بلاگز

  • خرید کتاب از گوگل
  • چاپ کتاب PDF
  • خرید کتاب از آمازون
  • خرید کتاب زبان اصلی
  • دانلود کتاب خارجی
  • دانلود کتاب لاتین
  • گت بلاگز اخبار سیاسی و اجتماعی وقت کشمکش با دولت نیست/ آیا خبر رسان تلگرام را جهت دولت موضوعی حیثیتی کنیم؟

    رقبا هر لحظه مخالفت می‌کنند؛ قرار بوده مخالفت کنند؛ قرار نبوده مخالفت نکنند. ولی سؤال اینجاست چگونه به نقطه‌ای می‌رسیم که هم نتانیاهو، هم مریم رجوی، هم رضا پهلو

    وقت کشمکش با دولت نیست/ آیا خبر رسان تلگرام را جهت دولت موضوعی حیثیتی کنیم؟

    مرعشی: وقت کشمکش با دولت نیست/ نتیجه ناامیدی این است که کشور را به تندروها تقدیم کنیم/ آیا خبر رسان تلگرام را جهت دولت موضوعی حیثیتی کنیم؟

    عبارات مهم : ایران

    رقبا هر لحظه مخالفت می کنند؛ قرار بوده مخالفت کنند؛ قرار نبوده مخالفت نکنند. ولی سؤال اینجاست چگونه به نقطه ای می رسیم که هم نتانیاهو، هم مریم رجوی، هم رضا پهلوی، هم بن سلمان و هم بعضی تندروهای داخلی فکر می کنند الآن وقت زدن آقای روحانی است؟ آیا باید جهت هواداران دولت این شائبه بوجود بیاید که آقای روحانی هوادارانش را رها کرده؟

    گفت و گو با سیاستمدار خوش لهجه کرمانی، کار راحتی نیست؛ هم سؤال ها و هم سیاست را راحت می کند و به آن جواب می دهد و اعتقاد است بعضی راه حل ها و البته بعضی صورت مسأله ها خیلی سهل و ممتنع هست. با این همه، اوضاع امروز کشور عزیزمان ایران را پیچیده تر و سخت تر از آن می داند که کنار گود نشست و به دولت فشار آورد که چنین و چنان کند. حسین مرعشی سخنگوی حزب عاملان سازندگی که به باعث قرابت سببی اش با آیت الله هاشمی رفسنجانی، سیاست آموخته تر از همترازان خودش است و از نزدیک با پرسشها ریز و درشت دولت سازندگی و اصلاحات مواجهه داشته تأکید دارد که امروز، روز پشتیبانی از دولت و آقای روحانی است.

    ایران نوشت: راجع به دونالد ترامپ، مدیر جمهوری تاجر مسلک امریکا هم نظر های قابل تأملی دارد و در عین حال از نمایندگان مجلسی که پرچم امریکا را آتش زدند، می پرسد آیا به جای پرچم امریکا، تصویر ترامپ را آتش نزدند تا هم اعتراضشان را نشان دهند و هم مردم امریکا را که با مدیر جمهوری ارزش همراه نیستند علیه خود نشورانند. مشروح این گفت و گو را در زیر می خوانید.

    وقت کشمکش با دولت نیست/ آیا خبر رسان تلگرام را جهت دولت موضوعی حیثیتی کنیم؟

    یک سال از انتخابات ریاست جمهوری دوره دوازدهم گذشته هست؛ اگر چه دولت دوم آقای روحانی مرداد ماه مستقر شد و هنوز یک سال از استقرار دولت دوازدهم نگذشته هست، میزان پایبندی مدیر جمهوری به وعده هایش را چگونه ارزیابی می کنید؟

    سؤال مشکل هست؛ فکر می کنم که امروز هر کسی که دلسوز کشور عزیزمان ایران باشد باید صرف نظر از تعلقش به جناح یا گروه سیاسی خاص و صرف نظر از این که حرف هایی را در نقد عملکرد دولت داشته باشد یا نه، هر حرف دیگری را کنار بگذارد؛ آیا که امروز به علت شرایط منطقه ای و بین المللی، روز پشتیبانی از آقای روحانی و دولت هست. در مقطعی سراغ من آمدید که زبانم به انتقاد باز نمی شود.

    رقبا هر لحظه مخالفت می‌کنند؛ قرار بوده مخالفت کنند؛ قرار نبوده مخالفت نکنند. ولی سؤال اینجاست چگونه به نقطه‌ای می‌رسیم که هم نتانیاهو، هم مریم رجوی، هم رضا پهلو

    همه با شما هم نظر نیستند. اگر نگوییم مخالفان، خیلی از منتقدان دولت آقای روحانی بعد از خروج امریکا از برجام وقت را غنیمت شمرده و می گویند در خلال مذاکرات هشدار داده بودند یا آینده توافق هسته ای را آینده نگری می کردند و از این رهگذر،زبان به طعن و سرزنش دولت گشوده اند…

    من فکر می کنم مورد نیاز نیست ما خیلی دنبال دلایل زیادی بگردیم تا ثابت کنیم کار دولت و تیم مذاکره کننده و مسئولانی که برجام را تدوین یا تأیید کردند،درست بود. تعابیر براق و بی پرده آقای ترامپ وظیفه ما را روشن کرده هست. ترامپ است که می گوید این قرارداد بر امریکا تحمیل شده؛ ترامپ است که می گوید هنگامی که ظریف را دیدم گفتم مطمئنم کری حریف او نمی شود و او کلاه سر کری خواهد گذاشت؛ ترامپ است که می گوید این بدترین قرارداد تاریخ امریکا هست؛ ترامپ است که می گوید این توافق چه فضا و منابعی جهت جمهوری اسلامی درست کرده هست. این ها شواهد خیلی روشنی است جهت این که نشان دهد کار دولت در برجام،کار درستی بود.

    از طرف دیگر امریکایی که یک روز قادر بود علیه کشور عزیزمان ایران اجماع جهانی درست کند، امروز تنها مانده هست. در خودِ امریکا هم ترامپ تنهاست. الزاماً جمهوریخواهان نیز این مسیر را تأیید نکرده و نمی کنند. امریکا، متحدان اروپایی خودش را از دست داده و ترامپ مانده است و نتانیاهو و بن سلمان؛خیلی با آن وضعیتی تفاوت دارد که حتی روسیه و چین هم به قطعنامه های علیه کشور عزیزمان ایران رأی می دادند. ممکن بود رأی ممتنع بدهند،اما وتو نمی کردند.

    وقت کشمکش با دولت نیست/ آیا خبر رسان تلگرام را جهت دولت موضوعی حیثیتی کنیم؟

    به صحنه سوریه نگاه کنید؛ در سوریه بیش از ۵۰۰ هزار نفر در جنگ های داخلی کشته شدند، ولی هیچ قطعنامه ای در شورای امنیت علیه سوریه صادر نشد؛ چون روسیه همه قطعنامه های صادرشده را وتو کرده هست. ولی حتی یک قطعنامه علیه ما، به وسیله چین و روسیه که دوست و متحد ما بودند،وتو نشد. ما امروز از آن فضا به فضایی انتقال یافته شدیم که اروپا بیش از کشور عزیزمان ایران تلاش می کند تا برجام حفظ شود. مسأله امروز اتحادیه اروپا فقط کشور عزیزمان ایران و برجام نیست؛اروپا از سندی دفاع می کند که در فرآیند گفت و گوی بین المللی بوجود آمده و زاده شده است است.

    حالا اگر عده ای این شرایط را درک نکنند،یا باید در درکشان تردید کرد یا باید بگوییم آنقدر درونشان بغض، حسد، بخل و کینه حکمفرماست که نمی توانند این فضا را ببینند.فرض کنیم برجام نواقصی داشته است؛اما باید توجه کنیم اولاً قرار نیست در قراردادی که با ۶ کشور قدرتمند دنیا امضا می شود، فقط خواسته های کشور عزیزمان ایران در آن لحاظ شده است باشد؛ حتماً طرف برابر کشور عزیزمان ایران هم انتظاراتی داشته و ما باید به یک راه حل های میانه ای می رسیدیم.مسأله امروز این است حالا به نقطه ای رسیدیم که مدیر جمهوری امریکا از برجام خارج شده است و حالا ما باید چه بکنیم؟

    به طور قطع و مسلم، هیچ کس نمی تواند رد کند که ما در شرایط تازه بیش از شرایط گذشته به همراهی، هماهنگی و وحدت نیاز داریم. کسی نمی تواند بگوید اگر ما در میانه راه با مکر،حیله و بدعهدی یک شریک بدعهد مواجه شدیم حالا می توانیم هر گونه دلمان خواست عمل کنیم.

    رقبا هر لحظه مخالفت می‌کنند؛ قرار بوده مخالفت کنند؛ قرار نبوده مخالفت نکنند. ولی سؤال اینجاست چگونه به نقطه‌ای می‌رسیم که هم نتانیاهو، هم مریم رجوی، هم رضا پهلو

    کسی نمی تواند بگوید در این شرایط به جای همراهی و همفکری و خنثی کردن دشمن بدعهد، سر همدیگر داد بزنیم. کدام مجموعه عاقلی این کار را می کند؟ اگر تصمیم نهایی این باشد که از برجام یا NPTبیرون بیاییم،با ۱+۴ گفت و گو کنیم یا نکنیم یا هر تصمیم دیگر، باید با اجماع حرکت کنیم. امروز کشور عزیزمان ایران بیش از هر روز دیگر به اجماع نیاز دارد.

    اگر خرد حاکم باشد و اگر با واقع بینی مصلحت کشور را بخواهیم، زیاد از هر روز دیگری به این نیاز داریم که پشت سر دولت باشیم تا دولت ضمن بهره گیری از نظرات مقام معظم رهبری و همکاری قوای دیگر، با شرایط امروز مواجه شود.همان گونه که در مسأله ارز اجماع حاصل شد و همه تصمیم دولت جهت قیمت گذاری ارز و قطع رابطه بین ارز مورد نیاز اقتصاد کشور با ارز بازار سیاه را حمایت و همراهی کردند. مسأله هسته ای که خیلی مهم تر از ارز هست. در مسأله هسته ای همچنین ادامه برجام نیاز به اجماع داریم.

    وقت کشمکش با دولت نیست/ آیا خبر رسان تلگرام را جهت دولت موضوعی حیثیتی کنیم؟

    لذا من فکر می کنم اصلاً وقت دغدغه و کشمکش های داخلی نیست؛ وقت هو کردن وزیر خارجه نیست. با اطمینان عرض می کنم امروز از آن روزی که امام خطاب به عده ای از منتقدان فرمودند:« شما دل مسئولان را شکستید» حساس تر هست. هیچ کس نباید دل آقای ظریف را بشکند. اگر ظریف الآن در اروپا، چین یا روسیه پشت میز مذاکره می نشیند، باید احساس کند همه کشور پشت سرش هستند.

    همان طور که در سؤال قبلی مطرح شد شماری از مخالفان و منتقدان دولت می گویند ما که از اول گفتیم دلواپسیم؛ الآن آیا باید با شما همراهی داشته باشیم؟

    آن ها از اول گفتند؛ مذاکره کنندگان هم حداکثر احتیاط را کرده اند. آن ها حق داشتند بگویند نگرانند ولی نگرانی آن ها نشستن بیرون گود بود. از قدیم گفته اند خیلی راحت است بیرون گود بنشینید و بگویید لنگش کن؛ کسی که در گود کشتی می گیرد با کسی تفاوت دارد که از بیرون نشسته و تماشا و اظهار نظر می کند. حتماً دولت دکتر روحانی به همه تذکرات توجه کرده هست. کار فوق العاده ای صورت گرفته است.

    از جمله این که ما توانستیم مسأله گذشته هسته ای کشور عزیزمان ایران را ببندیم. آقای نتانیاهو آمد و اسنادی را به درست و غلط ارائه کرد؛کلی CD و سند گذاشت روی میز. چه اتفاق افتاد؟ کار خیلی محکم بود که خللی وارد نشد. دولت توانست همه ابهامات مربوط به گذشته را با یک قطعنامه شورای حکام بعد هم با قطعنامه شورای امنیت تمام کند. گذشته مان را با تمام شیطنت ها و خباثت هایی که منافقان و صهیونیست ها کرده بودند به رغم افتراها و تهمت ها، پاک کردیم.

    از طرفی کسی که مدیر جمهوری امریکا شده است فقط برجام را به هم نزده؛ قرارداد آب و هوای پاریس را هم بر هم زده؛ اصول مربوط به شرکت تجارت جهانی را هم بر هم زده؛ عنوان خیلی روشن است.مسأله امروز،ظهور یک ناسیونالیسم افراطی امریکایی است.امریکایی ها مدت ها با همین تبختر و غرور افراطی ارزش در دنیا کارهایی پیش بردند. یک مدتی عاقل شدند و پای میزگفت و گو با بقیه کشورها نشستند.

    در کنفرانس آب و هوای پاریس شرکت کردند؛ مسئولیت پذیرفتند؛وارد کنوانسیون های متفاوت شدند. حالا یکی آمده همه این ها را به هم زده هست. فقط برجام را که به هم نزد. علناً زور می گوید و ما هم در برابر زورگویی اش می ایستیم.

    آقای ترامپ به عربستان چندصد میلیارد دلار سلاح پیشرفته فروخته هست؛ کل تولید ناخالص داخلی ما ۴۵۰میلیارد دلار است ما که نمی توانیم در مسابقه با عربستان ۴۰۰ میلیارد دلار سلاح بخریم.از طرفی نمی توانیم در توازن قوای منطقه ای از عربستان کم بیاوریم. مجبوریم فرزند های خودمان را بسیج کنیم و جهت توازن قدرت در خاورمیانه چند تا موشک بسازیم.

    نمی توانیم به توازن قدرت نپردازیم. خریدن چند صد میلیارد دلار به وسیله عربستان، موجه است چون امریکایی ها پولش را می گیرند آن وقت ساختن چند تا موشک در کشور عزیزمان ایران که تهدیدی هم جهت هیچ کشوری نیست و قدرت بازدارنده است،اشکال دارد؟ یک جنگ هشت ساله به ما تحمیل شده است است؛ما که نمی توانیم این ها را نادیده بگیریم. روزِروشن زور می گوید و ما هم ایستادیم و حرفش را هم گوش نمی کنیم.چه کار باید بکنیم؟

    الآن اروپا نه جهت دفاع از ما بلکه جهت دفاع از خودش تلاش می کند؛ ببینید اروپایی ها چقدر تلاش کرده اند؟ امانوئل مکرون دو سفر به امریکا رفت؛ زن مرکل به امریکا رفت؛ انگلیس ها تیم فرستادند با کنگره و ترامپ مذاکره کردند به چارچوب هایی هم رسیدند ولی ترامپ یک نفر یا یک کشور را رعایت نکرد. به شرکای امنیتی، اقتصادی، تجاری و همپیمانانش در دنیا بی حرمتی کرد.

    این عنوان روز هست. عنوان روز ما این نیست که آقای جنتی چه فرمودند یا نماینده مجلس چه نطق کردند؟ امروز نمی خواهند بفرمایند مصلحت کشور چیست؟ مصلحت کشور این است هنگامی که مردم امریکا با ترامپ همراهی نمی کنند، ما در مجلس پرچم امریکا را آتش بزنیم؟ خب تصویر ترامپ را آتش می زدید؛ آیا پرچم را آتش زدید؟

    نظرسنجی ها نشان می دهد ۷۰ درصد مردم امریکا با ترامپ موافق نیستند.در چنین شرایطی آیا در مجلس شورای اسلامی به جای آتش زدن تصویر ترامپ، پرچم امریکا را آتش می زنیم؟ تصویر ترامپ که جهت آتش زدن اولویت داشت. طنز هم ساختند علیه ما؛ گویا پرچم آتش نمی گرفت و به طعنه در رسانه هایشان نوشته اند این ها که نمی توانند یک پرچم آتش بزنند، چگونه می خواهند بمب اتم بسازند؟

    علاوه بر برجام، دولت در سیبل انتقادات دیگری نیز هست؛ تفسیر شما از نقدهایی که به دولت می شود، چیست؟

    « رهرو آن نیست گهی تند و گهی خسته رود/ رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود». گاهی به نظر می رسد دوستان ما در دولت یک جاهایی کُند و یک جاهایی اشتباه حرکت کردند؛ یک جاهایی هم تند رفتند. آنجایی که باید با همپیمانان خودشان همراهی می کردند، کُند رفتند و آنجایی که باید زبان به انتقاد می گشودند، تند رفتند. شاید بخشی از کند رفتن ها، بخاطر تند و تیز صحبت کردن ها باشد.

    خیلی هنرمندی می خواست بعد از انتخابات پرشکوه ۲۹خرداد به حوادث دی ماه برسیم. چطور می شود مردمی با امید و نشاط در ۲۹خرداد ۲۴ میلیون رأی به مدیر جمهوری می دهند، تمام ۲۱ نفر شورای شهر پایتخت کشور عزیزمان ایران را عوض کردن می دهند؛ تمام ۱۵ نفر شورای مشهد را عوض کردن می دهند؛ تمام ۱۵ نفر شورای اصفهان را عوض کردن می دهند و بعد این مردم امیدوار حاضر در صحنه در اثر بعضی عملکردها به خیابان بریزند و اعتراض کنند؟

    هیچ وزنی به رقبا و مخالفان نمی دهید؟

    رقبا هر لحظه مخالفت می کنند؛ قرار بوده مخالفت کنند؛ قرار نبوده مخالفت نکنند. ولی سؤال اینجاست چگونه به نقطه ای می رسیم که هم نتانیاهو، هم مریم رجوی، هم رضا پهلوی، هم بن سلمان و هم بعضی تندروهای داخلی فکر می کنند الآن وقت زدن آقای روحانی است؟ آیا باید جهت هواداران دولت این شائبه بوجود بیاید که آقای روحانی هوادارانش را رها کرده؟

    یعنی نارضایتی ها را متوجه دولت آقای روحانی می دانید؟

    نارضایتی، نارضایتی انباشته ای هست. ولی مردم با یک امیدی به آقای روحانی و دوستان اصلاح طلب ارزش در شورای شهر رأی دادند.

    بعد در هشت ماه ناامید شدند؟

    بله.

    هیچ وزنی به نهادهای مخالف دولت در القای ناامیدی و نارضایتی نمی دهید؟

    نیروهای مخالف دولت که پایگاه اجتماعی ندارند.

    اما پایگاه قدرت زیادی دارند؟

    بله؛ ولی هر وقت آنها از پایگاه قدرتشان استفاده کردند، به نفع ما شده است هست. آنها که خودزنی می کنند؛ در خودزنی هنرمندند. همه پایگاه های قدرت را دارند، ولی نمی توانند مردم را جذب کنند.

    نمی توانند مردم را جذب کنند ولی می توانند ناامیدی تزریق کنند؛ جهت نمونه در عنوان خبر رسان تلگرام تصمیم گیرنده دولت نبود؛ مخالفت زیادی کرد. با اینکه در نهایت یک قاضی دستور فیلترینگ داد ولی هجمه ها متوجه دولت شد….

    حرفتان درست هست؛ ولی روحانی آیا اعلام کرد دست ما روی دکمه فیلترینگ نمی رود؟ مگر روابط پیچیده قدرت در کشور عزیزمان ایران را نمی دانست؟ آیا ما باید عنوان خبر رسان تلگرام را جهت دولت یک عنوان حیثیتی بکنیم؟ آقای روحانی از همه کسانی که در کشور عزیزمان ایران هستند ساختار جمهوری اسلامی را بهتر می آشنایی و می شناسد. ایشان ۵ سال مدیر شورای امنیت ملی و ۲۴ سال هم عضو شورای امنیت بود.

    از این ۲۴سال،۱۶سال دبیر شورای امنیت ملی بود. دبیر شورای امنیت ملی بعد از مدیر جمهوری بیشترین ارتباط را با رهبری دارد. همه پرسشها و مناسبات قدرت را می شناخت. روحانی نباید با آن قاطعیت می گفت دستمان روی دکمه فیلترینگ نمی رود که بعد عده ای بایستند و فیلترینگ را انجام دهند. خبر رسان تلگرام نباید سیاسی می شد.

    خدا رحمت کند دکتر حبیبی، می گفت:«مردِ آخر بین مبارک بنده ای است»؛ زمانی دوستان اصلاح طلب ما می درخواست کردند در مجلس ششم تحصن کنند؛ با من مشورت کردند؛ من گفتم اگر امام(ره) در قید حیات بودند و کسی می خواست در مجلس تحصن کند، وظیفه خیلی روشن بود. امام می گفتند:« احمد؛ بنویس: تحصن در مجلس در حکم محاربه است.» ما مرید امام و مقلد امام بودیم؛ امروز هم سرمایه مان امام است.

    گفتم: «رهبری این کار را نمی کند. ولی اگر تحصن شما بگیرد و مردم پشت شما قرار بگیرند و خبر بیاید اگر بلند نشوید، حکمتان محاربه هست؛ شما می نشینید یا بلند می شوید؟» گفتند:«بلند می شویم.» گفتم:« خب از اول ننشینید.» من قبلاً هم گفته ام آقای دکتر روحانی هم بر اثر تجربیات گذشته خود و هم براساس همین تجربه برجام، باید بداند اگر می خواهد کاری انجام دهد، باید خودش محکم باشد؛ باید عالی ترین کارشناسان کشور عزیزمان ایران را به کار بگیرد و باید حمایت رهبری را جلب کند.

    ما در سال ۹۲ به آقای روحانی رأی ندادیم که آقای روحانی رادیکال بشود؛ ما روحانی رادیکال نمی خواستیم. روحانی محافظه کاری که ۲۴ سال نماینده رهبری در شورای امنیت ملی بود، حمایت کردیم تا زانو به زانوی رهبری پرسشها را کارشناسی کند؛ هماهنگ کند و پیش ببرد. کشور ما حوصله درگیری تازه ندارد. اقتصاد کشور عزیزمان ایران توان پرداخت هزینه های تازه ندارد.

    کاری که آقای خاتمی با همه محدودیت هایش کرد. آقای سید محمد خاتمی روزی که مدیر جمهوری کشور عزیزمان ایران شد هیچ کدام از سوابق آقای روحانی را نداشت. آقای خاتمی قبل از مدیر جمهوری یک پرونده باز داشت و آن پرونده تهاجم فرهنگی بود. آقای خاتمی یکی از متهمان تهاجم فرهنگی بودند. آقای روحانی چنین پرونده هایی نداشت.

    بارها گفته ام ما نمی خواستیم روحانی هاشمی بشود؛ نمی خواستیم روحانی کروبی شود؛ نمی خواستیم روحانی مهندس موسوی شود؛ نمی خواستیم روحانی خاتمی شود؛ روحانی، روحانی بوده جهت ما. برداشت من این است تشخیص نهادهای حاکمیتی نظام امروز این است با آقای خاتمی خیلی راحت تر می شد کار کرد تا آقای روحانی.

    مشخص است انتقادات جدی ای به دولت دارید؛ نا امید و پشیمانید؟

    پشیمان نیستم؛ امروز هم انتخابات برگزار شود و آقای رئیسی در صحنه باشد و آقای روحانی، انتخابمان آقای روحانی است.

    چون آن طرف آقای رئیسی است؟

    به هر حال کس دیگری نبود؛ باید صحنه را می دیدیم. اگر آقای خاتمی بود تشخیص من آقای خاتمی بود. راجع به انتخابات گذشته حرف می زنیم.

    اما اصلاح طلبان ماه ها قبل از اینکه رقیب آقای روحانی مشخص باشد اعلام حمایت کردند؟

    فکر می کردیم آقای روحانی با توجه به تجربه ای که دارند، بهتر می توانند کشور را جلو ببرند.

    چهار سال دولت اول آقای روحانی هم مؤید این برداشت تان بود؟

    بله. این انتقادات هم اگر هست، جهت پیشبرد بهتر کار هست. به همین علت نباید ناامید شد. ما با امید و ناامیدی باید واقع بینانه برخورد کنیم. باید ببینیم امید به نفع ماست یا ناامیدی؟ باید احساساتمان را در استخدام عقلمان بگیریم.

    عقلمان باید احساساتمان را کنترل کند. قرار نیست عقلمان در اختیار احساسات ما قرار بگیرد. اگر مردم و سیاستمداران ناامید شوند، دو اتفاق می افتد. یک احتمال این است که جمهوری اسلامی بماند که می ماند؛ ولی ناامیدی باعث می شود حضور مردم پای صندوق های رأی کمرنگ شود و در آن شرایط ما کشور را به میل خود به پایداری ها می دهیم. دیگر رقیب نجیبی مثل ناطق نوری مقابلمان نیست.

    رقیب ما در انتخابات بعدی پایداری هست؛ ناامید شویم، کشور را دو دستی تقدیم پایداری کرده ایم و بعد باید کلی زور بزنیم تا از آنها بعد بگیریم؛ آن هم شاید. یا اینکه خدای ناکرده نا امیدی آنقدر گسترده می شود تا اعتبار مهم نظام که مردم هستند دچار چالش شوند.آن موقع چه چیز می خواهیم جایگزین نظام کنیم؟ آینده سوریه، لیبی، عراق و افغانستان را نمی بینیم؟

    ۲۰و چند سال پیش که ناتو وارد افغانستان شد، فکر می کردند گل و بلبل می شود. در حالی که امروز بعد از ۲۲ سال حضور ناتو ۷۰درصد افغانستان در اختیار طالبان هست؛ القاعده هم آنجاست. خود کابل امنیت ندارد و می بینید هر هفته چه اتفاقات ناگواری می افتد. عالی ترین آینده نهضت های منطقه ای، کودتای نظامی ها در مصر بود. یک کودتا کردند و اوضاع را جمع کردند. هر جا که این کودتای نظامی نشد، جنگ داخلی، نابسامانی و ناامنی شد.

    اگر اعتبار مردمی نظام، کشور را رها کرده و ناامید شوند، چه کسی می خواهد کشور عزیزمان ایران را جمع کند؟ آن موقع در خوشبینانه ترین حالت باید منتظر کودتای نظامی باشیم. آن اوضاع بهتر است؟ ایرانی ها سال ها و قرن هاست گاهی به جای تکیه بر خِرد به حسشان تکیه می کنند و این از درس هایی است که ما باید از تاریخ بگیریم. عقل به ما حکم می کند امیدوار باشیم.

    اشاره داشتید نظام به این نتیجه رسیده که با آقای خاتمی راحت تر از آقای روحانی می شد، کار کرد. اگر همراهی نهادهای قدرت را با دولت آقای خاتمی و شخص ایشان و آقای روحانی مقایسه کنید، به چه نتیجه ای می رسید؟

    در دوران آقای خاتمی نهادها هنوز اینقدر گلیم ارزش را پهن نکرده بودند و هنوز اینقدر تجربه نداشتند؛ در دولت آقای روحانی هم جاهایی که دولت با عقل و تدبیر عمل کرد، مسئله ایجاد نشد. در دولت آقای خاتمی بحث شوراها پیش آمد و ما فکر می کردیم کار مشکل پیش رو داریم.

    سخت بود سنندج و مهاباد را دست شورایی ها بدهیم؛ همچنین زاهدان را؛ فکر می کردیم خیلی کار پرخطری هست. سال ها بود استخاره می شد که می شود پایتخت کشور عزیزمان ایران را به دست شورای شهر داد؟ می شود بندرعباس و زاهدان را دست شورا داد؟ ولی شد.

    چون شوراها را برابر نظام قرار ندادیم. ولی در مورد مطبوعات این اشتباه را کردیم؛ راجع به احزاب و حتی مجلس این اشتباه را کردیم. مطبوعات و در مقطعی مجلس را در تقابل با نظام قرار دادیم. حتماً موفق نمی شدیم، قابل آینده نگری بود. مدیر جمهوری نباید خبر رسان تلگرام را به عنوان مناقشه تبدیل می کرد.

    ولی عده ای معتقدند چون آقای روحانی بر این عنوان پافشاری داشت، طرف برابر بر فیلترینگ اصرار داشت؟

    حتماً اثر داشت. کشورداری پیچیدگی ها و پرسشها زیادی دارد. روحانی خیلی در فشار هست. معتقدیم دکتر حسن روحانی به عنوان مدیر جمهوری منتخب مردم وظیفه اش بسیار سنگین هست. باید خیلی نیرومند ظاهر شود. این نیرومندی الزاماً به معنای صحبت های تند و تیز نیست.

    در ادامه برجام چنین اجماعی می خواهیم؛ در بحث خبر رسان تلگرام باید بتواند اجماع درست کند. آقای هاشمی رفسنجانی هم در مقطعی به حل و فصل پرسشها خارجی به عنوان یک راهکار ایجاد تحول در اقتصاد کشور فکر کرد و به آن هم پرداخت؛ آقای هاشمی هم در یک مقطعی با یک بن بست در روابط خارجی مواجه شد.

    آن موقع میدان را عوض کرد و نهضت سازندگی ایجاد کرد. امروز مدیر جمهوری می تواند کشور عزیزمان ایران را به یک کارگاه بزرگ سازندگی تبدیل کند. کشور عزیزمان ایران پرسشها بسیار جدی ای دارد؛ ظرفیت های زیادی هم دارد. کار بسیار راحت هست؛ راه حل این است که راحت برخورد کنید و به تمام کسانی که می خواهند کار کنند، وقت بدهید. کافی است با هرکس که ایده ای دارد موافقت کنید. در خیلی کارها دولت باید کاغذ بدهد نه پول.

    از این حرف ها بوی سهم خواهی نمی آید؟

    این که انتظار داشته باشیم دولت تحرک داشته باشد، سهم خواهی نیست. سهم خواهی یعنی این که ما آدم ها را بچینیم. ما چنین چیزی نخواستیم. آقای روحانی در وقت جنگ تیمی به نام عقلا داشتند. آن زمان، متفاوت از جوان هایی مانند ما که می گفتیم «جنگ جنگ تا پیروزی» راجع به آخر جنگ فکر می کردند. آقای روحانی امروز باید همان روحانی باشد.

    شما را به سخنان مرحوم هاشمی ارجاع می دهم که بارها اذعان کردند دولت وی در دوران جنگ با پرسشها و کارشکنی های دولت آقای روحانی رو به رو نبود…

    من اشتباهات ساختاری را کاملاً می پذیرم و اعتقاد دارم چهلمین سال پیروزی انقلاب وقت خیلی خوبی است که عقلای قوم از جناح های متفاوت بنشینند و گذشته را ارزیابی کرده و آینده را پی ریزی کنند. چهلمین سال وقت خوبی جهت این کار هست. دهه اول انقلاب متوجه شدیم نمی شود هم رهبر داشته باشیم؛ هم مدیر جمهوری؛ هم نخست وزیر و نخست وزیر را از بین بردن کردیم. اشتباهات ساختاری را می فهمیم و درک می کنیم. در قدم اول باید بپذیریم مسئله جدی است و باید روی راه حل هایش بحث کنیم. اذعان دارم که بعد از برجام یک اتفاقاتی افتاد که انگیزه های دولت را گرفت و خیلی نمی توان راجع به اش حرف زد.

    مواضع ترامپ نشان می دهد کار دولت در برجام، کار درستی بود

    کسی نمی تواند بگوید اگر ما در میانه راه با مکر، حیله و بدعهدی یک شریک بدعهد مواجه شدیم حالا می توانیم هر گونه دلمان خواست عمل کنیم

    امروز از آن روزی که امام خطاب به عده ای از منتقدان فرمودند:«شما دل مسئولان را شکستید» حساس تر است وهیچ کس نباید دل آقای ظریف را بشکند

    نتانیاهو آمد و اسنادی را به درست و غلط ارائه کرد؛کلی سی دی و سند گذاشت روی میز ولی برجام خیلی محکم بود که خللی وارد نشد

    رئیس جمهوری امریکا فقط برجام را به هم نزده؛ قرارداد آب و هوای پاریس را هم بر هم زده؛ اصول مربوط به شرکت تجارت جهانی را هم بر هم زده و زور می گوید

    نظرسنجی ها نشان می دهد ۷۰ درصد مردم امریکا با ترامپ موافق نیستند؛ در چنین شرایطی آیا در مجلس شورای اسلامی به جای آتش زدن تصویر ترامپ، پرچم امریکا را آتش می زنیم؟

    چرا ما باید عنوان خبر رسان تلگرام را جهت دولت یک عنوان حیثیتی کنیم؟

    ما با امید و ناامیدی باید واقع بینانه برخورد کنیم

    در دوران آقای خاتمی نهادها هنوز اینقدر گلیم ارزش را پهن نکرده بودند و هنوز اینقدر تجربه نداشتند.

    سهم خواهی یعنی اینکه ما آدم ها را بچینیم ولی ما چنین چیزی نخواستیم

    واژه های کلیدی: ایران | امریکا | ایرانی | شورای شهر | امریکایی | آقای ترامپ | حسن روحانی | دکتر روحانی | دونالد ترامپ | مجلس شورای اسلامی | انتخابات ریاست جمهوری

    دانلود

    نویسنده : blogzz

  • کتاب زبان اصلی J.R.R
  • دانلود کتاب لاتین
  • خرید کتاب لاتین
  • خرید مانگا
  • خرید کتاب از گوگل بوکز
  • دانلود رایگان کتاب از گوگل بوکز
  • دانلود رایگان کتاب از آمازون
  • دانلود رایگان کتاب از گوگل بوکز
  • کتاب روانشناسی به انگلیسی
  • کتاب زبان اصلی
  • کتاب خارجی
  • رفتن به نوار ابزار