روی کشور است و برعکس بزرگ ترین تهدید، بزرگ ترین وقت هم هست. بستگی دارد که شما چطور از این وقت استفاده می کنید. بیشترین درآمد کشور در تاریخ در دوره ای اتفاق افتاد که رشد اقتصادی منفی ۶ درصد شد؛ در دوره آقای احمدی نژاد! رشد اقتصادی در آن دوره باید دو رقمی می شد. همین اتفاق جهت رژیم گذشته هم رخ داد. یک مثال دیگر، در اول دهه ۸۰ نفت شد حدود ۱۳ دلار که بیش از نصف آن هزینه استخراج آن می شد. تنها سالی که اقتصاد ما در بخش صنعت رشد دو رقمی کرد، سال ۸۰ بود. به خاطر این که پدرخواندگی دولت در اقتصاد از بین بردن شد. ۴ درصدی ها از بین بردن شدند.
صادرات به وسیله دولت روان شد. البته دولتمردان آن وقت فکر نکنند که این کار را کردند! مردم بودند که وارد شدند. نفت ۱۳ دلاری ما را به رشد دو رقمی رساند و نفت ۱۲۰ دلاری ما را به منفی ۶ درصد رساند و عملاً اشتغال جدیدی تولید نکرد. این که بدانیم کشور را مردم باید اداره کنند نه دولت، عنوان مهم ماست. مسئله ما نداشتن پول نیست.
شما هر لحظه می گفتید فعالیت اقتصادی شخصی ندارید. مفهوم این حرف این است که فعالیت اقتصادی شخصی را شروع کرده اید؟
به هیچ وجه. هیچ وقت کار اقتصادی فردی نمی کنم. کاری هم که الان در حوزه اشتغال دنبال می کنم با نشانه کمک به مردم هست. حتی در بعضی جلسات هیئت مدیره هم که هستم، در عمرم یک ریال حق هیئت مدیره نگرفته ام.
پس فعالیت تان در حوزه تسهیل کردن فعالیت اقتصادی مردم است؟ مثالی می زنید.
ما در شهرداری پایتخت کشور عزیزمان ایران زن هایی را که در حوزه آسیب های اجتماعی آسیب دیده بودند و زنان سرپرست خانوار در پایتخت کشور عزیزمان ایران که حدود ۲۰ هزار نفر بودند، جمع آوری کردیم و آموزش دادیم. در برابر طراح های خیلی خوب را پیدا کردیم. مواد اولیه خوب را هم پیدا کردیم. حدود ۱۲۰ مرکز جهت این ها ایجاد کردیم، آن هم در سوله های بدون استفاده. در نقدینگی اول هم به آن ها کمک کردیم. بعضی از کالاهای این ها تماماً و دربست به آلمان و دانمارک و … صادر می شود. این کار در حال ملی شدن است و در چند مرکز استان، این ها در حال شعبه زدن هستند.
واژه های کلیدی: سیاسی | اصولگرا | اقتصادی | انتخابات | اصولگرایان | انتخابات مجلس | اخبار سیاسی و اجتماعی
