زن "کلانتر" آمریکایی ها را بشناسید

عبارات مهم : ایران

به گزارش شرق ؛نیکی هیلی، سفیر واشنگتن در شرکت ملل، پیش از آنچه فکر می شد خود را از قامت فرماندار ایالت کارولینای جنوبی خارج کرد و در مقام سفیری در نیویورک نشست. ٤٥ساله است و درحالی که بعضی تحلیل ها او را گزینه تحمیلی به ترامپ می دانستند، حالا او به دست راست مدیر جمهوری ایالات متحده آمریکا در سیاست خارجی تبدیل شده است است.

آمریکایی‌ها را بشناسید ، کلانتر&quot، زن &quot

او اخیرا در یکی از نشست های شرکت ملل در برابر دیگر سفرا، خود را «کلانتر» معرفی کرده و گفته که آمده تا آنها را به خط کند. یعنی زن فرماندار سابق حالا خود را کلانتر می بیند. هیلی در چند ماه گذشته مأموریت هایی را انجام داده که نشان می دهد دونالد ترامپ بیش از دیگران به او اعتماد دارد. این را به خاص در مأموریت هایی که در مورد کشور عزیزمان ایران و برجام به او داده شده، می توان به خوبی درک کرد.

شاید همین ها می تواند زنگ خطری هم جهت رکس تیلرسون، وزیر خارجه این کشور باشد که شواهد نشان می دهد او در شرایط خوبی با مدیر جمهور نیست. بعضی همتایان هیلی در نیویورک او را می ستایند و بعضی دیگر از او دوری می جویند. او فردی است که این روزها بیش از دیگر اعضای کابینه ترامپ، قصد هراس افکنی در دنیا علیه برجام را دارد، هدفی که به او واگذار شده است و او می کوشد آن را به خوبی انجام دهد و نشان دهد که از عهده اش برآمده است.

«حرف‌شنو؛اما جاه‌طلب» این صفت در ظاهر متضاد، شاید عالی ترین توصیف جهت عضو هندی- آمریکایی کابینه دونالد ترامپ باشد. 

هیلی در ٤٥ سالگی روزهای پرهیجانی را پشت سر می گذارد، روزهایی که می تواند او را به موقعیت های جدیدی برساند. همه کسانی که در کشورهای متفاوت به مقام سفارت می رسند، جز یکی از این دو دسته اند؛ یا سابقه وزار ت خارجه ای و دیپلماتیک دارند یا یک مقام سیاسی بوده اند. اگرچه در هر دو صورت مقام بالادست آنها، وزیر خارجه است و باید به او گزارش عملکرد بدهند.

نیکی هیلی در این بین، یک سفیر سیاسی هست. او که فرماندار ایالت کارولینای جنوبی بوده، در بحبوحه چینش اعضای کابینه از سوی دونالد ترامپ جهت نمایندگی آمریکا در شرکت ملل گزینش شد، حتی پیش تر از آن که وزیر خارجه معرفی شود. ازهمین رو هیلی به ترامپ نزدیک تر است تا به رکس تیلرسون وزیر خارجه. به نظر می آید همین «مقام سیاسی» بودن یکی از بااهمیت ترین امتیازهای هیلی نسبت به دیگران است.

اندکی تأمل در مأموریت هایی که به او واگذار می شود، نشان می دهد که «خانم کلانتر» مأمور خوبی جهت اجرای فرمان های آقای ترامپ هست. مأموریت هایی که ترامپ به سفرا و همکاران تیلرسون واگذار نمی کند. نیکی هیلی، جهت مذاکره با یوکیا آمانو به وین می رود، جهت مذاکرات حقوق بشری به ژنو می رود و هفته ای یکی دوبار موضع گیری های ضدایرانی می کند.

آمریکایی‌ها را بشناسید ، کلانتر&quot، زن &quot

اگرچه از ابتدا می شد آینده نگری کرد از تریبون سفیر واشنگتن در شرکت ملل، آن هم در دولت جمهوری خواه ترامپ، نوای دیگری در نخواهد آمد. هیلی به سرعت در حال سبقت از پیشینیان خود هست؛ آن چنان که بعضی تحلیل های آمریکایی نیز بر همین محور نوشته شده است هست. بگذارید تکه های پازل مرتبط با این زن را کنار هم بچینیم تا ببینیم «چرا نیکی هیلی پیش برنده این مأموریت های ضدایرانی شد؟»

مأموریت های مهم

حدود ١٠ روز پیش بود که نیکی هیلی، جهت مأموریت ضدبرجامی دونالد ترامپ، راهی وین شد. او در آن جا با یوکیا آمانو مدیرعامل آژانس بین المللی انرژی اتمی هم گفت وگو کرد و استارت دوباره بحث دیدار از اماکن نظامی کشور عزیزمان ایران را مطرح کرد. بحثی که چند روز قبل از برجام، در قالب حل و فصل «پی ام دی» به آخر رسیده است.

«حرف‌شنو؛اما جاه‌طلب» این صفت در ظاهر متضاد، شاید عالی ترین توصیف جهت عضو هندی- آمریکایی کابینه دونالد ترامپ باشد. 

اگرچه طرح این بحث با دیوار سخت تعهدات مشخص کشور عزیزمان ایران در برجام مواجه شد و البته تصویر العمل وزیر خارجه کشور عزیزمان ایران را برانگیخت که او را کم اطلاع راجع به برجام خطاب کرد، ولی موجب شد آمانو هنگام ارائه گزارش فصلی آژانس، در حد یکی، دو خط به این شائبه پاسخ دهد. نباید از یاد برد که اگر توافقی مثل برجام وجود نداشت، چنین ادعاها، آن هم از سوی مقام آمریکایی می توانست منجر به شروع غائله ای شود.

همین ها نشان داد مأموریت هیلی در وین چه بود. اینها در حالی است که تیمی در بین مشاوران ترامپ موظف شده است اند موارد پایبندنبودن کشور عزیزمان ایران به برجام را تا اکتبر جهت مدیر جمهوری ایالات متحده فهرست کنند تا او به وعده اش که «عدم تأیید پایبندی کشور عزیزمان ایران به برجام» است عمل کند. آنچه طبق متن برجام باید به طور فصلی از سوی آمریکا انجام شود.

آمریکایی‌ها را بشناسید ، کلانتر&quot، زن &quot

شنیده ها حاکی از آن است که نیکی هیلی جزء نزدیکان به آن تیم است و او در حال همکاری با سناریوی پایبندنبودن کشور عزیزمان ایران به برجام هست. هیلی اگرچه از منظر جایگاه دیپلماتیک باید گزارش عملکردش را به وزیر خارجه بدهد، ولی اکنون به علت مأموریت هایی که ترامپ به او واگذار می کند، عملا وزیر را به حاشیه رانده و در ارتباط مستقیم با مدیر جمهوری قرار دارد.

ناگفته نماند که طبق قوانین ایالات متحده، سفیر واشنگتن در شرکت ملل، جزء اعضای کابینه دولت محسوب می شود و در جلسات کابینه هم حضور پیدا می کند. همه اینها زمانی مفهوم بیشتری پیدا می کند که بدانیم تیلرسون وزیر خارجه فعلی با ترامپ، بر سر کشور عزیزمان ایران و برجام اختلاف نظر زیادی دارند. تیلرسون به اندازه ترامپ، ضدبرجام نیست و مواضعش نشان می دهد می خواهد این توافق را حفظ کند ولی ترامپ هیچ گاه به برجام خوش بین نبوده و آن را بدترین توافق قرن می داند.

سفیر قابل اعتماد

درحالی که قربانیان کابینه ترامپ تاکنون کم نبوده اند، به نظر می رسد تیلرسون هم در صف کسانی است که ممکن است سریعتر از موعد از این قطار پیاده شود. ولی در صورت این اتفاق، جایگزین او چه کسی است؟ به صورت عرفی، سفیر واشنگتن در شرکت ملل یکی از گزینه های جایگزینی وزیر خارجه است و با توجه به نزدیکی زیاد مواضع هیلی به ترامپ، این اتفاق بعید به نظر نمی رسد. هیلی حتی جهت مباحث حقوق بشر، سفری به ژنو داشت و در آنجا هم با مقامات اروپایی مذاکراتی داشت.

یعنی مأموریت او به وین تنها مأموریت از این دست نبود. سؤال اینجاست که آیا این مأموریت ها به سفرای واشنگتن در وین و ژنو واگذار نمی شود؟ پاسخی که به ذهن می رسد این است که ترامپ به سفرایی که به صورت رده بندی در زیرمجموعه وزارت خارجه قرار دارند اطمینان ندارد همان طور که مأموریت مهم برجام را از شانه تیلرسون هم برداشته و به تیمی از کاخ سفید واگذار کرده است.

هیلی حتی جهت انجام کارهایش در نیویورک از تیم عریض وطویل موجود در دفترشان در این شهر استفاده نمی کند. او تیمی را همراه خود برده که آنها هم به وزارت خارجه وابستگی ندارند و افرادی سیاسی هستند. بسیاری، صندلی فعلی هیلی را برایش سکوی پرتابی می دانند که می تواند او را به طور غیرمنتظره ای به صندلی های بالاتر برساند.

زمزمه هایی مبنی بر حضور هیلی در انتخابات درون حزبی سال ٢٠٢٠ شنیده می شود که باید با آقای مدیر جمهور مسابقه کند. اتفاقی که پیش از این، سابقه نداشته هست. ولی شاید جدی شدن این زمزمه موجب تغییری در رابطه ترامپ و هیلی شود. به نظر نمی رسد ترامپ رقیبی از درون کابینه اش را بتواند هضم کند.

اما این انتخابات جهت این زن هندی- آمریکایی می تواند آینده ساز باشد، لیکن بخشی از مردم آمریکا با باخت غیرمنتظره هیلاری کلینتون، همچنان درصدد گزینش نخستین مدیر جمهور زن در آمریکا هستند. بعضی گمانه ها حتی گزینش سخنگویی با سابقه کمپین های انتخاباتی از سوی هیلی را نشانه این می دانند که قصد هیلی جهت حضور در مسابقه های انتخاباتی پیش رو جدی است.

رایس هندی

صندلی ای که اکنون نیکی هیلی روی آن نشسته، پیش از این هم شاهد زنانی بود که بعضی به اندازه او جاه طلب بودند و بعضی نه. بعضی به اندازه او ضدایرانی بوده و بعضی نه. بعضی تحلیل های آمریکایی او را با مادلین آلبرایت مقایسه می کنند، سفیر واشنگتن در شرکت ملل که در دولت بیل کلینتون به عنوان نخستین وزیر خارجه زن آمریکا منصوب شد.

اما اگر خارج از حیطه سفرای شرکت ملل بخواهیم او را مقایسه کنیم، به نظر می رسد کاندولیزا رایس گزینه نزدیک تری به اوست. رایس نخستین زن سیاه پوست آمریکایی بود که به سمت وزیر خارجه رسید. او وزیر خارجه دومین دولت جورج بوش پسر شد، درحالی که در دولت اول او، مشاور امنیت ملی بود. دولت اول بوش با وزارت خارجه کالین پاول گذشت ولی او تندی موردنظر بوش را نداشت به خاص آنکه ماجرای حمله به عراق و روکردن اسنادی راجع به وجود سلاح های شیمیایی در این کشور، که بعدا نفی شد، جهت او حسابی دردسرساز بود.

بوش که جهت بار دوم گزینش شد، جهت پیش برد اهدافش راجع به ایران، عراق و افغانستان، کاندولیزا رایس را برگزید تا قطار جنگ در خاورمیانه و محور شرارت خواندن کشور عزیزمان ایران را به حرکت سریع تری وادارد. رایس کاملا مواضعی ضدایرانی داشت. مهم ترین مسئله رایس با کشور عزیزمان ایران برنامه هسته ای بود و اتهام تلاش جهت دستیابی به بمب هسته ای و ارتباط کشور عزیزمان ایران با عبدالقدیرخان، دانشمند هسته ای پاکستانی که مدعی بود این ارتباط به علت فشارهای آمریکا در دوران کاری اش قطع شده است است.

در آن دوره، آمریکا از مذاکره با کشور عزیزمان ایران دم می زد ولی هم وقت با این سخن، فشار بر کشور عزیزمان ایران را با تحریم ها زیاد کردن می داد. رایس با ایجاد اجماع بین کشورها و همراه کردن کشورهای عربی و اروپایی فضای ضدایرانی علیه کشور به راه انداخت که تصویب و اجرای بخشی از تحریم های سنگین کشور عزیزمان ایران در آن دوره از این دست بود؛ تحریم هایی که روزی از کاخ سفید روز دیگر از کنگره و وقت دیگری از بین قطع نامه های شورای امنیت بیرون می آمد.

یکی از آنها ضبط اموال و دارایی های افرادی بود که به برنامه هسته ای کشور عزیزمان ایران مرتبط بودند. البته بخش تندتری از این تحریم ها هم در دوره باراک اوباما وضع شد. رایس به شدت دنبال ایجاد اجماع جهانی علیه کشور عزیزمان ایران بود تا این باور غلط را ایجاد کند که کشور عزیزمان ایران دنبال دستیابی به بمب اتمی هست. یکی دیگر از نقاط تمرکز رایس کم کردن مداخله کشور عزیزمان ایران در عراق بود.

مشابه آن، شرایط فعلی نیکی هیلی است که هشت سال بعد از رایس بر «برجام» و «حضور کشور عزیزمان ایران در منطقه» تمرکز کرده و مواضعش راجع به کشور عزیزمان ایران بر این دو محور متمرکز هست. شواهد نشان می دهد مسیری که هیلی می رود نزدیک به مسیری است که کاندولیزا رایس رفت و توانست کالین پاول را از بین بردن کند. اگرچه مسیر آینده هیلی از رایس هم پرطمطراق تر به نظر می آید.

از تجارت تا سیاست

نیکی هیلی در شرکت ملل خود را کلانتر تازه خطاب کرده و گفته، آمده تا همه را به خط کند. سفرای بعضی کشورها معتقدند او سفیری است که با کار شرکت ملل آشنا نیست، ولی بعضی دیگر او را یکی از عالی ترین ها در چندین سال اخیر می دانند. هیلی ٤٥ساله هست. او قبل از این سمت، هفت سال فرماندار ایالت کارولینای جنوبی بوده و آن وقت هم نخستین زن و آمریکایی – هندی در سمت فرماندار بود.

هیلی کم سابقه نیست. او جزء مخالفان سرسخت سقط جنین و مهاجرت غیرقانونی است آنچه می تواند بیش ازپیش هیلی و ترامپ را به هم نزدیک کند. هیلی عضو جنبش تی پارتی هم هست. خانواده او مهاجرانی از پنجاب هند هستند که در کارولینای جنوبی مستقر شده است اند. او در شرکت تولیدی لباس مادرش کار می کرده و این همکاری مادر و دختری موجب شد این شرکت چند میلیون دلار درآمد کسب کند.

همین تجربه موجب شد او جهت احراز پست هیئت مدیره اتاق بازرگانی هم کاندیدا شود. سال ٢٠٠٤ ولی شروع فعالیت سیاسی او بود. او در مسابقه های انتخاباتی جهت احراز کرسی در مجلس نمایندگان ایالت کارولینای جنوبی شرکت کرد و پیروز شد. برنامه او به عنوان یک جمهوری خواه تندرو مخالفتش با مالیات بود، همچنین او به لوایح مخالف سقط جنین رأی داده هست. او در انتخابات فرمانداران در سال ٢٠١٠ شرکت کرد و مورد حمایت میت رامنی و سارا پلین هم بود و این انتخابات را برد و از سال ٢٠١٠ فرماندار شد.

در دوران فرمانداری اش هم صورت ای ضدایرانی داشت. بعد از دستیابی طرفین به برجام، زمانی که باراک اوباما در مقام ریاست جمهوری قصد داشت از فرمانداران بخواهد تحریم های ایالتی علیه کشور عزیزمان ایران را لغو کنند، هیلی جزء چند فرمانداری بود که در نامه به اوباما اعلام کرد که این تحریم را لغو نخواهد کرد.

یک شباهت دیگر

در بیوگرافی نیکی هیلی یک شباهت دیگر هم بین او و ترامپ می توان پیدا کرد؛ اتهام رابطه غیرقانونی. آنچنان که سال های فرمانداری او با این ماجرا هم آمیخته بوده هست. او را متهم به داشتن رابطه غیرقانونی با سخنگوی مطبوعاتی اش و مشاور سیاسی رقیب انتخاباتی اش کردند. یکی از این مردان گفته که رابطه نامناسب فیزیکی با او داشته و دیگری هم رابطه ای فراتر از این را اعتراف کرده است.

هیلی ولی انکار کرده و گفته به شوهرش وفادار بوده هست. ماجرای ارتباط های غیراخلاقی ترامپ را که در وقت مسابقه های انتخاباتی به نحوه گسترده ای منتشر شد از یاد نبردید؟ دونالد ترامپ، هیلی را جهت سمت سفیر در شرکت ملل در بیانیه ای این گونه معرفی کرده است: «فرماندار هیلی دارای سابقه ای تأییدشده در گردهم آوردن مردم بدون توجه به سابقه یا تعلقات حزبی ارزش در جهت پیش بردن سیاست های خطیر جهت بهروزی ایالت و کشورش هست. او رهبری بزرگ جهت نمایندگی کردن ما در صحنه جهانی است».

واژه های کلیدی: ایران | ایرانی | آمریکا | ایرانی | آمریکایی | فرماندار | آقای ترامپ | فرمانداران | وزارت خارجه | اعضای کابینه | دونالد ترامپ