بلاگز

  • خرید کتاب از گوگل
  • چاپ کتاب PDF
  • خرید کتاب از آمازون
  • خرید کتاب زبان اصلی
  • دانلود کتاب خارجی
  • دانلود کتاب لاتین
  • گت بلاگز اخبار سیاسی و اجتماعی احمدی‌نژاد در حدی نیست که جهت نظام بن‌بست ایجاد کند/ احتمال استفاده برادرم از

    در پی انتشار بخش هایی از مصاحبه معاون اول رییس جمهور در روزنامه «فایننشال تایمز»، متن کامل این مصاحبه منتشر شد.

    احمدی‌نژاد در حدی نیست که جهت نظام بن‌بست ایجاد کند/ احتمال استفاده برادرم از

    جهانگیری: احمدی نژاد در حدی نیست که جهت نظام بن بست ایجاد کند/ احتمال استفاده برادرم از رانت بخاطر انتساب به من صفر است

    عبارات مهم : ایران

    در پی انتشار بخش هایی از مصاحبه معاون اول رییس جمهور در روزنامه «فایننشال تایمز»، متن کامل این مصاحبه منتشر شد.

    احمدی‌نژاد در حدی نیست که جهت نظام بن‌بست ایجاد کند/ احتمال استفاده برادرم از

    به گزارش ایلنا، مصاحبه جهانگیری در روز چهارشنبه مورخ ۱۸ بهمن سالجاری صورت گرفته که بخشی هایی از آن امروز دوشنبه ۳۰ بهمن در این روزنامه انتشار یافته است.

    آقای دکتر روحانی دیروز در مورد برجام گفتند که با آمریکا یا بدون آمریکا کشور عزیزمان ایران متعهد به برجام است پرسش من این است آیا بدون آمریکا برجام جهت کشور عزیزمان ایران سودی خواهد داشت؟ و اگر شرکت های خارجی در کشور عزیزمان ایران سرمایه گذاری نکنند باقی ماندن در برجام چه فایده ای دارد؟

    ما تا زمانی که برجام در جهت منافع ملی کشورمان باشد حتما از آن حمایت می کنیم و نقض کننده آن نخواهیم بود. ولی هر وقت احساس بکنیم که برجام دیگر منافعی جهت ما ندارد و در جهت مصالح کشور نیست حتما از برجام عبور خواهیم کرد. ولی مطمئنا نخستین کشوری نخواهیم بود که برجام را کنار بگذارد.

    در پی انتشار بخش هایی از مصاحبه معاون اول رییس جمهور در روزنامه «فایننشال تایمز»، متن کامل این مصاحبه منتشر شد.

    می توانم بپرسم مصداق منافعی که شما می فرمایید چه هست؟

    ما از برجام سه نشانه داشتیم. یکی این بود که حق هسته ای کشور عزیزمان ایران به رسمیت آشنا بشود. فعالیت های هسته ای صلح آمیز را بتوانیم ادامه بدهیم. تحریم ها را بتوانیم لغو بکنیم. این اهداف تا زمانی که ادامه پیدا کند ما به برجام پایبند هستیم.

    به شکل مصداقی به عنوان نمونه تا زمانی که کشور عزیزمان ایران قادر به فروش نفت باشد؟

    بتوانیم نفت مان را بفروشیم و پول آن را بدون هیچ گونه محدودیتی دریافت کنیم، پرسشها مان با دنیا حل شود.

    احمدی‌نژاد در حدی نیست که جهت نظام بن‌بست ایجاد کند/ احتمال استفاده برادرم از

    کدام مسایل؟

    ما مسایل مختلفی داریم، صادرات کالا داریم، بازار از دنیا می گیریم، تکنولوژی از دنیا می گیریم، منابع مالی از دنیا می گیریم، تعامل وسیعی با دنیا داریم. اقتصاد کشور عزیزمان ایران جزو بیست اقتصاد اول دنیاست و این اقتصاد حتما با دنیا تعامل گسترده ای دارد. هم محصولات مختلفی می تواند به دنیا صادر کند و هم تکنولوژی از دنیا وارد کند. لذا تا زمانی که به این دستاوردهای برجام دسترسی داشته باشیم هیچ دلیلی نمی بینیم از برجام خارج شویم.

    در پی انتشار بخش هایی از مصاحبه معاون اول رییس جمهور در روزنامه «فایننشال تایمز»، متن کامل این مصاحبه منتشر شد.

    برجام یک متن است و یک روح بر آن حاکم هست. یک روح حاکم بر برجام است که فضای فعالیت و کار با کشور عزیزمان ایران در نتیجه برجام توسعه پیدا کند. آمریکایی ها تلاش کردند تا الان – البته یک جاهایی از متن هم تجاوز کردند – این روح را همواره کاری بکنند که بگویند نمی شود با کشور عزیزمان ایران کار کرد و از این طریق عملا برجام را بی اثر کنند.

    ولی تجربه این چند سال که برجام اجرا شده است این بوده که سرمایه گذار خارجی تا خیالش از جانب آمریکا راحت نباشد نمی آید و آیا این شما را دلواپس نمی کند که اقتصاد کشور عزیزمان ایران بدون سرمایه گذاری توانایی رشدی که مورد نیاز دارد را ندارد؟

    ولی دنیا که فقط آمریکا نیست. در این یک سال بیش از ۳۰ میلیارد دلار قرارداد با طرف های خارجی امضا شده است و خط اعتباری داریم. اروپایی ها هنگامی که دیدند بانک هایشان دارند مقاومت می کنند ، روش دیگری را خودشان پیدا کردند. ایتالیا نخستین کشوری بود که پنج میلیارد دلار قرارداد امضا کرد. اتریش قرارداد ۱٫۵ میلیارد یورویی امضا کرد. پروژه هایش بعضا اجرایی شده است هست. کره جنوبی هشت میلیارد یورو قرارداد امضا کرده، پروژه های زیادی معرفی شده، چین بیش از ۱۰ میلیارد دلار امضا کرده و بیش از ۳۰ میلیارد دلار در حال مذاکره هست. این غیر از شرکت هایی مثل توتال هستند که سرمایه گذاری مستقیم خارجی در سقف پنج میلیارد دلار الان شروع کردند. البته این به خاطر جذابیت کشور عزیزمان ایران هست. کشور عزیزمان ایران یک کشور استثنایی است جهت کارکردن با خارجی ها از لحاظ پتانسیل.

    احمدی‌نژاد در حدی نیست که جهت نظام بن‌بست ایجاد کند/ احتمال استفاده برادرم از

    می توانم بپرسم از این خطوط اعتباری که گفتید حدودا سی میلیارد دلار چقدر تا الان باز شده است است؟

    تمام این ۳۰ میلیارد دلار قرارداد شده است هست. گارانتی نامه های دولت کشور عزیزمان ایران جهت آنها صادر شده است هست. پروژه جهت آنها معرفی شده است هست. ۱۲ میلیارد دلار از این ۳۰ میلیارد دلار ال سی پروژه هایش باز شده است هست. یعنی پروژه ها نهایی شده است است و گشایش اعتبار شده است است و آمده است در داخل شروع به کار کرده هست. مثل برقی کردن راه آهن تهران-مشهد، برقی کردن راه آهن گرمسار-اینچه برون، نیروگاه هرمزگان، قطار سریع السیر اصفهان-تهران و فاز دوم پالایشگاه آبادان. این ۱۲ میلیارد آمده است روی زمین و دارد کار می شود.

    آقای روحانی می گویند اقتصاد کشور عزیزمان ایران حداقل در سال به ۵۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری خارجی نیاز دارد. این میزانی که شما گفتید جهت اقتصاد کشور عزیزمان ایران بسیار کم است . آیا شما دلواپس نیستید با مخالفتی که آمریکا دارد و با پرسشها زیادی که اقتصاد کشور عزیزمان ایران دارد اینها آب باریکه ای است که فقط جای تنفس به اقتصاد کشور عزیزمان ایران می دهد ولی ممکن است نتواند نجاتش بدهد؟

    اقتصاد کشور عزیزمان ایران این طور نیست که حیاتش فقط به منابع خارجی وابسته باشد. ظرفیت درونی اقتصاد کشور عزیزمان ایران خودش ظرفیت بسیار بالایی است که حتی اگر منابع خارجی هم به سمتش نیاید می تواند با ظرفیت بخش شخصی و ظرفیت درونی خودش، توسعه اش را دنبال کند. البته ما نیازمند این هستیم که توسعه کشور و اقتصاد ما سرعت بیشتری پیدا کند.

    آیا دلواپس نیستید که با توجه به سابقه ای که اروپا دارد و با توجه به توان کمی که در عرصه بین المللی نسبت به آمریکا دارد و در مقابله با آمریکا پروژه هایی را که تعریف کرده است مثل ایرباس، توتال و یا این ۳۰ میلیارد دلار که بخشی از آن را اروپایی ها تامین می کنند، هنگامی که که در ماه می مشخص بشود که آمریکا دیگر قصد همراهی در قضیه برجام را ندارد و اینها همه رها شود، آن موقع شما بدون اروپا چه خواهید کرد؟

    این حجم ۱۲ میلیارد دلار که گفتم ظرف یک سال به قرارداد رسیده ، ال سی باز شده، تقریبا در همه دوره ها جزو سال های کم سابقه بوده هست. البته ممکن است بگوییم چون در مدت طولانی هیچ فاینانسی نبوده یک دفعه باز شده است هست. ولی از سوی طرف های خارجی میل به زیادی هم هست. از طرف ما فقط بخش نفتمان نزدیک به ۲۰۰ میلیارد دلار طرح آماده دارد که عرضه بکند جهت سرمایه گذارانی که علاقمند به سرمایه گذاری در این بخش هستند. شاید در دوران گذشته چنین میزان پروژه تعریف شده است آماده ای در دست ما نبود. ما الان ده ها میلیارد دلار در بخش حمل و نقل پروژه های آماده داریم. در بخش صنایع غیر نفتی میلیاردها دلار طرح آماده داریم. فکر نمی کنم هیچ کشوری طرح تعریف شده است اقتصادی به این میزان داشته باشد. به همین علت به محض این که خط اعتباری امضا می شود پروژه ها به سرعت نهایی می شود.

    ما ایرانی ها از آمریکایی ها خاطرات بد زیاد داریم. آمریکا در طول ۶۰ سال گذشته از کودتا کردن علیه ملت کشور عزیزمان ایران تا ساقط کردن هواپیمای مسافربری، تا دخالتش به نفع صدام در جنگ تا پرسشها دیگر. به هر حال بعد از این همه بدی هایی که آمریکا در حق ملت کشور عزیزمان ایران کرده، یک عده ای در کشور عزیزمان ایران توافق کردند که با آمریکا در قضیه هسته ای مذاکره کنیم. همان موقع یک عده ی دیگری در کشور عزیزمان ایران می گفتند که با آمریکا مذاکره نکنیم چون قابل اعتماد نیست. عملا آمریکا بعد از توافق برجام نشان داد که گروهی که بی اعتماد بودند حق با آن ها بود. البته مذاکره را تیم آقای روحانی و شخص آقای روحانی هدایت کرد ولی لحظه به لحظه ی مذاکرات به نظر رهبر انقلاب رسانده می شد و نهایتا تایید رهبر انقلاب بر توافق برجام شد.

    شما ببینید صحبت ترامپ در مجمع عمومی شرکت ملل که در کنارش صحبت آقای دکتر روحانی بود. نحوه ی مطالبی که او به عنوان رییس جمهور آمریکا گفت و نحوه ی گفتگویی که رییس جمهور کشور عزیزمان ایران مطرح کرد. بالاخره فرهنگ دو رییس جمهور در عرصه جهانی به نمایش گذاشته شد.

    آقای جهانگیری شما در مناظره هایی که داشتید گفتید شما صدای اصلاح طلبان هستید الان خود اصلاح طلبان دلواپس هستند. بعضی ها می گویند این خطر وجود دارد که مردم از اصلاح طلبان هم بگذرند، آیا شما جمهوری اسلامی را در خطر می بینید؟ با توجه به تظاهراتی که اخیرا شده است و با توجه به بعضی چالش ها که ممکن است در تعداد کم باشد ولی وجود دارد چه در مساله تظاهرات و چه در مساله حجاب، آیا شما فکر می کنید که جمهوری اسلامی در معرض خطر قرار دارد؟

    جمهوری اسلامی با اعتبار مردم مستقر شد. من خودم آن زمان–این روزها که روزهای سالگرد انقلاب است- جوان بیست ساله ای بودم که در خیابان های پایتخت کشور عزیزمان ایران و کرمان بودیم. مردم کشور عزیزمان ایران ایستادند با روحیه مسالمت آمیز علیرغم این که گفته می شد رژیم شاه بزرگترین قدرت نظامی منطقه هست، انقلابشان را بدون خشونت به پیروزی رساندند. تاریخ انقلاب کشور عزیزمان ایران یکی از استثنائات تاریخ انقلاب های دنیاست. بعد از پیروزی انقلاب خیلی کارهای بزرگی علیه آن شد که بااهمیت ترین آنها جنگ بود. فقط مردم کشور عزیزمان ایران ایستادند و از جمهوری اسلامی حفاظت کردند که یک وجب از خاک این کشور از دست نرود. آن مردم به نظر من هنوز پای جمهوری اسلامی هستند.

    مهم ترین دستاورد آقای روحانی و اصلاح طلبان برنامه هسته ای کشور عزیزمان ایران بود. با مشکلاتی که آمریکا ایجاد کرده آیا دلواپس نیستید که اصلاحات دچار چالش جدی شود و کسانی که به آقای روحانی رای دادند و کسانی که مناظره های شما را تایید می کردند ، لیکن نشانه های ناامیدی بنظر زیاد شده است هست، این مسایل و ضربه خوردن اصلاح طلبان شما را دلواپس نمی کند؟

    ممکن است گفته شود مردم نارضایتی هایی دارند. مردم مطالباتی دارند. این مطالبات هم مطالبات درستی هست. مردم هم در بخش اقتصادی می خواهند کشورشان از موقعیت بهتری برخوردار باشد، زندگی بهتری داشته باشند، رفاه بیشتری داشته باشند، هم در زمینه پرسشها فرهنگی مطالباتی دارند، هم در زمینه پرسشها اجتماعی و هم در زمینه پرسشها سیاسی داخلی و خارجی مطالباتی دارند. این مطالباتی است که مردم کشور عزیزمان ایران دارند و مردم همه کشورها هم نسبت به حاکمیتشان دارند. حرکت ما به سمتی است که به مطالبات مردم پاسخ دهیم. اصلاح طلب ها به صورت جدی تر در میان گروه های سیاسی خودشان را هم زبان با زبان مردم می کنند و تلاش می کنند که مطالبات مردم را از طریق اصلاحات پیگیری بکنند.

    ولی الان چالش های کلاسیک تبدیل به چالش های مدرنی شده است است و اینکه آیا جمهوری اسلامی توانایی و ظرفیت تطبیق خود با این چالش های مدرن را دارد ؟ چالش هایی که تفاوت دارد با جنگی که مردم با گوشت و خون سد فیزیکی دشمن شوند .الان رسانه های اجتماعی وجود دارند و مرکز تحقیقات ریاست جمهوری تحقیقی که در سال ۹۲ انجام داده است تقریبا نصف مردم اعتقاد داشتند که حجاب نباید اضطراری باشد جمهوری اسلامی با ساختار سنتی خود چه مواجهه ای با این چالش های عصر تازه خواهد داشت؟

    انعطاف در جمهوری اسلامی بالاست. کسانی که آشنایی دقیقی از جمهوری اسلامی داشته باشند می دانند که جمهوری اسلامی قدرت انعطافش خصوصا در برابر مردمش بالاست. حتما آن چیزی که مردم کشور عزیزمان ایران بخواهند جمهوری اسلامی تلاش می کند که با مردمش گفتگو کند و به نحوی مطالبات اکثر مردم کشور عزیزمان ایران را تامین کند.

    اگر اکثریت مردم بخواهند حجاب اضطراری نباشد؟

    این که این جا ما اعلام کنیم اکثریت مردم چنین چیزی می خواهند این که معلوم نیست. همان مرکز تحقیقات استراتژیک ریاست جمهوری یک نظرسنجی هم انجام داده که بیش از ۶۰ درصد مردم کشور عزیزمان ایران همچنان معتقدند که با اصلاحات همه ی مطالباتشان قابل تأمین هست. یعنی مردم هیچ چیز دیگری جز روش اصلاحات جهت تأمین مطالبات خودشان دنبال نمی کنند. من فکر می کنم این روش هایی که تا به الان با راه های اصلاحات دنبال کردند حتما به خواسته هایشان در جمهوری اسلامی می رسند.

    شما خودتان بارها گفته اید اصلاحات باید قانونی و تدریجی باشد. آیا فکر می کنید همان سرعت و همان قالب می تواند مردم را همچنان اعتقاد به اصلاحات نگه دارد یا اینکه فکر می کنید سرعت باید عوض کردن کند؟

    من فکر می کنم گاهی اوقات مورد نیاز است سرعتمان را در بعضی پرسشها اضافه کنیم ولی به هر حال این مردم، مردمی هستند که هنگامی که در انتخابات شرکت می کنند بیش از ۷۰ درصدشان در انتخابات شرکت می کنند. من فکر می کنم که هنوز چند ماه که زیاد از انتخابات نگذشته نمی شود گفت مردمی که در اردیبهشت امسال در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کردند و آن رای را به رییس جمهور دادند ظرف این چند ماه اتفاقاتی برایشان افتاده که از همه ی آن روش هایشان دست برداشتند.

    با توجه به اینکه در عالم سیاست تلقی مردم مهم تر از واقعیت است و تلقی مردم این است که وضعشان از نظر اقتصادی بدتر شده است هست. با توجه به اینکه در مورد آزادی های اجتماعی و آزادی های سیاسی آگاهی زیاد شده است و ارتباطات باعث شده است امروز مردم حتی به عنوان بودجه کار داشته باشند. این حس بی عدالتی و فساد اوضاع را از نظر مردم وخیم نشان می دهد. من مردم عادی را می بینم که می گویند امیدمان را کامل از دست داده ایم، دلواپس هستند و می گویند امکان ندارد دوباره رای بدهیم. آیا شما دلواپس نیستید که انتخابات بعدی ممکن است چرخشی رخ بدهد و مجلس و ریاست جمهوری به سمت اصولگرایان بچرخد؟

    بله می آیند بین کاندیداهایی که است آن کس را که زیاد با نظراتشان و با مطالباتشان همراهی دارد گزینش می کنند. البته واقعیتی که الان وجود دارد اینترنت و این روش اطلاع رسانی تازه یک مسئله ای شده است هست. ولی من فکر می کنم در این اعتراضات اخیر واقعیت نمود قضیه از بودش زیاد بود. یعنی در شهری چند نفر می آمدند جمله ای می گفتند – ما بر اساس اطلاعاتی که به آن دسترسی پیدا کردیم – یا شعاری که به وسیله چند نفر داده می شد در همان شهرستان به عنوان نمونه یک شهرستان صد هزار نفری نهایتا دویست نفر بودند و از همان دویست نفر پنج یا ده نفرشان شعاری می دادند که این شعار می شد خبر اول بعضی رسانه های خارجی و انگار که کل مردم کشور عزیزمان ایران یا اکثریتی یک همچنین شعاری دادند. یک نوعی شرکت دهی به نظر می آید انجام گرفته بود که این نارضایتی ها را تبدیل بکند به یک مسئله اول در دنیا و به همین علت هم آمریکایی ها عنوان را به شورای امنیت بردند. آمریکایی ها درخواست کردند بگویند خیلی مسئله بزرگی بوده هست. ما که در کشور عزیزمان ایران بودیم به نظر من اتفاقاتی که در این ایام افتاد با اتفاقات سال ۸۸ مقایسه بکنید. اصلا مگر قابل مقایسه است؟

    این که در انتخابات یک بار مردم به یک جریان رای بدهند و بار دیگر به یک جریان دیگر طبیعی هست. مردم ممکن است احساس کنند این بار جریان اصلاحات یا جریان اعتدال آن جوری که می باید کار می کرد کار نکرده است و بیایند به جریان دیگری که در داخل نظام هم تعریف شده است رای بدهند، هم از موضع حاکمیت جمهوری اسلامی و هم از موضع اصلاح طلبی می گویم، بالاخره یک اصلاح طلب هدفش این است که مردم در انتخابات آزاد باشند افراد، کاندیدا ها، جریانات سیاسی کاندیداهاشون مطرح بکنند و حرفشان را بتوانند به مردم انتقال یافته کنند و مردم گزینش کنند.

    حالا یک بار یک اصولگرا را گزینش می کنند، یک بار یک اصلاح طلب گزینش می کنند. این یک حق بزرگی است که ما باید از آن حفاظت کنیم. ولی به عنوان یک اصلاح طلب من این دغدغه را نسبت به جریان اصلاح طلبی ندارم که بگویم که الان در حدی است که نگرانی وجود دارد که ممکن است مردم برگردند بروند به سمت جریان اصولگرایی. ضمن آنکه من رویکرد مردم به جریانی خارج از حاکمیت که اصلا باورم نیست.

    ممکن است مردم حس بد وضع اقتصادی خودشان از میزانی که وضعشان بد است زیاد باشد. در همین نظر سنجی ها خیلی ها را دیدم که از آنها پرسیدند وضع زندگی ات چطور است؟ گفته وضعم بد نیست. ولی هنگامی که پرسش شد که وضع زندگی مردم چطور است؟ گفته وضع مردم خیلی بد هست. یعنی طرف هنگامی که راجع به ی خودش قضاوت می کند می بیند که زندگی اش آنقدر هم که می گویند بد نیست. ولی بخش از آن به علت این فضایی است که مخالفین دولت متاسفانه دامن زدند که دولت آقای روحانی را در دید مردم بدبین کنند، فکر نکردند که اگر ادامه اش بدهند بالاخره به کل نظام برمی گردد. من در جریان همین اعتراضات هم بلافاصله بعدش در جمعه ای که پنج شنبه اش نخستین اعتراض در مشهد شد در یک جمع اصلاح طلب صحبت می کردم آنجا این جمله را به مخالفین دولت گفتم که اشتباه می کنید شما که شروع کردید دودش به چشم خودتان می رود. چون در جریانات اجتماعی این طور نیست که شروع کننده همان ادامه دهنده و همان خاتمه دهنده اش باشد. پرسشها هنگامی که آمد در خیابان دیگر از دست کسی که شروعش می کند خارج می شود.

    این شما را دلواپس می کند؟

    بله ، حتما. پرسشها اگر بخواهد در سطح خیابان تعیین وظیفه بشود حتما ما دلواپس هستیم و نباید بگذاریم به این مرحله برسد. مردم کشور عزیزمان ایران علیرغم اینکه این دغدغه ها را دارند ولی به این توصیه مهم هم توجه دارند که در این منطقه زندگی می کنند. حتی آزادی خودشان، شکل گیری حکومتشان، میزان دخالتشان در حکومت را با کشورهای اطراف خودشان مقایسه می کنند. مردم کشور عزیزمان ایران که نمی آیند بگویند از نظر آزادی در فرانسه چه وضعیتی وجود دارد و ما با آنها یکی هستیم یا نه. مردم کشور عزیزمان ایران می گویند این همسایه های کشور عزیزمان ایران در خلیج فارس کدامشان اصلا یک انتخابات دارند؟ کدامشان یک حاکمی دارند که می توانند مطمئن باشند که چهار سال دیگر یا هشت سال دیگر یا یک دوره ای دیگر با رای خودشان می توانند عوض کنند و کس دیگری به جای او بگذارند. بالاخره ما در این منطقه زندگی می کنیم. ما در این منطقه درست است که تاریخ مشروطه صد ساله ای داریم که جهت آزادی مبارزه کردیم، جهت حاکمیت قانون مبارزه کردیم، الان دستاوردمان نسبت به نقطه مطلوب ممکن است فاصله داشته باشد ولی نسبت به کشورهای منطقه خیلی جلو هستیم. ما بالاخره فکر می کنیم این روشی که ما داریم باید یک جوری الگو سازی کنیم که در کشورهای منطقه مردم بتوانند با رای خودشان حاکمانشان را گزینش کنند. البته مردم کشور عزیزمان ایران با دنیای غرب هم تعامل دارند و فکر می کنند باید تلاش بکنند به آن درجه از آزادی هم برسند.

    شما همین الان و بارها قبلا در صحبت هایتان نسبت به مخالفتهایی که در درون حاکمیت نسبت به دولت آقای روحانی می شود هشدار داده اید. آقای زنگنه هم پریروز گفتند ما جرات نداریم در مورد قراردادهای نفتی اعلام کنیم که با چه کسی مذاکره می کنیم، لیکن که هم از داخل و هم از خارج تلاش می کنند قراردادها را به هم بزنند. در درون حاکمیت چه کسانی مخالف سرمایه گذاری خارجی و موفقیت دولت آقای روحانی هستند؟

    به نظر من کسی در کشور عزیزمان ایران مخالف سرمایه گذاری خارجی نیست. سپاه هم نیست. اولا سرمایه گذاری خارجی سیاست کلی اعلام شده است از سوی رهبر انقلاب هست. من هم به عنوان مسئول اقتصاد مقاومتی از مواردی که دارم پیگیری می کنم جذب منابع و سرمایه خارجی است.

    زمان قراردادهای نفت ما عوض کردن جدی در جهت گیری های قراردادها انجام دادیم. به هرحال ما کشوری هستیم که نفت فقط یک عنوان اقتصادی نیست. نفت یک عنوان سیاسی نیز هست. وزارت نفت آمد قراردادهای جدیدتری مطرح کرد. IPC به شرکت های خارجی گفت شما پول بیارید، این جا برداشت کنید و بعد مسئولیت بهره برداری با خودتان باشد که از بشکه نفتی که برداشت می کنید به ازای آن ما یک عددی به شما پرداخت بکنیم. این خیلی حرف نویی هست. یک از سر دلسوزی فکر می کردند که قرارداد خوبی نیست و باید مخالفت بکنند. یک عده هم از روی لج بازی با دولت که آیا این دولت این طرح های نو را مطرح می کند، مخالفت کردند. نهایتا رهبری گفتند عنوان را ببرید در ستاد اقتصاد مقاومتی تصمیم گیری کنید و حتی آقای رییس جمهور جلسه ای گذاشت و گفت مخالفین هم بیایند. بالاخره اشکالاتی که مطرح می شد ما اصلاح کردیم. بعد از اصلاحات رییس مجلس و دیگران هم این قراردادها را دیدند و تایید کردند. از آن تاریخ شما حرفی راجع به ی قراردادها نفتی نشنیدید. توتال بر مبنای همین قراردادها آمد، شرکت های دیگر هم برهمین مبنا خواهند آمد.

    شما جریان مخالف دولت را معرفی نمی کنید ؟ چه کسانی هستند چه کسانی مقاومت می کنند؟ اینها پروژه های ملی است.

    جریان برابر دولت با این (پروژه های ملی) مخالفت نکردند بعد از این که قرارداد نهایی شد. توتال آمد و دارد کارش را می کند. این که ما یک شرکتی داشته باشیم بگوییم توتال نیاید و بدهید به ما این در واقع بحث مسابقه یک خورده دستوری هست. اینکه مسابقه باشد ولی شما همه اش را بدهید به ما، بله دولت زیر بار چنین کاری نمی رود. دولت قدرتش را هم دارد و می تواند با قدرت بایستد و از این کارهایش دفاع بکند. من در این جور جاها قدرت دولت را کم نمی بینم. دولت در اقتصاد هر اراده ای بکند می تواند عملیاتی بکند. حتی همین نهادهایی که گفته می شود اقتصاد کشور دستشان است دولت اگر بخواهد می تواند به آنها ندهد. یعنی ما می توانیم بگوییم فلان شرکت سپاه در فلان کار حضور پیدا نکند. خیلی جاها بوده است که شرکت خوب کار نکرده خلع یدش کردیم. مثل بعضی پروژه ها در بخش راه و بخش نفت. خیلی جاها هم بوده است خوب کار کردند. یعنی کاری که بهشون واگذار کردیم، خوب عمل کردند. همین اتوبان غرب پایتخت کشور عزیزمان ایران از گرمدره تا قزوین که خود من رفتم کلنگ زدم آقای آخوندی واگذار کرده بود به قرارگاه خاتم الانبیا. الان یک سال نگذشته که این اتوبان تا ایستگاه قم تقریبا تکمیل شده است هست. یعنی یک جاهایی که به آنها پروژه واگذار کردیم خوب کار می کنند. به هر حال این نهاد ها یک امکان و ظرفیتی جهت کشور دارند، ما که نمی توانیم بگوییم از این ظرفیت استفاده نکنیم. یا توانی که این ها در یک تونلی ما زدیم در منطقه غرب کرمانشاه جهت انتقال آب که ۴۵ کیلومتر هست. اگر همین دوستان نیامده بودند جهت ساخت تونل های یک کیلومتری چندین سال معطل می شدیم.

    یک توانمندی شکل گرفته است مهم آن است که این توانمندی مزاحم بخش شخصی ما نباید بشود. آن چیزی که ما راجع به آن حساسیت داریم این است که بخش شخصی در اقتصاد کشور عزیزمان ایران باید میدان دار مهم اقتصاد باشد. نهادهای عمومی، نهادهای حاکمیتی که کار اقتصادی در اختیارشان است و شرکت های اقتصادی دارند، این ها را باید حتما در مسابقه با شرکت های شخصی به کار نگیرند. این که شما بگویید الان نمی گیرند؟ نه الان ممکن است یک جاهایی به کار بگیرند.

    اخیرا رهبری دستور دادند که نهادهای نظامی شرکت هایی که غیر مرتبط به فعالیت خودشان است واگذار کنند. همان طور که آقای رییس جمهور دستور دادند که شرکت تامین اجتماعی، بانک ها و دیگر نهادهای دولتی که شرکت دارند باید واگذار شود. من فکر می کنم ما می توانیم این پرسشها را در داخل کشور حل کنیم.

    با توجه به اینکه ساختار اقتصادی کشور عزیزمان ایران دو – سوم آن دولتی و حکومتی است و یک سوم یا ۲۰ درصد در اختیار بخش شخصی هست، چه طور می توانید این ساختار گسترده را که افراد زیادی درآن ذینفع هستند عوض کردن بدهید؟ در ۵ سال گذشته که آقای روحانی بودند توانسته اید ساختار را عوض کردن جدی بدهید؟

    در واقع عوض کردن ساختار اقتصاد کشور عزیزمان ایران از دولتی به شخصی بعد از جنگ شروع شد. یعنی با دولت آقای هاشمی و آن موقع ما مجلس بودیم یکی از جهت گیری هامان بود که اقتصاد کشور عزیزمان ایران باید برود به سمتی که بنگاه هایی که در اختیار دولت است به بخش شخصی واگذار شوند. خیلی ها هم واگذار شد.

    منافع یک عده ای به علت مدیریت، به این شرکت ها گره خورده هست. ما هنگامی که بخواهیم این ها را واگذار کنیم، مقاومت هایی در مقابلمان می شود ولی باید ایستادگی کرد تا این اتفاق بیفتد.

    حتما بخش شخصی کشور عزیزمان ایران باید قدرتمندتر و نیرومند تر بشود. بله این توانایی را دارد که بزرگ بشود. بخش شخصی کشور عزیزمان ایران هنوز توانایی اینکه کار بزرگ به عنوان نمونه یک میلیارد دلاری، دو میلیارد دلاری به علت اینکه هنوز به آن حد بزرگ نشده هست، به عهده بگیرد. به همین علت هم است که نهادهای عمومی غیر دولتی مثل شرکت بازنشستگی، مثل هیات های سرمایه گذاری بانک ها، این ها کارهای بزرگ در اختیارشان هست. ما در قانون اساسی مان هم این مسئله را داریم. اصل ۴۴ قانون اساسی هم می گوید شرکت های بزرگ، صنایع بزرگ، کشتی سازی، بانک ها دولتی است و قانون اساسی هم تحت تاثیر فضای اول انقلاب بر این مبنا شکل گرفته است ولی رهبری کار بزرگی کردند و آمدند تفسیری از اصل ۴۴ دادند و گفتند این ها می تواند دولتی نباشد.

    آیا این اتفاقی که جهت اقتصاد کشور عزیزمان ایران افتاد و آن را مانند سیاست کشور عزیزمان ایران تبدیل به خودی و غیرخودی کردند خودش منشا فساد نشد؟ و شما به عنوان مسئول مبارزه با مفاسد اقتصادی در مبارزه با فساد چقدر پیشرفت داشته اید؟ اقتصاد کشور عزیزمان ایران چقدر دولتی و حکومتی است؟ تقسیم اقتصاد بین بخش شخصی و دولتی را چه طور می بینید؟

    به نظر من به طور کلی در کشورهایی که اقتصادشان دولتی هست، فساد بالاست. یعنی رابطه بین فساد و اقتصاد دولتی رابطه ای یک به یک هست. البته هنگامی که می گوییم اقتصاد دولتی به این معنی است که بیش از ۵۰ درصد تولید ناخالص داخلی کشور عزیزمان ایران متعلق به بخش خدمات هست. حدود ۲۰ درصدش بخش صنعت و حدود ۱۲-۱۳ درصد متعلق به بخش کشاورزی هست. در بخش خدمات کشور عزیزمان ایران عموما بخش شخصی هست. در بخش خدمات سهم بخش شخصی حتما بالغ بر ۷۰-۸۰ درصد هست. یعنی سیستم تجارت کشور عزیزمان ایران تقریبا سیستم شخصی هست. ما الان تعداد مغازه هایمان یکی از مشکلاتمان هست. یکی از دلایلی که عده ای از مغازه دارانمان می گویند رکود در اقتصاد هست. بالاخره یک هنگامی که بوده است که به اندازه پنجاه خانوار یک مغازه ای بوده هست. الان شده است به اندازه سه چهار خانوار یک مغازه. بعد هم فروشگاه های بزرگ زیادی شکل گرفته است و کار این ها کم شده است هست. این ها کار خودشان که کم شده است فکر می کنند اقتصاد راکد شده است است و فعل و انفعالی در اقتصاد نیست. حتی اینکه اقتصاد در سال قبل ۱۲ درصد رشد دارد شما از هر کسی می پرسید می گوید اقتصاد که راکد هست. علت رکود هم این است که می گویند از مغازه دارها بپرسید چقدر خرید و فروش می کنند.

    کشاورزی هم که شخصی هست. در صنعت از نظر تعداد واحدها فرض کنید ۹۰ هزار تا ۱۰۰ هزار واحد صنعتی داشته باشیم. بالغ بر ۹۵ هزار واحد صنعتی کشور متعلق به بخش شخصی هست. می ماند ۵ هزار یا ۶ هزار واحد. البته شما ممکن است بگویید این ۵ هزار با آن ۹۵ هزار از نظر توان اقتصادی چه جور است؟ ممکن است بگویم این ۵ هزار که ۵ درصد هستند ۴۰ درصد ارزش افزوده صنعت را ایجاد می کنند، ۳۰ درصد اشتغال صنعتی کشور را دارند. یعنی یک ۵ درصدی هستند که واحدهای بزرگی هستند. من فکر می کنم که سهم دولت در بنگاه های اقتصادی سهم زیادی نیست.

    ولی مهم این است که جاهایی که خیلی تعیین کننده است دولت ما خیلی ورود پیدا کرده هست. به عنوان نمونه آموزش و پرورش ما تقریبا همه اش دست دولت هست. هر کار هم بکنیم به علت گستردگی آموزش و پرورش نمی توانیم هم رضایت فرهنگی را فراهم کنیم هم سرویس مطلوب بدهیم. از نظر فرهنگی، از نظر سیاسی و اجتماعی در برابر مدارس غیر انتفاعی مقاومت می شود، یا بخش بهداشت و درمان یا دانشگاه ها. بالاخره بخش اقتصاد دولتی در این جاهاست که پررنگ می شود. شما بودجه قوه مجریه را ببینید به جز بخش دفاع و دانشگاه ها و آموزش و پرورش و بهداشت و درمان، یعنی به جز این چهار حوزه، بقیه بودجه قوه مجریه دیگر عددی نیست. سهم مهم بودجه قوه مجریه این چهار بخش است.

    فساد کجا اتفاق می افتد؟

    فساد در چند جا اتفاق می افتد. یکی فساد در نظام بانکی اتفاق می افتد. آن جایی که مدیر دولتی اختیار دارد. آن جایی که به قول معروف امضای طلایی وجود دارد. این امضای طلایی در فرآیند تصمیم گیری ها حتی جهت بخش اقتصادی هم وجود دارد. شما ببینید این طور نیست که بخش شخصی در جاهای دیگر دنیا جهت کار خودش به دستگاه های دولتی مراجعه نمی کند. شما امروز اگر می خواهید یک ال سی باز کنید باید بالاخره به وزارت صنعت مراجعه بکنید. باید به بانک مرکزی مراجعه بکنید. یعنی فرآیند تصمیم گیری ما دولتی هست. در این فرآیند گلوگاهایی وجود دارد که در این گلوگاه ها بین بخش شخصی و کارشناس جهت مجوزه گفتگو می شود. در بانک این خطوط اعتباری که داریم با این روش قیمت دستوری هم که معمولا می گذاشتیم، این قیمت سود دستوری هر کس موفق می شد اعتبار از بانک می گرفت یک برد بزرگی کرده بود.

    یکی هم زمین هست. البته ممکن است بگویید مردم در کارهای جزیی خودشان هم هنگامی که به اداره ای مراجعه می کنند بالاخره می بینند جهت کار جزیی هم کارمند یک چیزی مطالبه می کند. در کشور ما فساد عمده در جایی است که پول است یکی بانک هست، یکی زمین هست، یکی قراردادهای دولتی که می خواهد واگذار شود، پروژه هایی که می خواهد ساخته شود، حالا تحت تشریفات مناقصه است یا روش های دیگری گزینش می شود. این ها جاهایی است که فساد های بزرگ شکل می گیرد.

    سرمایه گذاران خارجی هم خیلی مساله فساد را مطرح می کنند، آنها فکر می کنند فساد تمام دستگاه ها را گرفته هست. داخلی ها هم می گویند؛ در مناظرات انتخاباتی هم شما خودتان گستردگی فساد را مطرح کردید آیا برخورد با فساد امکان پذیر است یا اینکه فساد سراپای وجود این سیستم را گرفته است؟

    اینطور نیست که فساد سراپای سیستم رو گرفته باشد. واقعیتی که وجود دارد این است که در اقتصاد دولتی و در اقتصاد کشور عزیزمان ایران فساد زیاد هست. و واقعیت بدتر این است که چون نتوانستیم اقتصاد رو سریع آزاد کنیم ، براق سازی کنیم و نتوانستیم از کمک رسانه های آزاد استفاده کنیم، یک مقدار فساد سیستماتیک هم شده است هست. فسادهای بزرگی هم که در دولت گذشته اتفاق افتاد، ذهن مردم هم درگیر شد که آیا می شود کسی ۲٫۷ میلیارد دلار پول نفت بگیرد و بعد ندهد. من اراده جدی در راس حکومت جهت مقابله با فساد می بینم. رهبری گفتند نهادهای زیر نظر من هم از این مساله مستثنی نیستند. اگر ما به این نتیجه برسیم که در یک نهاد نظامی یا حکومتی فسادی وجود دارد، با قاطعیت دنبال می کنیم. کسی جرات نمی کند هنگامی که که ما بگوییم اینجا فساد وجود دارد و بگوید اینجا جلو نروید. ممکن است بگویند تبلیغاتی نکنید بروید جلو ببینید عنوان واقعا چیست.

    در مورد رأس حکومت پرسش بزرگی که در محافل عمومی مطرح است این است که جمهوری اسلامی کشور عزیزمان ایران بعد از آقای خامنه ای چه خواهد شد؟ آیا بحران های جدی دامن گیر جمهوری اسلامی خواهد شد؟ با توجه به اینکه بعد از آقای خمینی شرایط عوض کردن کرده هست، آیا شما دلواپس آینده جمهوری اسلامی هستید؟

    بحمدالله آیت الله خامنه ای حالشان خیلی خوب هست. سرحال هم هستند بگونه ای که ما هیچ دغدغه ای نداریم. در وقت امام (ره) هم که مسئولان هنوز به این درجه از بلوغ سیاسی امروز نرسیده بودند ولی همه دیدند که در بحث تعیین رهبری بعد از ایشان هیچ مشکلی پیش نیامد. این درجه از بلوغ در سیاستمداران کشور عزیزمان ایران الان خیلی خوب است و در عین اینکه اختلافاتشان را با هم گاهی خیلی تند بروز می دهند ولی روی تصمیم گیری بر روی مسایل مهم کشور در وقت خودش خیلی تعیین کننده هستند و هیچ بحرانی پیش نخواهد آمد.

    آیا بازبینی قانون اساسی در دستور کار هست؟ یعنی مانند آنچه آقای خمینی قبل از درگذشتشان انجام دادند؟

    الان بحثی نیست ولی قانون اساسی می تواند اصلاح شود. صحبتی تا این لحظه نکرده ایم.

    حدود کار قوا باید در قانون اساسی بازبینی شود؟

    بعد از چندین سال که از قانون اساسی گذشته، ما در اجرا و نحوه ارتباطی که بین سه قوه است و بعضا در کار همدیگر مداخله می کنند، با مشکلاتی مواجه هستیم. بعضی از قانون گذاریهایی که مجلس می کند فکر می کنم دخالت آشکار در کار قوه مجریه هست. اینکه مجلس بگوید قیمت بنزین را زیاد کردن ندهید، بعد قوه مجریه چه کاره است؟

    ولی این فرایند شروع نشده است؟

    قانون اساسی نیاز به اصلاحات و بازبینی دارد بعد از یک دوره طولانی ولی فرایند آن هنوز شروع نشده است.

    شما زمانی پل بین اصلاحات و آقای خامنه ای شدید. آیا همچنان این نقش را دارید؟ بعد از انتخابات ریاست جمهوری این نقش را نداشتید؟

    پل نشدم. بعد از درگذشت آقای هاشمی دغدغه ای به وجود آمد که اصلاح طلبان از طریق ایشان دغدغه هایشان را به رهبری انتقال یافته می کردند. الآن که آقای خاتمی با محدودیتهایی روبرو هستند و اصلاح طلبان خودشان را در داخل نظام تعریف می کنند، من این را خدمت رهبری طرح کردم که ایشان در پاسخ گفتند چه کسی بهتر از خود شما. بعد از انتخابات ریاست جمهوری هنوز بطور شخصی خدمت ایشان نرفته ام ولی ان شاء الله حتما می روم.

    چرا نرفتید؟ چون شایعه شده است که ارتباط شما با ایشان مسئله پیدا کرده هست. همچنین شایعه شده است بود که ارتباطتان با آقای روحانی هم خراب شده است است.

    رابطه ام با شخص رهبری، رابطه بسیار خوبی هست. می خواستم یک مقدار از دوران انتخابات که در آن دوران یک کمی از کاندیدا های دیگر تندتر رفتم مقداری وقت هم بگذرد( با خنده). رابطه ام با آقای روحانی هم خیلی خوب و صمیمی است و شاید در بین همه دولت ها عالی ترین رابطه بین مدیر جمهور و معاون اول در این دولت وجود داشته باشد.

    شما در انتخابات ریاست جمهوری بعدی شرکت خواهید کرد؟

    اصلا به اینکه بعنوان کاندیدا شرکت کنم، حتی فکر هم نکرده ام.

    می توانم از برادرتان بپرسم؟ آیا فکر می کنید برادرتان در فساد نقشی داشتند؟

    من فقط در این باره یکبار گفتم منتظر اعلام نظر قوه قضاییه خواهم ماند و عدم موضع گیری در مورد پرونده قضایی ایشان نشان می دهد که من در مبارزه با فساد خیلی جدی هستم و هیچ خط قرمزی ندارم. البته ایشان هیچ ارتباطی با دولت نداشته و ندارد. مطمئن هستم که احتمال استفاده از رانت بخاطر انتساب به من صفر است.

    آخرین سوال؛ آقای جهانگیری در مورد آقای احمدی نژاد. نقش ایشان در سیاست کشور عزیزمان ایران چیست و آیا به پایه های نظام حمله می کنند؟ ایشان خودشان متهم به فساد هستند، آیا برخوردی با ایشان نمی شود و شما فکر می کنید باید برخورد شود؟

    دیگران باید جواب بدهند. نمی دانم آیا جواب نمی دهند. من به خودم اطمینان دارم. من در مناظره ها یک برگ کاغذ سفید نشان دادم و گفتم این زندگی من هست. من فکر می کنم این مردها با سروصدا نمی توانند مسایلشان را کنار بگذارند. نمی شود از کنار مسایل گذشت. ایشان در حدی نیست که جهت نظام بن بست ایجاد کند. جهت من هم پرسش است آیا برخورد نمی کنند. خودم طرفدار برخورد و دست گیری ایشان نیستم ولی حتما باید پیگیری قضاوت بشود. ایشان اتهاماتی بر علیه مقامات رده بالای کشور می زند. عنوان آقای احمدی نژاد یک کمی پیچیده است.

    واژه های کلیدی: ایران | خارجی | اقتصاد | اقتصاد | ایرانی | اقتصادی | نتیجه برجام | ریاست جمهوری | دستاوردهای برجام | انتخابات ریاست جمهوری

    دانلود

    نویسنده : blogzz

  • کتاب زبان اصلی J.R.R
  • دانلود کتاب لاتین
  • خرید کتاب لاتین
  • خرید مانگا
  • خرید کتاب از گوگل بوکز
  • دانلود رایگان کتاب از گوگل بوکز
  • دانلود رایگان کتاب از آمازون
  • دانلود رایگان کتاب از گوگل بوکز
  • کتاب روانشناسی به انگلیسی
  • کتاب زبان اصلی
  • کتاب خارجی
  • رفتن به نوار ابزار