«تأثیری که ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ بر روابط بین‌المللی می‌گذارد، احتمالا جهت چندین نسل مورد مطالعه قرار خواهد گرفت ولی در حال حاضر مسأله این است که در وهله او
مسیر سیاست خارجی ترامپ در ۲۰۱۸
عبارات مهم : ایران
به گزارش ایسنا، روزنامه گاردین با این مقدمه در گزارشی نوشت: کارشناسان سلاح های هسته ای آگاه به نابودی قطعی دوطرفه در صورت استفاده جنون آمیز از این سلاح ها، اکنون هرچه زیاد این شوخی دلواپس کننده را تکرار می کنند که کم کم باید به فکر سکونت گاهی در خارج از شعاع انفجار یک بمب هسته ای در شهر واشنگتن باشیم. بعضی از خطراتی که ریاست جمهوری ترامپ ایجاد کرده، به هر ترتیب در حال شدت یافتن هستند. با وجود آنکه دولت قبلی آمریکا مناقشه با کره شمالی را جنبش نکرد ولی عوام فریبی بیمارگونه ترامپ سیر نزولی منتهی به جنگ در آسیا و خاورمیانه را شدت یافتن کرده و این در حالی است که از طرف دیگر، بی توجهی او به تغییرات آب وهوایی یک مانع جدی بر سر راه نجات کره زمین است.
مسیر سیاست خارجی ترامپ در ۲۰۱۸
کره شمالی
باراک اوباما، مدیر جمهور سابق آمریکا در تنها باری که با دونالد ترامپ دیدار کرد، به او در مورد ترساندن برنامه های تسلیحاتی کره شمالی هشدار داد. کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی هم اکنون در مسیر ساخت یک موشک بالستیک مجهز به کلاهک هسته ای قرار گرفته است.
ترامپ کمی بعد از آن توییت کرد: این اتفاق نخواهد افتاد. با این حال این اتفاق تا حد زیادی افتاد. اکنون این احتمال زیاد وجود دارد که پیونگ یانگ صاحب یک بمب هیدروژنی و احتمالا موشکی که قادر به رسیدن به واشنگتن هست، باشد ولی ترامپ به نوبه خود آتش این رویارویی قریب الوقوع را با مطرح کردن کنایه های تند علیه رهبر کره شمالی از جمله “مردک موشکی” و “چاق و کوتوله” به همراه تهدیدهایی نظیر “نابودی کامل کره شمالی با آتش و خشم” شعله ور کرد.
«تأثیری که ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ بر روابط بین‌المللی می‌گذارد، احتمالا جهت چندین نسل مورد مطالعه قرار خواهد گرفت ولی در حال حاضر مسأله این است که در وهله او
رکس تیلرسون، وزیر امور خارجه دولت وی در دو نوبت از پیشنهاد گفت وگو با کره شمالی صحبت کرد که ترامپ و کاخ سفید به این پیشنهاد او واکنشی تحقیرآمیز نشان دادند و حتی عملکرد تیلرسون در سمت وزیر امور خارجه آمریکا نیز زیر پرسش رفت.
ناظران کره شمالی مدتی است که در حال ارزیابی احتمال بروز یک جنگ با این کشور در ماه های آینده بوده و دست کم یکی از کارشناسان این شانس را ۵۰ درصد اعلام کرده است.
چین
مسیر سیاست خارجی ترامپ در ۲۰۱۸
ترامپ در ارتباطش با حکومت چین دو نشانه مهم را مدنظر دارد که عملا در تناقض با یکدیگر هستند. او از یک طرف می خواهد دستور کار مشهور به “اول آمریکا” را در خارج نیز به پیش ببرد و در این راستا یک ارتباط تجاری به نفع آمریکا برقرار کند و در سمت دیگر تلاش می کند کمک های زیاد پکن را در زیاد کردن فشار بر کره شمالی به دست آورد. اینکه این تناقض چطور قرار است به خودی خود حل شود و این مساله که کدام یک از این دو نشانه بر دیگری اولویت دارد، مهم ترین مساله راهبردی شمال شرق آسیا خواهد بود. تصمیم دولت چین جهت آنکه کمپ های آوارگان احداث کند، نشان می دهد که این کشور هم اکنون برنامه ریزی جهت سقوط حکومت در پیونگ یانگ و جنگی ویرانگر در شبه جزیره کره را شروع کرده است.
ایران
تخاصم با کشور عزیزمان ایران یکی از مهم ترین عنصرهای سیاست خارجی ترامپ هست. این دشمنی از یک طرف در میل به او جهت نابود کردن میراث سیاست خارجی باراک اوباما در ارتباط با توافق برجام خود را نشان می دهد. ترامپ در ماه اکتبر از تایید این توافق سرباز زده و ترساندن کرد که در اواسط ماه ژانویه به کلی این توافق را از بین می برد. بدهید منظور او تنها نیاز دارد که فرمان لغو تحریم ها را امضا نکند تا راه جهت اجرای دوباره تحریم ها هموار شود. این کار دولت ترامپ آمریکا را در مسیر تقابل با کشور عزیزمان ایران قرار خواهد داد؛ در حالی که نشان دهنده بی توجهی او به هم پیمانان سنتی این کشور در اروپا خواهد بود و در عین حال او را هرچه زیاد به کسانی نظیر بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی، محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان و محمد بن زائد، ولیعهد ابوظبی به عنوان کسانی که مصمم به مقابله با نفوذ کشور عزیزمان ایران در خلیج فارس هستند، نزدیک خواهد کرد.
«تأثیری که ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ بر روابط بین‌المللی می‌گذارد، احتمالا جهت چندین نسل مورد مطالعه قرار خواهد گرفت ولی در حال حاضر مسأله این است که در وهله او
سوریه
محور ترامپ-نتانیاهو-سلمان هیچ برنامه واقعی جهت مهار نفوذ کشور عزیزمان ایران در سوریه که در بیشترین حد گسترش یافته، ندارد. همچنان که روسیه ردپایش را در سوریه کم کردن می دهد، انتظار می رود که کشور عزیزمان ایران جای پای خود را در این کشور زیاد کردن دهد و در این راستا اقدام به بازسازی ارتش سوریه و تقویت آن کند. تحکیم قدرت نظامی کشور عزیزمان ایران از هرات در افغانستان تا جنوب لبنان باعث ترسیم دوباره نقشه خاورمیانه خواهد شد. این اوضاع یکی از بااهمیت ترین تبعات بلندمدت مداخله آمریکا در عراق به حساب می آید و با تصمیم دولت های اوباما و ترامپ جهت بیرون باقی ماندن از جنگ داخلی سوریه شدت یافتن می شود.
مسیر سیاست خارجی ترامپ در ۲۰۱۸
در سال ۲۰۱۸ آمریکا مطمئنا در تلاش جهت مهار نفوذ کشور عزیزمان ایران تهاجمی تر عمل خواهد کرد. همه اعضای تیم امنیت ملی دونالد ترامپ افراد تندرو و جنگ طلب نسبت به کشور عزیزمان ایران هستند. پرسش این است که آیا آنها رویکرد سوزاندن تدریجی کشور عزیزمان ایران و آسیب زدن به این کشور از راه های نیابتی را در پیش خواهند گرفت یا گزینه تقابل تمام عیار را گزینش خواهند کرد.
روسیه
در تیم ترامپ وحدت نظر کمتری در قبال روسیه وجود دارد. در حقیقت ترامپ نظرش اعطای امتیازاتی به روسیه با نشانه اصلاح روابط با ولادیمیر پوتین، مدیر جمهور این کشور است ولی این رویه مغایر با نظر تقریبا همه مقام های ارشد تیم او هست. جیمز ماتیس و رکس تیلرسون، وزرای دفاع و امور خارجه آمریکا به دنبال تحت فشار قرار دادن ترامپ بوده اند تا او بپذیرد که هیچ گونه کاهشی در تحریم ها علیه روسیه و همچنین گرم شدن روابط دیپلماتیک با این کشور تا زمانی که روسیه از اوکراین عقب نشینی کند، رخ نخواهد داد.
پیش بینی می شود که در سال ۲۰۱۸ یکی از این دو اتفاق رخ دهد: یا ترامپ تیمش را بازبینی کرده و گزینه های حامی روسیه را جانشین ماتیس و تیلرسون می کند؛ و یا پوتین در دوره تازه ریاست جمهوری خود به میزان چشمگیری روابطش با ترامپ تیره خواهد شد. به هر ترتیب، این احتمال که دو کشور از مسیر خلع سلاح فاصله گرفته و مجددا درگیر مسابقه تسلیحاتی بشوند، وجود دارد؛ حتی اگر که این دو رهبر همچنان دوستان هم باقی بمانند، هر دوی آنها سلاح های هسته ای را ضامن قدرتشان می دانند.
اروپا
امید دولت انگلیس به ایجاد روابط فوق خاص با واشنگتن در دوران بعد از بریگزیت با توجه به شخصیت ترامپ کم رنگ شد. کارها اسلام هراسانه مدیر جمهور آمریکا و حملاتش به سیاست انگلیس موجب شد که ترزا می گزینه ای دیگری به جز انتقاد علنی از او نداشته باشد که در عین حال خشم ترامپ را در پی داشته است.
در این میان وجود یک سری اختلافات عمیق بر سر ایران، کره شمالی و تغییرات آب وهوایی موجب شده است که رهبران اروپا مشمول بر امانوئل ماکرون و آنگلا مرکل در قبال پرسشها جهانی مسیری را که هرچه زیاد از آمریکا مستقل باشند، در پیش بگیرند. انتظار می رود که این واگرایی در سال ۲۰۱۸ هرچه زیاد گسترش یابد.
واژه های کلیدی: ایران | خارجی | روسیه | سوریه | سیاست | آمریکا | کره شمالی | دولت ترامپ | شخصیت ترامپ | دونالد ترامپ
